Birçok kişi genel olarak hayatta ve özel olarak da sınavlarda başarılı olmak için şansın çok önemli olduğuna inanır. Bu inanışlarını kanıtlamak için de başarılı insanların yaşamlarındaki şanslılıklarından örnek verirler. Bir piyango kazanmak tabii ki şanstır. Ama bu durum milyonda bir olur. Oysa yaşamda ve sınavlarda şans, çalışan insanların yanındadır. Ne kadar iyi ve doğru çalıştıysanız sınavlarda şansınız o kadar yüksektir.
Bazı insanlar da "Ben zaten şanssız bir insanım" diyerek kendisi ile ilgili olumsuz bir önyargı içinde olurlar. Başlarına gelen bazı kötü olaylar nedeniyle bu olumsuz önyargının doğru olduğunu zannederler. Oysa yaşamda olumlu ve olumsuz olayların insanlara paylaştırıldığı özel bir ünite yoktur. Yani bir özel ünite düşünün, şu insanların başına hep olumlu olayları versin ve bu insanların başına da hep olumsuz olayları verilsin. Yok böyle bir şey. Sonuçta bunlar "Ben yeterince çalışmayan, tembel, beceriksiz bir insanım" demek yerine "şansızım" demeyi tercih ediyorlar. Gerçekte ne kadar mücadele edip çalışıyorsanız o kadar başarılı olursunuz ve yine şans da sizin o kadar yanınızdadır.
Sonuç olarak şanssız olduğuna inanmak karamsar bir yaklaşımdır. Eğer kişi bir depresyon içindeyse; mutsuz, keyifsiz, isteksiz, neşesiz ve kendisine güvensizdir. Depresyonun yol açtığı güvensizlik ve karamsarlık ile şanssızlık inanışı gelişebilir. Doğru olan tutum, böyle şanssızlık takıntısı olan bir genci, düşüncesinin yanlış olduğuna ikna etmek yerine depresyonunu tedavi etmektir. Depresyonu tedavi edildiği zaman doğal olarak daha objektif bir bakış kazanabilir.
Esasında yaşamımızdaki olaylara pembe gözlüklerle ve siyah gözlüklerle baksak da sonunda aynı noktaya varıyoruz. Yani bir yerde her şey olacağına varıyor. Ama her şeyin olacağına vardığı bu yolda ilerlerken kullanılan gözlüğe bağlı olarak yaşananlar farklı farklı olabiliyor. Siyah gözlük kullananlar o noktaya asık suratla, mutsuz ve ağlamaklı bir şekilde ulaşıyorlar. Pembe gözlük kullanınca da aynı noktaya varılabiliyor ama gülümseyerek. O zaman siyah gözlük takmanın ne gereği var?
"Canım ben zaten şanssız bir insanım. Kendimi olumsuza göre hazırlayayım da olumlu çıkarsa sonra sevinirim" diyenlere de tabii ki katılmıyorum. Olumsuzu düşünerek önceden karalar bağlamak hem yanlıştır hem de birçok sakıncası vardır. Asık suratlı, neşesiz ve keyifsiz bir durumdayken, yani karalar bağlamışken yapacağınız çalışma ne kadar verimli olabilir. Veya böyle bir duygu durumundayken girdiğiniz bir sınavda başarı şansınız ne olabilir ki? Elbette gülümseyen, keyifli ve rahat insanların çalışması da beyinlerinin verimliliği de çok daha yüksektir. Doğru olanı kendimizi olumluya hazırlamamızdır. Olumluyu elde etmek için çalışmak ve mücadele etmek gerekir. Eğer yeterince çalışıp mücadele edilirse ama az ama çok şans mutlaka bizden yana olur.
