Hain kalkışmayı durduran yürekler

Biz o gece nöbete değil, ölmeye gittik

Yusuf Altındal:

Saat 21,45 sularında, iş mesaim bitmiş, işyerimden evime doğru gidiyordum. A Haberi radyoda dinlerken darbe haberini öğrendim. Evde eşim hem ağlıyor, hem Kuranı Kerim okuyordu, vatanımız için Allah'a dua ediyordu. Eşim, 'Ben Allah'ıma dua edeceğim. Vatanımız için git ve sen de boş durma, birşeyler yap' dedi. REİS tüm halkı, vatan savunması için meydanlara çağırıyordu. Ve ben emri almış, okunan selaların eşliğinde eşim ve yavrularımla helalleşerek bayrağımla vatan savunması için yollara düştüm. İlk önce Narlıdere İstihkam'ın önüne gittim, nizamiyelerin önünde turluyor ve İstiklal Marşı'nı bağırarak okuyordum. Herkes orada, elinde albayrakla tekbir getiriyordu. Bir ara polis kardeşlerden biri, "Buradaki kalabalık yeterli. Urla Menteş'e gidin, orası tehlikede' dedi. Menteş/Urla askeriyesinin önündeydim. İstiklal Marşı, Dombra, Türkiyem ve Ez oğlum türküleriyle Urla adeta inliyordu. Saat 05,20ye kadar oradaydım. Zafer kazanılmış, hain FETÖ'cü teröristler birer, onar teslim oluyordu. Vatan kurtulmuştu..

Söz konusu vatan ise gerisi teferruattır

Ümit Aydın:

İzmir'de o gece dükkanda tadilat yapıyorduk. Darbe haberini alınca eve gidip eşim ve çocuğumla vedalaştım. Tam bu sırada Cumhurbaşkanımız tüm halkı meydanlara davet ediyordu. Abdest aldım, eşime 'Oğlum sana emanet, hakkını helal et' dedim. Fakat eşim Fatma 'Hakkım sana da helaldir, vatana da. Ben de geliyorum' dedi. 'Hayır' diyemedim. Oğlumu alıp babamlara indik. Annem 'Gitme' derken, babam 'Gazanız mübarek olsun. Hakkım helal olsun' dedi. Ellerini öpüp helalleştik ve Konak Meydanı'na ulaştık. Çankaya'dan, Kemeraltı'ndan, Hatay'dan, Varyant'dan tekbir seslerini duyuyor, insan selini görüyordum. Sağımda ülkücü kardeşlerim, solumda Rabia işareti yapan AK Partili kardeşlerim vardı. Vatan sevgisi iman sevgisinden gelir mantığını güden tüm imanlı, inançlı insanların şehit olmaya geldiğini görünce derin bir nefes aldım. Sabaha ezanına kadar meydanda nöbetimizi tuttuk.

Eşimi eve kilitledim meydanlara koştum

Tekin Işık: Telefonumun Tv programından darbeyi öğrendim. Elim ayağım titredi. Sonra babam ve polis abimi aradım. Herkese, kesinlikle dışarı çıkmasını söyledim. Eşim ağlıyor ve "Ben de geleceğim" diyordu. Bebeğimiz sütlüydü, emzirmesi gerekiyordu . Gözü bebeğimizi bile görmüyordu.
Baktım olmayacak, kapıyı üstlerine kilitledim, çıktım. Evka 3 semtinden Bornova Meydanı'na koştum. Yolda bir asker, rütbeli bir komutan beni aldı, meydana beraber gittik. O gece o meydana nöbete değil, ölmeye gelmiştik.