"Rodos'tan Karşıyaka'ya"

Karşıyaka Lisesi Edebiyat Kulübü ve Türk Dili Edebiyatı öğretmenleri; Şehriye Arslan, Ekrem Yaşa, Nezaha Yaşa, Süleyman Solak, Nezahat Karataraklı, Tijen Dursun, Şule Aktepe, Nazik Gökmen, Derya Çoban ve Aydın Dursun tarafından kitap okuma etkinlikleri kapsamında düzenlenen, "Yazarlarımızla Söyleşi"nin konukları, eğitimci-yazarlar Zühal-Yücel İzmirli'ydi.
"Rodos'tan Karşıyaka'ya", yazarların en çok satan kitaplarındandı. Kırmızı Kedi Yayınevi tarafından yeni kapak tasarımıyla yeniden basılarak kitapçı raflarında yerini alan bu belgesel nitelikli roman, üç yıl içinde yedinci baskısını yapıyordu.
"Rodos'tan Karşıyaka'ya" 10. sınıf öğrencilerinin bu dönem okudukları üçüncü kitaplarıydı. Romanın yazarları ile öğrencilerin yüz yüze söyleşerek okuduklarını yaşamaları amaçlanmıştı. Diğer bir amaç ise, kendi sıralarında oturan, aynı havayı soluyan, yaşadıkları mekanı iyi bilen ve bunları sonsuza kadar yaşanır kılan yazarlarla kısa sürede olsa aynı ortamı paylaşmak ve onlara soru sorabilme olanağı vermekti.
***
Bu söyleşide öğrencilerin yaşadığı bir de sürpriz vardı. Romanın yazarlarından Yücel İzmirli hem Karşıyaka Lisesi mezunu hem de aynı okulun emekli edebiyat öğretmeni ve Karşıyaka Lisesi Eğitim Vakfı'nın kurucularındandı. Kısacası onlardan biriydi. Bu yüzden olacak ki, romanın ikinci bölümünün birçok yerinde Karşıyaka ve Karşıyaka Lisesi vardı.
* * *
Romanı çok dikkatli okuyan öğrenciler, İkinci Dünya Savaşı'nda yaşanan acılar ve büyük açlık sonrası Rodos'tan anavatana göçerek, Karşıyaka'nın 1685 Sokağı'na yerleşen bir ailenin yaşam mücadelesine, o yılların gelenek, göreneklerine, insan ilişkilerine ait sordukları sorulara, aldıkları yanıtlarla kah yeniden hüzünlenip gözleri doldu, kah gülümseyerek kendilerini geçmiş yılların içinde buldular.
***
Yazarlardan Zühal İzmirli'nin anlattığı sevgi dolu anılar, Yücel İzmirli'nin öyküleştirdiği Karşıyaka ve Karşıyaka Lisesi günleri, söyleşiyi ısıttıkça ısıttı, üç saatlik süre sonunda öğrenciler salondan ayrılmak istemediler.
hayattan
Bir semt esiri anlatıyor...
Yerleşkelerin kamu hizmet binaları parklar, otoparklar, geçiş yolları, çevre sakinlerinin yaşam yolları, yaşam alanları... Bütün bunlar her hangi bir kamu yatırımının öncesinde, tadilatında, yenilenmesinde, geliştirilmesinde veya yıkılıp yeniden düzenlenmesinde dikkat edilecek en önemli kriterlerdir.
***
İşte bu aşamada POTA okuru Özer Ataç, Yeşilyurt Devlet Hastanesi çevresinin görüntüsünü ele alıp, şu değerlendirmeyi yapıyor:
"Oradaki terk edilmişlik ülke vatandaşlarının İzmirlilerin her gün yaşamak zorunda olduğu her türlü sosyal keşmekeşliğin odak noktası haline gelmiştir.
Dar yollara sürülmüş körüklü otobüsler gerek belediyenin, gerekse kamunun ne halde olduğunu çok güzel göstermiyor mu? Dar yokuşlu merdivenli eski İzmir yollarında hizmete sunulan çöp taşıyan eşeklerin estetiği onlarca daha iç açıcı değil mi? Her yol ayrımında birbiren çarpan, otoların yan aynalarını koparan, kavşaklarda sıkışıp neredeyse gökten kurtarıcı bekleyen sürücülerin yarattığı görüntü...
İzmir buna müstahak mı?"
Ve bu tablo karşısında Özer Ataç, kendisini şöyle tanımlıyor: Kahredilmiş semt esiri...
hayattan
Asarlık Deresi'ne dikkat edelim
Menemenli Mehmet Kırçıllar anlatıyor:
"Her yağmur sonrası Asarlık Deresi taşıyor ve Orman Mevkii sular altında kalıyor. Zarar ise müthiş..."
Mehmet Kırçıllar'ın, Orman Mevkii diye tanımladığı yer, Kazım Paşa Mahallesi'nde.
Kırçıllar'ı dinlemeye devam:
"Cadde ile demiryolunun kesiştiği kesimlerde, demiryolunun altındaki künklerin çok dar olması nedeniyle, buralara gelen sular geri tepiyor ve çevredeki bütün bağlar ve bahçeler su altında kalıyor. Zarar tamir edilemeyecek kadar büyük..."

küpe
Hiçbir arkadaş, arkadaşlığını ispat edene kadar arkadaş değildir.
B. Fietcher

fıkra
Seyahat
Adam iş seyahati için evden ayrılırken karısına, "Aşkım, işim uzar, daha uzun kalmam gerekirse, sana bir kart atarım" dedi.
Karısı, "Zahmet etme..." diye cevap verdi ve devam etti:
"Şimdiden okudum, pantolonun cebindeydi."