Dost muyuz, düşman mıyız?

Olağanüstü bir durum yoksa bilirsiniz evlilikler iyi niyetle başlar. Eskilerin deyimiyle 'bir yastıkta kocasınlar' deyimi belki şimdiki zamanda eski moda bir temenni ama yine de, insanı sevgiyle gülümsetebiliyor.
Uzun yılların habercisi gibi. Hele aşkla başlayan bir beraberliğin düğün dernekle perçinlenmesi peri masalı izlenimini veriyor.
Lise yıllarında başlayan aşkımızın bir gün evlilikle sonuçlanacağından emin olduğum bir şımarıklıkla, rahmetli eşime sık sık sorardım "biz evlenince aşkımız biter mi?" Artık hiç kimsenin böyle ne bir merakı, ne de korkusu var.
Biterse biter havasındalar..
Maalesef günümüzde evlilikler bir kelebek ömrü kadar çabuk yitiriliyor. Dünyanın değişen havasından mı suyundan mı bilinmez her şey çok çabuk tüketiliyor. Hukukçuların bile işin içinden çıkamadığı boşanma davalarının dosyaları her geçen gün artarken biz yine boşanma sonrasındaki çiftlere dönelim.
Evet evlilikler bitiyor ve geride çocuklarla başlayan yeni ilişki durumlarını beraberinde getiriyor. Modern bir dünya formatına geçtik ya. Üstelik çağ atlamışken, eski eşinle arkadaş kalabilir misiniz sorusunun cevabı 'tabii ki evet' şeklinde olacaktır her iki cins için.
Kadın; Eşimle ayrıldık ama çocukların hatırına görüşüyoruz. Nafakamızı düzenli ödüyor.
Hafta sonları hiç aksatmadan geliyor, çocuklarıyla vakit geçiriyor. Aslında iyi insandı fakat dünyalarımız farklıydı.. DOSTUZ.
Erkek; boşandığım eşim iyi bir anne. Çalıştığı halde çocuklarına vakit ayırıyor. Benim yokluğumu hissettirmiyor. Kayınvalidem her şeye karışmasaydı bu evlilik iyi gidiyordu.. DOSTUZ.
Kadın; Eski kocam yeni bir sevgili yapmış.
Kız yarı yaşında utanmıyor. Üstelik son iki nafakamı ödemedi. DÜŞMANIZ.
Erkek; Eski karım son günlerde değişti. Ne zaman arasam telefona çocuklar çıkıyor. Ne haltlar karıştırıyor. DÜŞMANIZ..
Kadın; Boşandık ama doğum günümde kocaman bir kırmızı gül sepeti göndermiş. Biliyorum hala beni seviyor.. Benden iyisini bulamaz. O çiroz kız yerimi alamaz. DOSTUZ.
Erkek; Eski karım geçen gün annemi aramış.
Sağlığını sormuş. Vefalıdır. Üstelik annemi çok severdi. DOSTUZ.
Kadın; Yıllardır arabamızı değiştirelim diye yalvardım. Yeni sevgili yapınca bir çırpıda değiştirdi. DÜŞMANIZ.
Erkek; Geçen gün karşılaştık. Kilo vermiş. Yıllarca zayıfla dediğimde aldırmazdı.. Saçlarını kestirmiş, rengini açmış. Çok güzelleşmiş. Yanındaki erkek anladığım gibiyse.. DÜŞMANIZ.
Diziler yeni.. Konular eski.. Müzikler cover
TV'lerde bir dizi furyasıdır gidiyor. Çoğumuz, ben dahil esir eden bu furyada, ne yazık ki keyifle izlenebilecek olanları cımbızla çekiyoruz. Eskiden seyretmeye doyamadığımız, gün saydığımız, başladığı saatlerde sokaklarda sadece kedilerin ve köpeklerin cirit attığı, nefeslerin kesildiği ve bir dahaki yayın gününe kadar tüm hafta boyunca sayıkladığımız o güzelim dizilere ne oldu. Nazar mı değdi. Biz mi artık baştan savmaya başladık. Yapımcılar mı suçlu? oyuncular mı yetersiz.. Bir türlü ekrana çekemedikleri bir kitle ile boğuşup duruyorlar.
Daha başını anlamadan, neymiş acaba sorgularımız sürerken pat yayından kalkıvermiş..
Yaratıcılık sıfır. İşin kolayına kaçılmış durumları diz boyu. Eski Türk filmlerinin bire bir kopyalanarak yeniden çekilmesi, diziyi daha iyi hale getirmek için yine eski şarkıları cover şekliyle senaryoya yapıştırmalarına ne dersiniz.
Son günlerde bir TV'de yayınlanan Aşk Yalanı Sever dizisi beni eskilere götürdü...
Baş rolde sevgili Türkan Şoray'ın, dede rolünde rahmetli Hulusi Kentmen'in oynadığı bir filmin bire bir kopyası. Yeni nesil için belki güzel ama.. Yapımcıların ve senaristlerin tükenmişlikleri ekranlarda esef verici.
Ekonomik korkular yüzünden gecekondu misali dizilerin ardı ardına patlaması, astarını yüzünden pahallı yapıyor. Bir zamanlar pembe Brezilya dizleri vardı.. 3. sınıf senaryoların 3. dünya ülkelerine satıldığı.. İnsanın aklına ister istemez sanatta geriye mi gidiyoruz sorusunu getiriyor. İnşallah hepimiz haksız çıkarız... Yerin kulağı duysun da.. Bir şeyler düzelsin..