Bizler inandık siz de inanın

O kadar çok yaşadık ki böylesi anları. Hatta göreve kim gelirse gelsin, Fatih Terim'in Türk futbol literatürüne geçen "Biz bitti demeden bitmez" sözü çeşitli dönemlerde gün yüzüne çıkıp hatırlatır vaziyetimizi. Dalgalı seyrimiz sebebiyle fikirler sağa sola savrulur.
Tam 'bitti' dersin hocanın da dediği gibi bitmez. Tam 'Her şey yerli yerinde' dersin hiçbir şey yolunda gitmez. Bu kez "Erkenden bileti alırız" diye umutlanırsın nasıl bu duruma gelindiğini aklın almaz. Dönelim en başa.
Hollanda ve Norveç'i yenerek başladık gruplara.
Hem de öyle böyle yenmedik. "En iyileri yendiğimize göre gerisi kolay" dedik. Fakat o kadar çok aksiyon yaşandı ki, bir süre cepten yedik. Letonya maçı mesela. Peşi sıra Karadağ.
Hollanda hezimeti. Hadi itiraf edelim.
Herkes "Bitti" demişti oysa. Şenol Hoca gitti, Kuntz geldi. Bir de bunu tartıştık bir süre. O zamanlar neleri olduramadıysak, şimdilerde oldu. Sadece bizim çabamızla olmadı elbet.
Şansımız da yanı başımızda durdu.
NE DEDİ STEFAN KUNTZ?
Kısa bir süre önce her şey aleyhimize iken, bu kez birçok şey lehimize gelişti. Peki bitti mi? Hayır. Birçok ihtimal var masada.
Eskisinden daha avantajlı olduğumuz kesin.
Fakat Karadağ maçı Cebelitarık sınavı gibi geçmeyecektir. Karadağ'ın Hollanda'dan puan çaldığını es geçmeyelim. Gönül Katar'a direkt gitmek ister elbette. Ancak öyle karışık ki hesaplar. Kuntz'a kulak verelim. Ne dedi maçtan sonra. "Sakin olalım. Ayağımız yere basmalı" dedi. Yüzde yüz haklı. 6 gol yedikten sonra nasıl hedefe motive olduysak, 6 attıktan sonra da havaya girmeyip bu motivasyonu korumamız lazım. 2015'te İzlanda karşısındaki Selçuk İnan'ın 89. dakikadaki o muhteşem golü, o hırs, o kenetlenen takım hatırımızda. "Bu bir inanmışlık göstergesiydi" demişti Selçuk İnan. O halde bir kez daha haykıralım o unutulmaz sözü. "Bizler inandık, siz de inanın. Bizim için bu maçı alın."