Avrupa'nın PKK ile savaşı

'Neden?' diye soruyor insanlar; neden yıllarca PKK'yı himaye eden Avrupa şimdi bu terör örgütünün inlerini dağıtıyor? Bana bu soru yöneltildiği zaman şunu söylüyorum. "Mafya 200 milyon doları olan bir işadamına her zaman tebelleş olabilir; ama 1 milyar doları olan bir işadamının yanına yaklaşamaz. Siz hiç bizim ünlü mafyacılarımızın Rahmi Koç'u rahatsız ettiğini duydunuz mu?" Demem şu: Eger GSMH'nız 1 trilyon dolara doğru gidiyorsa, ekonominiz bir dünya krizinden en az etkilenen ekonomi olarak belirmişse, kredi notunuz devamlı yükseliyorsa, yatırıma elverişli ülkelerin başındaysanız ve demokratikleşme yönünde ilerliyorsanız, size sorun teşkil eden her şey sizin komşularınız için de sorun demektir.
DOĞRU PENCERE
Artık dünyada hiçbir ülke Türkiye ile arasında bir ihtilaf noktası olsun istemez, çünkü akıl bunu emreder. Türkiye NATO Genel Sekreteri belirlenirken zaten bu konuları konuşmuş ve gerekli sözleri almıştı. Şimdi olan Türkiye'nin dünya ile yeni ilişki biçiminin hayata geçiyor olmasıdır. Benim yazılarıma kızan beyefendilerin Türkiye'de olan biteni, demokratikleşme çabalarını ve dünyayı bir de bu pencereden izlemelerini öneririm. Çünkü ilkel kutuplaşmaların esaretinden kurtulup işlerine bu yeni gerçekler üzerinden istikamet tayin edebilirlerse, bu sürecin sonunda en çok onlar kazançlı çıkacaklar.
Ermeni tasarısı
ABD'ye kızıyoruz elbette. Ancak boşuna kızıyoruz. Emin olalım ki bu tiyatroların hiçbir önemi yok. Bazı okuyucularımız haklı olarak şunu soracak: "Hani biz güçlü bir ülke olmuştuk, bu olan ne peki?" Bu soru haklı bir soru gibi görünüyor ama öyle değil. Hepimiz ABD'de bundan sonra olacaklara bakalım asıl. Benim iddiam şu: O sözde soykırım tasarısını ABD Senatosu Genel Kurulu'na asla getiremeyecekler. ABD yönetiminin nasıl panik halinde olduğunu herkes görüyor. Zaten şimdiden ABD yönetimi "bu tasarıya mani olacağız" sözünü verdi. Türkiye de işi sıkı tutuyor. Yazımı yazarken haberi gördüm, Başbakan Erdoğan "durum netleşinceye kadar büyükelçimiz Ankara'da kalacak" demiş. Diplomatik dili birazcık bilenler bunun ne anlama geldiğini de gayet iyi bilir.
TANISA NE OLUR
Bu tasarısının neden asla geçmeyeceğinin anlaşılmasını sağlamak için şöyle bir senaryo hatırlatması yapayım okuyucularımıza: Diyelim ki sözde Ermeni soykırımı tasarısı ABD Kongresi'nden geçti ve ABD soykırımı resmen tanıdı. Ne olur? Bize birşey olmaz. Zaten 19 ülke bunu tanımış. ABD'nin 50 eyaletinden 41'i de tanımış. Bir de ABD tanıyıversin. Bedeline katlanmak kaydıyla hiçbir sakıncası yok. Bedeli ne peki ABD için? Türkiye Afganistan'dan askerlerini çeker ve Afganistan'da ertesi gün ABD'ye karşı Afgan istiklal savaşı başlar. Bu kadar basit. Yani mesele "stratejik" bir mesele. ABD hem bizim en samimi dostumuzdur hem de akıllı ve büyük bir devlettir. Burada saçmalıklar bir yere kadardır. Gerisine izin verilmez. Nitekim öyle de olacaktır.