Barzani fiyaskosu
Türkiye'nin Barzani ve Kuzey Irak politikası esasen doğrudur. Ancak Barzani'nin Türkiye ziyaretinin hükümet adına tam bir başarısızlık olduğunu belirtmemiz gerekiyor. Bir kere bu ziyaretin en ufak bir diplomatik hazırlığının yapılmamış olduğu anlaşıldı. Zira Barzani buraya kendi tezlerini savunmaya ve Türkiye'ye kabul ettirmeye gelmiş bir güçlü devlet adamı profili çizdi. Statüsü bile tartışmalı biri olarak bizim Cumhurbaskanımızla, Başbakanımızla eşit bir düzeyde görüştü. Türkiye'nin ondan duymak istediği hiçbir şeyi söylemedi, hiçbir taahhütte bulunmadı. Adeta Türkiye'ye akıllar verdi.
***
Oysa bu statüdeki birisinin Türkiye'ye gelmeden önce diplomatik olarak hazır hale getirilmesi gerekirdi. Şimdi ne oldu? Barzani bizim başbakana akıl verdi gitti. Silahla bu iş çözülmezmiş. Barzani'den bu yüksek fikirleri duymak için mi çağırdık onu Türkiye'ye? Diğer yandan Türkiye'nin K. Irak'la ilgili yaklaşımlarını ele alış biçimi gercekten can sıkıcı ve küstahçaydı. Ne biçim bir muhataplık bu böyle? Türkiye adamdan üç tutum beklediğini söylüyor. Ya topraklarından yapılan terörü durdur, ya gel ortak çalışma yapalım ya da bu işi biz bitirelim, bizim yolumuzu aç. Barzani bu üç talebimize de "hayır" diyor. Hatta bana göre "PKK ile masaya oturun ve ne istiyorsa verin" anlamına gelen sözler söyledi.
***
Bu saçma sapan görüntünün arkasında, bu sakil görüntüyü anlamsız kılacak bizim bilemediğimiz başka siyasi-askeri-diplomatik bir perspektif olabilir elbette. Böyle bir perspektif varsa mesele yok, yukarıda yazdıklarımın da, Barzani'nin küstah tavırlarının da bir önemi yok. Ama böyle bir şey yoksa ortada çok incitici bir durum vardır, bunu da herkes bilsin. Benim anlamadığım husus şurası: Başbakan Erdoğan yaptığı bunca jeste rağmen, Barzani'nin böylesine kaçak oynamasına nasıl izin verdi? Benim bildigim Erdoğan'nın o peşmerge başını bu küstah tutumundan dolayı pişman etmesi gerekirdi.
Dediğim gibi bizim bilmediğimiz bir arka plan olabilir. Türk devlet adamlarını sabırlı olmaya iten nedenler bulunabilir, bunu anlamak mümkün. Ancak biz yine de belirtelim, Barzani'nin Türkiye ziyareti akıllarda incitici bir "Barzani şov" olarak kaldı sadece.
***
Oysa bu statüdeki birisinin Türkiye'ye gelmeden önce diplomatik olarak hazır hale getirilmesi gerekirdi. Şimdi ne oldu? Barzani bizim başbakana akıl verdi gitti. Silahla bu iş çözülmezmiş. Barzani'den bu yüksek fikirleri duymak için mi çağırdık onu Türkiye'ye? Diğer yandan Türkiye'nin K. Irak'la ilgili yaklaşımlarını ele alış biçimi gercekten can sıkıcı ve küstahçaydı. Ne biçim bir muhataplık bu böyle? Türkiye adamdan üç tutum beklediğini söylüyor. Ya topraklarından yapılan terörü durdur, ya gel ortak çalışma yapalım ya da bu işi biz bitirelim, bizim yolumuzu aç. Barzani bu üç talebimize de "hayır" diyor. Hatta bana göre "PKK ile masaya oturun ve ne istiyorsa verin" anlamına gelen sözler söyledi.
***
Bu saçma sapan görüntünün arkasında, bu sakil görüntüyü anlamsız kılacak bizim bilemediğimiz başka siyasi-askeri-diplomatik bir perspektif olabilir elbette. Böyle bir perspektif varsa mesele yok, yukarıda yazdıklarımın da, Barzani'nin küstah tavırlarının da bir önemi yok. Ama böyle bir şey yoksa ortada çok incitici bir durum vardır, bunu da herkes bilsin. Benim anlamadığım husus şurası: Başbakan Erdoğan yaptığı bunca jeste rağmen, Barzani'nin böylesine kaçak oynamasına nasıl izin verdi? Benim bildigim Erdoğan'nın o peşmerge başını bu küstah tutumundan dolayı pişman etmesi gerekirdi.
Dediğim gibi bizim bilmediğimiz bir arka plan olabilir. Türk devlet adamlarını sabırlı olmaya iten nedenler bulunabilir, bunu anlamak mümkün. Ancak biz yine de belirtelim, Barzani'nin Türkiye ziyareti akıllarda incitici bir "Barzani şov" olarak kaldı sadece.
Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Turkuvaz Medya Grubu’na aittir. Kaynak gösterilse veya habere aktif link verilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı ya da bir bölümü kesinlikle kullanılamaz.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.