O yıllarda yangın yeriydin İzmirim...

Geriye dönüp bakınca çok çok uzun bir süre değil...
Üzerinden öyle yüzyıllar geçmedi...
95 yıl...
Evet sadece 95 yıl önce bir yangın yerinden kurtuluyordu İzmir...
Zulmün hüküm sürmeye çalıştığı bir yerden, özgürlüğe adım atıyordu memleketim...
"Düşmanın" ne demek olduğunu öğrenmiş, acıyla, kanla bir imtihan verilmişti...

***

O kanlı tarihin yazıldığı yerdeyim şimdi...
Bu satırlar, bir işgalin, savaşın ortasında, silahların ardı ardına patladığı, süngülerin çekildiği, şehitlerimizin son nefesini verdiği, gazilerimizin canlarını ortaya koyduğu zulüm yıllarının ardından, Atamızın bir ülkeyi kurtardığı sokakların birinde yazılıyor...
Birkaç adım ötemde Cumhuriyet Meydanı...
Pasaport...
Kordon...
Ve o deniz!

***

Daha küçücük bir çocukken, okul kitaplarında anlatılmış ve hafızalarımıza silinmeyen harflerle yazılmıştı...
"Düşman, İzmir'de denize döküldü."

***

Şimdi huzur bulduğumuz, "Hadi güneşi batıralım" diye toplandığımız, kıyısında sabahları koşup, yürüyüş yapıp, bisiklete bindiğimiz deniz...
Uzanıp Akdeniz sıcağının tadını çıkardığımız ya da yıldızları saydığımız Kordon...
Hani o ünlü çiğdemleri yediğimiz...
Buzlu badem keyfi yaptığımız...
"Hadi gel" diye eşi, dostu aradığımız...

***

95 yıl önce ne o Kordon vardı ne çimenler, ne meydan...
Bugün "Çin seddi" dediğimiz yerde, kahreden bir tarihe gözyaşı dökerek şahit olmuştu cumbalı evler...
Kimse güneşi falan batıramıyordu...
Deniz huzur vermiyordu...
Ümit ve ümitsizlik, cesaret ile korku, savaşmak ve teslimiyet arasında geçmişti yıllar...
Ve sonra...

***

Sonra bir ordu girdi bu memlekete...
İzmir'in dağlarında, sokaklarında, Kordon'unda denizinde çiçekler açtı...
Bozguna uğrayan düşmanlar kaçtı...
Mustafa Kemal Paşa, bir güneş gibi doğdu memleketime...

***

Sevinç çığlıkları yükseldi cumbalı evlerden...
Bir imbat, üzerindeki tozları silkeleyip esti...
O esinti, gizlendikleri yerden çıkardı bayrakları...
Ay-yıldızlar parladı yeniden...
Ve o an, deniz bile katıldı işte o savaşa!
O bile daha fazla dayanamadı...
Düşmanı o yok etti bizimle birlikte...

***

95 yıl önce bugün doğdu memleketim...
İzmir'im...
Hala o kurtuluş fotoğraflarına bakınca yüreğine gurur, gözlerine mutluluk yaşları dolar İzmirlilerin...
Kordon bugün bir başka gözükür gözümüze...
Deniz bugün biraz daha mavidir...
Bayrağın rengi daha kırmızı...
Ay ve yıldız daha parlak...
Ve adını sadece mücevhere taşa değil, kalbimize yazdığımız Atamıza olan sevgimiz bugün daha bir başkadır...

***

Bugün sadece İzmirlilerin değil, bu ülkeyi seven herkesin gurur günüdür...
Bugün, özgürlüğe çıkılan yolda, atılan ilk adımın peşinden gidenlerin günüdür...
Bugün bizim günümüz...
Bugün bu ülkede yaşayan herkesin günü...
İyi ki doğmuşuz...
İyi ki doğmuşsun İzmir'im...
Atamıza minnet, saygı, derin özlem ve sevgiyle...