Sponsor mu, erkek arkadaş mı?

Kadın-erkek, 18 yaşını bitiren her insanın para kazanması gerektiğine inanan birisi olarak, her ortamda erkeğin elini cebine atmasının gerekli olmadığını düşünüyorum.
Flört ederken, nişanlıyken, evliyken, arkadaşken kadın-erkek bir yemeğe, pastaneye, sinemaya gittiğinde, parayı her zaman erkeğin ödemesi bana yanlış geliyor.
Nasıl ki ev işlerinin tamamen kadının görevi olduğuna inanmıyorsam, para kazanmak görevinin de erkeğe ait olduğunu düşünmüyorum. Hayat müşterek diyorsak, her şeyi paylaşmalıyız.
Ama bizdeki adet, harcamaları erkeğin yapması. O zaman bir erkek için flört etmek, ne kadar büyük bir maliyet düşünsenize. Sevgilinizi her zaman görmek, birlikte vakit geçirmek istiyorsunuz. Bunun için bir yerlerde oturacak, bir şeyler yiyip içeceksiniz, sinemaya gideceksiniz. Bir kişinin değil, iki kişinin parasını ödemek zorundasınız. Hele bir de yanında arkadaşı veya kardeşi varsa, onun da parasını siz vereceksiniz. Buna para mı dayanır?
ALMAN USULÜ
Biz üniversitedeyken bu sorunu "Alman usulü" yöntemiyle çözmüştük. Hepimiz orta halli ailelere mensup çocuklardık. Benim çevremde baba parası yiyenler yoktu. Hepimizin cebinde o gün yetecek miktarda harçlık olurdu. O nedenle de herkes, kendi yiyip içtiğinin parasını öderdi. O nedenle kimimiz kaşarlı tost, kimimiz dönerli sandviç yerdik, kimin parası neye yeterse. Kimseden de bizim paramızı çekmesini beklemezdik, istemezdik de.
Ama diyelim ki işe başladık, maaşımızı aldık, cebimizde paramız var, o gün arkadaşlarımıza bir hoşluk yapıp, "Çaylar benden!" derdik.
Bu nedenle günümüz genç kızlarının ellerini ceplerine atmamaları ve tüm harcamalarını erkek arkadaşlarının yapmalarını istemelerini anlamakta zorluk çekiyorum. Daha doğrusu duyduklarıma inanamıyorum.

HER YOL MUBAH MI?

Genç kızlar arasında, "Kredi kartının ekstresini erkek arkadaşına ödet" modası başlamış diyorlar.

Olayı bana anlatan üniversitede okuyan ve iki işte birden çalışan genç bir erkek. Sabahın köründe kalkıp işe gidiyor, gece yarılarına kadar çalışıyor. Benim gece yarısına yakın bir saatte konuk olduğum programın çekimi sırasında tanıştık.
Niye bu kadar çalışıyor? Mesleğinde ilerlemek, para kazanmak, daha iyi yaşamak için. Şu anda para kazanıyor mu? Evet ama kazandığı para ancak kendisine yetiyor. Kimi zaman ailesi yardımına koşuyor. Şimdi bu erkek, kız arkadaşına niye sponsor olsun? Buluştuklarında yiyip içtiklerinin parasını ödedi diyelim, kredi kartlarını da ödemek zorunda mı? Üniversitede okuyan kız arkadaşı böyle bir talepte bulunmuş. Hatta daha ileri gidip, ailesini bile aramış.
Mutluluğun alışverişten geçtiği, ekranlarda her daim para harcamanın zevki pompalanınca böyle oluyor her halde. "Bana her şey yakışır" programındaki şımarık, aptal, cahil kadınları izlemekten resmen utanıyorum. Bu mudur hayattan beklentisi genç kızların? Yüzlerce tişörtünüz, pantolonunuz, ayakkabı ve çantanız olsa ne olacak? Bunun için her yol mubah mı?