Üzüldük elbette. Hayal kırıklığına uğradık. Madrid'i eleyince daha bir umutlanmış, uzaklık ve saat farkı dezavantajı nedeniyle Tokyo'nun şansının azaldığını düşünmüştük. Ama olmadı. Avrupalılılar bir sonraki olimpiyatı alabilme şansını riske atmamak için İstanbul'a oy vermediler.
Umutlar bir sonraki sefere kaldı. Tıpkı EXPO'da olduğu gibi. Son derece eminken kazanacağımızdan yarışı kaybettik. Eksiklerimizi, hatalarımızı değerlendirerek daha hazırlanmış olarak yarışa katıldık. Şimdi bütün enerjimizi buna vermeliyiz.
Bu bir yarış. Bu yarışa sportmence katılıp hatalardan dersler çıkarmalıyız. Olimpiyatları almamamızın pek çok nedeni var kuşkusuz. Ama bence en önemli nedenlerinden biri doping konusu. Nitekim Madrid de bu nedenle kaybetti. Özellikle Akdeniz Olimpiyatları'nda derece alan sporcularımızın dopingli çıkması hiç hoş olmadı.
SPORCU NASIL YETİŞİR?
Bir başka neden madalya azlığı. Birçok spor dalında adeta yokuz. Sadece halter, güreş, karate, atletizm gibi dallarda madalya şansımız oluyor, bir de voleybol-basketbol da. Onda da doping mağduru olduk.
Neden sporcu yetiştiremiyoruz? Başbakanın dediği gibi bugünden itibaren tamamen bu konuya odaklanmalıyız. Sporcu yetiştirmek hiç kolay değil bizim ülkemizde. Her başarı öyküsünün arkasında ailenin büyük özverisi yatıyor.
Eğitim sistemimiz sporcu yetişmesine imkan tanımıyor. Devlet gereken desteği vermiyor. Maddi destek bir yana manevi desteği bile esirgiyor.
Yüzme tenis gibi bireysel sporlarda çocuklar ailelerinin yönlendirmesiyle spor ve yarışla tanışıyorlar. Keyif de alıyorlar rekabetten. Küçükken madalyaları toplayan çocuklar ergenlik yaşına gelince bu ikilemle karşı karşıya kalıyorlar.
EĞİTİM Mİ SPOR MU?
Okul hayatını mı tercih edecekler spor yapmayı mı? Yüzme ile ilgilenen çocukların antrenman programı çok yoğun örneğin. Sabah ve akşam havuzda yüzmeleri, egzersiz yapmaları gerekiyor. Okul da olduğu için sabahın 5'inde kalkıp akşam saatine kadar havuz ile okul arasında mekik dokuyorlar.
Akşam eve geldiklerinde bu çocuklar yemek mi yiyecek, dinlenecek mi, ders mi yapacak? Ve bir çocuk bu tempoya kaç yıl dayanacak? Pek çok okul yönetimi dersleri kötü diye ve okulun puanını olumsuz etkiler diye bu çocukları okula istemiyor. Madalya almalarına rağmen. Veya turnuva ile sınav zamanı çakışınca bir tercih yapmalarını bekliyor. Eee nasıl sporcu yetişecek bu durumda? Gençlik ve Spor Bakanlığı ile Milli Eğitim Bakanlığı'nın koordineli çalışması ve bu çocukların durumuna el atması gerekiyor.