Tolga. Tolga...

Son zamanlarda, en hayran olduğum adam... 'Boynuz-Kulak' hesabı, ilerleyen yıllarda göreceğiz ki, Rahmetli Seba'dan bile önce anılacak... Evvet, bahsetttiğim, hesabı- kitabı müthiş, kulüp menfaatlerini kuyumcu terazisiyle tartarak ölçümleyip, her hesapta el verdiğince zerre boşluk bırakmayan o adam, Fikret Orman... Bir yanda stat yaparken, takımı şampiyonluğa koşturması... O müthiş finansa, dirhem dirhem kaynak sağlaması... Türkiye'nin en akıllı ve yaratıcı taraftarları olmasına karşın, çeşitli siyasi görüşleri içerisinde barındıran o kocaman kitleler karşısında 'zırnık' taviz vermeden duruşu, benim O'na hayranlığımın ana nedeni... G.Saray'ın tökezlemesinden sonra ne yalan, saygımdan dolayı harcanan tüm bu emeklerin tarafındaydım, dün akşam... Daha, on dördüncü saniye... Larson'un vurduğunu, Kaleci Tolga'nın müthiş kurtarışı var ki, elimle damağımı kaldırmışım o an! Dirençli bir ekip, Gaziantep... Ayağa top oynamaları, kolay kaybetmemeleri ve en önemlisi o telaşsız durumlarını izlerken, İnce hesaplar yapıyordum içimden... Mesela; ben BJK'li herhangi bir oyuncu olsam, ayağıma geçen her topta Gökhan'ı arar, direk onunla buluştururum. Çünkü adam, çözümleyici... Çünkü adam, ne zaman risk alacağını ve ne zaman pas vereceği konusunda, şeytan! Nitekim, böylesi düşüncelerle yoğrulurken, golü de attı ve Oğuzhan'a yaptığı asistle, arka koltuğu ikiledi Beşiktaş... Hemen ardından da Gomez'le, dörtlendi arka koltuuuuk! Çok güzel bir karşılaşmaydı ve epey keyif aldık... Yalnız; Şenol Güneş, kulüp başkanının duruşuna aynı paralelde, yani racona ters bir davranışların içine girmezse eğer, bu Beşiktaş bana göre şampiyonluğun ilk adayı olduğunun altını çizerken, dün akşamın en büyük kahramanının adı, Tolga'dır arkadaş, bence kaleci Tolga!
Tribünlerden, adına çıt yok (!) Ancak bana düşen, sonucu etkileyecek müthiş kurtarışları... Verdiği, onurlu mücadelesi için, dün akşam soyunma odasına yürürken, uzaktan da olsa, bu kardeşimin elinden sıktım... Saçlarını okşadım... Ve yanaklarından öptüm...