Askeri anayasa, asgari demokrasi

Haftada bir gün yazınca ister istemez gündemi biraz geriden takip edebiliyorum. Aslında niyetim gazeteci katili Mehmet Ali Ağca'ya basının gösterdiği abartılı ilgiyi ele almaktı ama, Balyoz Planı ortaya çıkınca yazıyı değiştirmek şart oldu. Yer altından çıkan lav silahları, başbakan yardımcısına suikast girişimi iddiaları, Kafes Eylem Planı, kozmik oda aramaları ve son olarak Balyoz Planı. Hepsi 6 aylık bir zaman diliminde gündeme geldi ve unutuldu. Emin olun önümüzdeki haftadan itibaren balyozu da unutacağız. Yaşanan gelişmeleri Türkiye'nin yakın tarihiyle hesaplaşması olarak görenler var. Doğru bir yaklaşım. Ancak yakın tarihle hesaplaşmak iyi güzelde, bu hesaplaşma neden hep medyada yazılıp çizildiğiyle sınırlı kalıyor? Neden bir adım ileri gidilemiyor? O konuda kimsenin net bir fikri yok. İddialar vahim. Ama hep iddia olarak kalıyor. Çünkü Türkiye'nin yazılı olmayan kuralları, yani mevcut sistemi hesaplaşmanın ancak bu boyutta ve şiddette görülmesine izin veriyor. Çözüm anayasa değişikliğinde ama, bu konuda siyasi partiler arasında bir konsensüs sağlanması zor görünüyor. Çünkü yalnız ve güzel ülkemde herkes sadece kendine demokrat. 30 yıldır askeri darbenin anayasası ile yolunu bulmaya çalışan Türkiye'nin, asgari demokrasiyle geldiği nokta maalesef bu.
Eski ülkücüden Ağca'ya suç duyurusu
Mehmet Ali Ağca 30 yıl sonra serbest kaldı. Vicdanen rahat mı bilmiyorum ama, ben kendisine gösterilen medya ilgisinden son derece rahatsızım. Yakın tarihin henüz aydınlatılamamış sayfalarında onun izi var. Ne acıdır ki, kalan hayatını karanlık geçmişini paraya tahvil ederek bolluk içinde yaşayacak. Gelelim konumuza. Ağca, Ankara'dan İstanbul'a gösterişli bir konvoy ve korumalarıyla giderken garip bir davranış sergiledi. Otoyol kenarında gördüğü bir köpeği önce arabasına alan Ağca, bir süre sonra yerleşim yerlerinden uzak bir noktada zavallı hayvanı tekmeleyerek yola attı. Bu olay kendisini takip eden gazeteciler tarafından da görüntülendi. Ankara'da yaşayan araştırmacı-yazar Tuncer Günay, Ağca'nın köpeğe yaptığı bu eziyete tepkisiz kalamadı. Eski bir ülkücü olan Günay, hemen bir suç duyurusu hazırlayarak savcılığın yolunu tuttu. Ağca'nın "hayvanlara kötü davranmak ve onları ölüme terk etmek suretiyle ilgili kanunlara aykırı davranmak" ve "söz konusu suçu toplumun ve medyanın önünde işlemek suretiyle kötü örnek olmak ve kamusal infiale yol açmak" suçunu işlediğini savunan Günay, köpeği aramış ancak bulamamış. Ağca'nın kendisini Mesih ilan ettiğini hatırlatan Günay, "Bir hayvana reva görülen bu kötü davranış benim gibi tüm hayvanseverlerin vicdanını kanattı. Mesih olduğunu söyleyen bu şahıs, İsa Mesih gibi duyarlı ve vicdanlı olmalıydı. Ağca'yı adalete şikayet ediyor ve gereğinin yapılmasını istiyorum" diyor. Eminim Ağca'nın o zavallı köpeğe neden böyle davrandığına ilişkin mantıklı bir açıklaması vardır!
Sarıgül Bodrum'u Metin Milli'ye emanet etti
Tek kanallı televizyon günlerinin en önemli starlarından biriydi o. "Seviyorum işte var mı diyeceğin" şarkısı biraz da mecburiyetten dillerdeydi 80'li yıllarda. Metin Milli'den bahsediyorum. Uzun süredir ortalıklarda görülmeyen Milli de, politikaya atılan sanatçılar kervanına katılmış. Türkiye Değişim Hareketi ile siyasette dengeleri değiştirmek için yola çıkan Şişli Belediye Başkanı Mustafa Sarıgül, turizm merkezi Bodrum'u Metin Milli'ye emanet etmiş. 64 yaşındaki Milli, "Sayın Sarıgül, Bodrum Turgutreis teşkilatını bana emanet etti. Geçmişte Özal'ın siyaset tekliflerini o dönemdeki yoğunluğum nedeniyle geri çevirmiştim. Ama şimdi enerjimi siyasete verebilirim. Sarıgül'ün liderlik vasfını çok üst düzey görüyorum. Bu nedenle siyasette Sarıgül'ün yanında olma kararı verdim. Seçimlerden ikinci parti olarak çıkacağımıza inanıyorum" diyor. Ne diyelim. Hadi hayırlısı.