Bayraklılı denize tutkundu. Deniz kenarında olmak, imbatın serinliğini solumak, balık avlamak bu tutkununun nedenlerinin başında geliyordu.
Aile ortamında, "Bugün ne yemek yapalım" kuşkusu yoktu. Balık, et, peynir, yumurta gibi temel gıda ürünleri dar gelirlilerin bir kısmı için sorun yaratmazdı. Genellikle evlerde beslenen küçük ve büyük baş hayvancılık yoğundu.
Evlerin bahçesine ihtiyaç kadar domates, biber ekilir, diğer sebze ve meyveler bahçıvandan karşılanırdı.
Avlusu arkada kalan, dolayısı ile denizi görmeyen evler ön plana yaptıkları çıkmayla denizi görme imkanına kavuşurlar, akşamcıların deyimi ile 'güneşin rakı burcuna girmesi', sofra hazırlamanın doyulmaz zevki, tatlı bir telaş ve Selahattin Pınar musikisi eşliğinde akşam ziyafeti tekmil sofra düzeni yavaş yavaş başlardı.
Böyleydi Bayraklı akşamları...
* * *
"Bayraklı'nın simge isimlerinden" Adil Akçamlı'nın notlarına devam...
"Kasımpatı, gül ve karanfilsiz bahçe yoktu. Özellikle sabahları nefis kokulu çiçeklerin arasında okula gitmek insanlara bambaşka duygular yaşatırdı.
Üstü fulya sarısına boyanmış teneke kaplı çanta, beyaz yaka, siyah önlük, yeni iskarpinler ve anne gözlerinin buğulanması....
Kapı komşumuz çiçekçi Madam İrem Prose'nin bir demet gülü 'ögretmenine armağan' diyerek kucağıma bırakması, Fitnat hanım teyzenin asırlık evinin cumbasından sarkarak içinde karamela olan ipek beyaz mendili uzatması; biraz ilerleyince 'okul dönüşü uğra, sana İstanbul kahvesi yapayım' diye Seher Teyze'nin şevkat dolu sözleri."
* * *
Meşhur Bornova bamyası, iri dişli narların, kadife patlıcanların, içine şeker konup havanda ezilerek yenilen çitlenbiklerin, ballı incirlerin, mis kokulu üzümlerin hepsi yok oldu.
Var olan aynı duygu ve heyecanları paylaşan kuşağın belleğinden silinmeyen anı ve özlemlerdi bunlar.
Aygör Hasan günümüzde üç büyük şehrimizin hipodromlarında koşan atının ismini Bayraklı koyuyor, ikincisine de İmbat diyor.
İzmir'de konsol imal eden bir İtalyan sanatkar vardı. Evin cumbası dört konsolla destekleniyor, demirin oyma işçiliği göz kamaştırıyordu. Bayraklı'da an görülen sanat dalı, gürgen ağacından yapılan çekmecelerin üstündeki ayna çerçevesinden lamba korkuluğuna kadar geniş bir alana yansıyordu. Çinko saçaklar, evlerin vazgeçilmez öğelerinden yalnızca biriydi.
"Helvauuu" kelimesi Hasan Amca'nın tekerlemesiydi.
70 yaşlarında zayıf, çok uzun boylu, avurtları çökmüş, ağzında tek dişi olan bu amcayı o günün Bayraklı çocukları çok severdi.
Öğretmenler de her akşam mahalleleri kontrol eder, öğrencilerin davranışlarını gözler, ertesi gün fevri hareket edenlere nasihatta bulunurdu.
Öğrencilerin önüne konulan yemeklerin yağını Komili ailesi, un ve ekmeği Şevket Filibeli karşılar, Ferit Eczacıbaşı da önemli nakdi yardmlarda bulunurdu.
Okulun bodrum katında çocuklara her güün iki çeşit yemek ve tatlı yapmanın yükünü hademe Makbule Hanım çekerdi.
***
Şeker kamışı, zungla, bilye ve macun, sokak kültürünün birbirini tamamlayan değişmez öğeleriydi. Zungla, renkli hayvan resimli küçük kağıtlara sarılmış, incir ezmesinden yapılan nefis bir şekerlemeydi. İncir ezmesini yedikten sonra kağıtları elde edebilmek için bilye ile verdikleri heyecanlı mücadele hava kararıncaya kadar sürerdi.
siyasetten
Tantan'ın İzmir adayı genç bir işletmeci
Eski İçişleri bakanlarından Sadettin Tantan'ın kurduğu Yurt Partisi 12 yıl aradan sonra ilk defa yerel seçimlere katılıyor.
Yurt Partisi'nin İzmir Büyükşehir Belediye Başkan adayı Reşat Karaoğlu...
Yaş 31.
Söke doğumlu ve Anadolu Üniversitesi İktisadi Bilimler Fakültesi mezunu bir genç işletmeci.
Reşat Karaoğlu'na sorduk:
"Niçin Yurt Partisi ve niçin Tantan?"
"Sayın Tantan'ı çok uzuun zamandan beri izliyorum. İnandığım, güvendiğim ve saygı duyduğum bir lider. Böyle bir önderle yola çıkmak, benim için çok büyük bir şans."
***
Reşat Karaoğlu, genç ama iddialı.
"En büyük şans seçilmek değil. Mühim olan insanlara güven mesajları vermek. Siyasette gençler için kapı açmak. Heyecenlı gençliğin dinamizmini siyasete taşımak. Bunu başardık mı, mesele kalmaz" diyor ve ekliyor:
"Yarınlar bu günün gençliğinin..."