Dünyada Birleşmiş Milletler'e üye 200'ün üzerinde devlet var. Bu devletlerden 25 kadarı gelişmiş demokrasilere sahip. Diğer ülkeler ya otoriter ya totaliter ya da çeşitli türde baskıcı rejimlerle idare ediliyorlar.
İlginç olan istatistik şu: Dünya milli gelir toplamının üçte ikisini demokrasiyle yönetilen o 25 ülke üretiyor. Çin gibi çok büyük ekonomiye sahip ülkeler, otoriter rejimlerle yönetilen ülkeler sınıfında olmasına rağmen bu oran böyle. Bu tablodan çıkartacağımız basit sonuç şu: Demokrasi zenginlik üreten bir rejimdir.
***
İleri demokrasilerle yönetilen ülkelerin bir birleri arasında savaş ve gerilim olmuyor. Etnik gruplar ve onların mücadeleleri olsa da iç karmaşa yaşanmıyor o ülkelerde. Çünkü, demokrasiler iç meselelerini siyasi araçlarla, dış meselelerini diplomasiyle çözecek bir birikim ve devlet aklı kullanıyorlar. İçeride entegrasyon, dışarıda ise daha çok işbirliği için yeni siyasi araçlar geliştiriliyor. Bu nedenle de demokrasi güvenlik üreten bir rejimdir.
***
İleri demokrasiler, yani askerini denetleyebilen demokrasilerden söz ediyoruz, bilim ve teknolojide en ileri gitmiş ülkelerdir. Bütün istatistikler bunun böyle olduğunu gösteriyor. Çünkü, özgür ortamlarda yetişen insan kaynakları daha yaratıcı oluyor. O nedenle Çin gibi ülkeler taklitte ileri giderken demokratik ülkeler yaratıcılıkta daha ileridirler. Nobel ödüllerini alanların hemen hemen tamamının demokrasiyle idare edilen ülkelerden çıkması bundandır. Bunun anlamı şudur: Demokrasi yaratıcı bilim ve teknoloji üreten bir rejimdir.
***
Demokrasiyle yönetilen devletler zorba toplumların ve devletlerin tehditleri, tezgahları ve aşağılamaları karşısında sinip korkmuyorlar. Her zaman başı dik ve onurlu davranıyorlar. Haklarını ve hukuklarını ağırbaşlı ve vakur bir biçimde savunuyorlar. Demokratik devletler halklarla devletleri ayırmak gibi inceliklere dikkat ederler. Ne başka halkların onurlarını incitirler ne de kendi halklarının onuruna yapılan saldırıları görmezden gelirler. Bu nedenle demokrasi onurlu insanların rejimidir.
***
Demokratik bir rejimle yönetilmenin faziletlerini yüzlerce konu başlığı altında sıralamak mümkün. Meseleye böyle dünya ölçeğinde baktığımız zaman ülkemizde demokrasiyi zedelemeye, ortadan kaldırmaya çalışan kesimlerin ülkelerine ne kadar zarar veren bir iş yaptığını anlıyorsunuz.
Diğer yandan bugün sahip olduğumuz güç ve imkanları dahi "yarım" demokrasimiz sayesinde elde ettiğimizi de görüyoruz. Keşke 27 Mayıslar olmasaydı da, bugün dünyanın ilk on ülkesi arasında yer alsaydık, insan hayıflanmadan edemiyor. İsrail'le aramızda yaşanan şu son krizde bile demokratik bir ülke olmanın bize ne kadar güç verdiğini gördük. Demokratikleşme çabaları olmasaydı, açılım politikalarını hayata geçirmeye çalışmasaydık, İsrail'in Filistin halkına yönelik barbarlığına böylesine samimi bir itiraz geliştirebilir miydik? Herhalde şımarık İsrailliler döner, "Sen önce kendi Kürtlerine bak" deyiverirdi, değil mi? Ama diyemediler. Çünkü, Türkiye sorunlarını barışçı yoldan çözmeye çalışan bir ülke. Görüldüğü gibi demokrasi aynı zamanda güçlü diplomasidir.