Ben, Amerika'nın en güçlü adamlarından Matt Bryza'nın Kıbrıs Rumlarına, "Biz Türkiye'ye baskı yapamayız artık, Çünkü, Türkiye bir süper güç haline geldi" dediği zaman, "yandaş" olmuştum. Amerika'da, Çin'de, Ortadoğu'da ülkemin gücünü ve itibarını kendi gözlerimle gördüğüm zaman Ak Parti Hükümeti'ni desteklemenin bir ahlaki sorumluluk olduğunun farkına varmıştım.
Daha geçen gün yazdım bu köşede. Hükümet aleyhtarı gazetelerin birinci sayfaları kötümser bir hava yaymaya çalışırken, ekonomi sayfalarının, yerli ve yabancı referans kaynaklara dayanarak Türkiye'nin "yükselen bir güç" olduğunu ortaya koyduklarını örnekler vererek sergiledim. Son günlerde yine hükümet karşıtı medyaya bakıyorum da, "yandaş"lık konusunda hiç yalnız olmadığımı görüyorum. Mesela, Hürriyet Gazetesi'nin hükümet aleyhtarlığı ile maruf eski Yayın Yönetmeni Ertuğrul Özkök, dünkü makalesinde yandaşlık konusunda bizi de solluyor. İşte yazdıkları:
"Önceki gün Hürriyet Pazar'da, Yorgo Kırbaki'nin yazısını okudum. Kathimerini Gazetesi'nin Genel Yayın Yönetmeni Aleksis Papahelas paskalya tatili için İstanbul'a gelmiş ve izlenimlerini şöyle yazmış: 'Yıllar önce Türkiye'ye gittiğimde hep Yunanistan'dan çok uzak bir yerde bulunduğum hissine kapılırdım. Ama artık değil. Türkiye çıplak gözle bile görünen çok büyük adımlar attı.'
Devam ediyor: "Türkiye'de eşi görülmemiş bir dinamizm ve kendine güven var. Uzmanların dünya ekonomisinde başrol oynayacak ülkeler arasında görmeleri mantıklı."
Ben daha da ileri gidip şunu söyleyeceğim:
"Türkiye, şu an gerçek bir 'Rönesans' yaşıyor. En geç 20 yıl içinde, sadece Avrupa'nın değil, dünyanın en önemli devletlerinden biri haline geleceğiz."
Evet, "Türkiye bir Rönesans yaşıyor" diyor hükümet muhalifi Ertuğrul Özkök. Bize ülkemizin yükselmesi için çok doğru işler yapan Ak Parti Hükümeti'ni destekliyoruz diye "yandaş" diyenler, buna ne diyecekler? Türkiye hakkındaki bu pozitif algılar kendi kendine mi oluşuyor acaba?
CHP çark etti!
Aslında iyi başlamıştı CHP. "Anayasa oyununda ben de varım!" dedi ve son derece akıl dolu bir hamle yaptı. Belli ki Tayip Bey'i köşeye sıkıştırmaktı amaç. Zaten CHP'nin medyadaki borazanlarının ağzının suyu aktı bu akıllı hamle sonrasında. Fakat hiç beklenmedik bir şey oldu, Tayip Bey bu hamleye bir karşı hamleyle cevap verdi:
"Tamam, Baykal'ın dediğini yapabiliriz; o üç maddeyi anayasa paketinden ayırabiliriz" deyiverdi. Bu karşı hamleye karşı ben CHP'den ve tecrübeli Deniz Baykal'dan parlak bir başka hamle beklerken, hayal kırıklığına uğradım. CHP birden çark etti ve daha önceki teklifinden farklı olarak, "Hayır, o üç madde askıya alınsın, seçimden sonraya bırakılsın" açıklamasını yaptı.
Oysa CHP'nin elinde müthiş bir hamle şansı daha vardı. Öyle bir hamle şansı ki, Türkiye'deki anayasa tartışmalarını önemli ölçüde tekeline alacağı, süreci kontrol edeceği ve kurucu iktidar partisi hüviyetini yeniden hatırlatacağı bir şanstı bu. Tabii Ak Parti'yi de köşeye sıkıştıracağı bir hamle şansı. Ne mi yapmalıydı? CHP'ye akıl vermek benim işim değil, o nedenle şimdi yazmayacağım bunu. Paket Meclis'ten geçsin, o zaman yazarız CHP'nin kullanamadığı bu büyük şansı.