Bazen şaşırıyorum; bu ülkenin içinde ne kadar çok namert var böyle. İşin şaşırtıcı tarafı da bu namert takımının yıllar içerisinde gazetelerin baş köşelerini tutmuş olmaları. Bunların en bariz vasıfları şudur: Örneğin, ortada bir milli mesele var değil mi? Diyelim ki bu milli meselede, eğer iktidarda milli düşünceli bir hükümet varsa ve de başarılı sonuçlar alamamışsa, o sözünü ettiğim gayri milli-namert unsurlar bir numaralı milliyetçi kesilirler.
Artık o hükümete ne laflar söylerler, varın siz düşünün. Oysa, hepimiz biliriz ki onlar bu vatanın ne kadar değeri varsa hepsiyle sorunlu adamlardır. Milliyetçi duyarlılıktan nefret ederler. Ya da diyelim ki, yine bir milli meselede hükümet yüzümüzü ağartan bir başarı kazandı. Bu namert takımı işin başında sözüm ona milli bir tavır alıyor görüntüsü verir ama Türkiye'nin o milli sorunda başarılı olduğu ortaya çıktığı an da, hemen dümeni asli karakterleri yönünde kırarlar.
Türk hükümetinin, Türk askerinin, Türk siyasetçisinin, Türk diplomatının veya Türk sivil toplum örgütünün başarısı bunlara adeta batar. Ve başlarlar içimizdeki İrlandalılar gibi konuşmaya.
Son olayı ele alalım: Mesele hangi açıdan bakarsanız bakın çok açıktır: Türkiye ile İsrail arasında bir ciddi sorun yaşanmıştır. Bu ülkenin devlet adamları, diplomatları, askerleri bu sorunu son derece dirayetle yönetmişler ve İsrail gibi cani bir güce diz çöktürmüşlerdir. Türkiye, kararlı tutumuyla ve hukuktan yana duruşuyla dünyada saygı uyandırmıştır. Ama sonuç böyle olmuştur ya, iki gündür o namert kalemler yine başladı. Neymiş, "ya Kürtler için İskenderun'a da gemi gelirse"ymiş. Kim diyor bunu? Hayatı bu ülkeye zarar vermekle geçen bir kötü ruhlu kişi. Arkadaşı Enis Batur'un "Adı geçince ben de tiksinti duygusu uyanıyor" dediği adam.
Gazze olayı Türkiye'nin meselesidir!
Gazze'ye yardım organizasyonunun düzenleyecisinin İHH olması birçok insanı rahatsız ediyor. Bu rahatsızlığın asıl sebebi bu insanların ağırlıklı olarak dindar-muhafazakar kesimden olması. Gerçi İHH'da yardım gönüllüsü olarak her kesimden insanın çalıştığı ekranda gördüklerimizden anlaşılıyor ama yine de bu insanların çoğunun dindar olduğu sır değil. Bu insanlar yıllardır dünyanın birçok bölgesinde büyük yardım organizasyonlarına imza atıyorlar.
Sadece Gazze'ye yapılan yardımın 26 milyon dolar olduğunu belirtelim. İHH'yı ve dindar mensuplarını eleştirenlere bakıyorum, hepsi bir dolu mülevves adam. Hayatlarında bir tek kuruşlarını insanlık ideali için harcamamış, alnı secdeye değmemiş, zulüm gören insanlar için dudaklarından bir dua çıkmamış köksüz adamlar bunlar.
Bir de utanmadan iftira ediyorlar İHH yöneticilerine; yok El Kaide üyeleriymiş de filanmış da diye. Ben bu insanların hepsini tanıyorum, İHH'da çalışan bu insanların hepsi birer kahramandır. Kendilerini insanlığa adamış, yardan serden geçmiş insanlar bunlar. Tabii ki, yaptıkları işi Allah rızası için yapıyorlar; onları eleştirenlerin yapamadığı şey bu değil mi zaten?
Öbür taraftan benim de İHH'yı eleştirdiğim bir husus var. Bu nümayişleri beğenmiyorum ben. Orada sergilenen sembolleri, atılan sloganları İHH'nın yaptığı işin büyüklüğüyle ve küresel önemiyle mütenasip görmüyorum. Gazze olayı sadece İHH'nın olayı değildir. Tüm Türkiye'nin olayıdır. Bir kaç namerdi saymazsak, Türk milleti topyekün bu isyana sahip çıkmıştır. Ancak, gösterilerde sergilenen manzara, Türkiye'nin tamamını temsil eden bir manzara değildir. Bunca inanılmaz işi başaran İHH yöneticileri o gösterilere bir çeki düzen veremez mi acaba? Açık söyleyeyim, ben o miting ve gösterilerde tüm insanlığı temsil eden Müslümanca bir vakar ve Müslümanca bir renk görmek istiyorum.
Buna karşılık, şimdi yer yer görmekte olduğum, "İslamcı ideoloji"yi çağrıştıran alametleri, sloganları, pankartları görmek istemiyorum. Unutmayın, sizin Türkiye'nin tümüne karşı sorumluluğunuz var. Propagandaya ise asla ve asla ihtiyacınız yok!