Orhan Kemal'in başyapıtlarından biri olan '72. Koğuş' etkileyici bir film uyarlamasıyla bu hafta gösterimde. 1940'ların karanlık, yoksul ve acımasız günleri ve bir hapishanede insan haysiyetinin düşebileceği en dipsiz nokta. Film kare kare peliküle bunları aktarırken, insanlığın kaybettiği değerleri bir tokat gibi yüzümüze çarpıyor. Romandaki erkek karakterlerin aksine kadınların daha ön plana çıkarıldığı filmin öyküsü kısaca şöyle: Rizeli Kaptan babasının katillerini öldürmekten hüküm giymiştir ve 10 yıldır hapistedir. Berbat ise Üsküdarlı serserilerin başıdır. Haraç kesme, adam vurma, kumar oynatma gibi pek çok suçtan dolayı içeri girmiştir.
Fatma, kadınlar koğuşunun güzelliği ile meşhur mahkumudur. Tecavüze kalkışan kayınpederini makasla öldürdüğü için 22 yıla mahkum olmuştur. Kaptan, Fatma'yı görür görmez aşık olur. Fakat Fatma'ya göz koyan bir başka mahkum daha vardır.
II. DÜNYA SAVAŞI
Komünizm propagandası yapmaktan ve isyana teşvikten sık sık hapishaneye gönderilen Orhan Kemal, '72. Koğuş'ta sadece bir avuç mahkumun değil, insanlık onurunun hikayesini kaleme almış. Bir koğuşun karanlığındaki direniş ve yaşam mücadelesi... Onların sefaleti, acıları, insanlığa özlemi, hayata dair düşleri, çelişkileri, aşkları ve kavgaları ile bu derin çukura yuvarlanmış, en yakınını üç kuruşa vurabilecek kadar alçalmış insanların dünyası...
Türkiye'nin kıtlık yıllarıdır o yıllar. II. Dünya Savaşı'na girmese de etkilerini ağır bir şekilde yaşamıştır...
Uzun zamandır bu kadar gerçekçi bir film izlememiştik. Bir lokma için birbirinin gözünü oyan insanlar, tecavüze uğrayanlar, işkenceye maruz kalanlar ve idama yürüyenler. Her bir mahkumun hikayesi ayrı bir yürek yakıcı. Aşık olan bir Kaptan. Onurunu korumaya çalışan bir Fatma. Çıkarları için yapamayacağı olmayan Kuru Nedime, insan suretinde gezinen Katil Hilmi ve olaylara sağduyu ile bakmaya çalışan Süleyman Hoca. '72. Koğuş' bir koğuşun hikayesi olmasının yanı sıra bir ülkenin de çarpıcı bir panoraması.
'72. Koğuş' önce tiyatro oyunu olarak sahnelendi. Sonra da Erdoğan Tokatlı tarafından sinemaya aktarıldı. Bu ikinci uyarlamada yönetmen koltuğunda Murat Saraçoğlu'nu görüyoruz. Daha önce '120', 'OÇocukları', 'Deli Deli Olma' gibi filmlere imza atan Saraçoğlu, bu film ile çıtasını yükseltiyor. Filmi uyarladığı eserden büyük bir güç aldığına hiç kuşku yok. Fakat kitabı bire bir uyarlamayarak çok doğru hareket ediyor. Kitabın aksine filmde Fatma ve diğer kadın karakterler daha ön planda.
Senaryoyu yazan Ayfer Tunç'un filme katkılarını da unutmamak gerekiyor. Filmin görselliği, kurgusu da başarı hanesine yazacağımız artılar.
TAKIM OYUNCULUĞU
Filmi başarıya taşıyan diğer artılar da çok doğru yapılmış olan oyuncu seçimleri. Kaptan'da Yavuz Bingöl, Berbat'ta Kerem Alışık, Kuru Nedime'de Nurgül Köse, Meryem'de Songül Oden rollerine fazlasıyla asılıyorlar. Fakat Katil Hilmi'de Civan Canova ve Süleyman Hoca'da Ahmet Mekin göründükleri her planda oynamadan oynayıp adeta oyunculuk dersi veriyorlar.
Ve tabii ki Fatma'yı yorumlayan Hülya Avşar... Beyazperdede onu izlemeyi meğer ne kadar çok özlemişiz. Avşar her karede adeta yeteneğini konuşturuyor. Fatma karakteri Hülya Avşar'ın kariyerinde önemli bir yer tutacak, tıpkı gençliğinde oynadığı Fatmagül gibi.
'72. Koğuş' ilgiyi fazlasıyla hak eden bir film.
Haftanın Filmi
Gerçeğin Parçaları
Alabama'nın küçük bir kasabasında yaşayan 17 yaşındaki Ree, iki kardeşine ve hasta annesine bakmak zorundadır. Ruhsal bir çöküntü içinde olan annesinin o hale gelmesinde uyuşturucu bağımlısı babasının rolü çok büyüktür. Methamphetamin bağımlısı olan babası onları terk etmiştir. Ama Ree, ailesini yeniden bir araya getirmeye kararlıdır. Nefesinizi tutarak izleyeceğiniz bu filmde Oscar adayı Jennifer Lawrence'nin performansına dikkat.