Çayıralan Yozgat'ın ilçelerinden biri. 7 bin nüfuslu. Eskiden nüfus daha fazlaymış, bir yıl içinde 17 binden 7 bine düşmüş. Nedeni göç ama farklı bir göç. Çayıralan Almanya'ya en çok göç veren ilçelerimizden. Neredeyse her aileden bir kişi Almanya'ya gitmiş. Giden ve oraya yerleşen, diğer akrabalarını da yanına aldırmış. Erkekler orada, kadınlar ve çocuklar burada kalmış, bazıları peylerinden gitmiş.
İlk gidenler yaz tatillerinde sık sık gelmişler memleketlerine. Her geldiklerinde yaptıkları harcamalarla da ilçeyi kalkındırmışlar. Esnaf yaz aylarını beklemeye başlamış. Ama ikinci kuşak, hele üçüncü kuşak öyle değil. Gelenler de marketten alışveriş yapmayı tercih edince esnafın yüzü gülmüyor. Onlar da çareyi Kayseri'ye göç etmekte bulmuşlar.
Eskiden fasulye, barbunya, şeker pancarı, patates ekilirmiş Çayıralan topraklarında. Artık insanlar sadece kendileri için ekiyorlar. Tarlalar bomboş duruyor. Belediye başkanı iklimlerin de değiştiğini ve ilkbahar veya sonbaharda mutlaka havaların birden soğuyup ekinleri yaktığını söylüyor.
ÇAYIRALAN İLÇESİ
Balcılık da ilçenin önemli bir geçim kaynağıymış. Bir kovandan 100 kilo bal alındığı olurmuş ama artık balda eskisi gibi değil. Kısacası yeni gelişmeler olsa da her şey eskiyi aratıyor.
Halkın isteği istihdam sağlayabilmek. 40-50 kişinin işe girecek bir iş yerinin açılması bir anda her şeyi değiştirebiliyor. Bu sayı 100 olursa refah daha da büyüyor.
Çayıralan'a, Türk Üniversiteli Kadınlar Derneği'nin Millet Eğitim Bakanlığı, Hayri yıldız YİBO ve AB ile birlikte yürüttüğü "Gelecek Benim" projesi için gittim. Projenin hedefi,ilköğretim sonrasında istemediği halde eğitimini bırakmak zorunda kalan kız öğrencimere imkan yaratarak. Eğitimlerine devam etmelerini ve uzun vadede daha çok kadının iş hayatına katılmasını sağlamak.
Projenin yürütücüleri Efraf Ceyhan Atacan ve Esra Karakaş adında iki genç kadın. İstanbul'dan kalkıp bir yıllığına Çayıralan'a gidiyor, orada ev tutuyor, ofis açıyorlar.
İKİ GENÇ KADIN
Köy çocuklarına ilköğretim imkanı sunan Hayri Yıldız YİBO'da eğitim almakta olan 35 kız öğrencinin ikinci eğitimlerine devam etmelerini sağlamak için aileleriyle görüşüyor, takviye eğitim ve rehberlik hizmetleri almalarını sağlıyor, rol modellerini tanıtmak için seminerler düzenliyor ve SBS sınavlarında başarılı olmalarına çalışıyorlar.
Meslekleri öğretmenlik değil, öğretmenlik kadar kutsal bir görev yapıyorlar. Kızların en sevdikleri öğretmenleri ayrıca. Çünkü okulda hiç kadın öğretmen yok. Koşullardan dolayı kimse burayı tercih etmiyor, gelenler de başka yerlere atanmak istiyor. Efraf ve Esra, onlara ablalık, öğretmenlik, sırasında annelik yapıyorlar. Hem de gönüllü olarak.
Önümüzdeki günlerde porje sona erecek ve iki genç kadın, kız öğrencilere, öğretmenlere ve yöre halkına veda edecekler. Hüzünlü bir veda töreni olacak. Ben de Dernek başkanı avukat Nazan Moroğlu ve iş kadını Mine yardımcı Ekdal ile birlikte onlara rol modeli olmak amacıyla deneyimlerimizden bahsettik, önerilerde bulunduk, sorularını yanıtladık.
Bu vesileyle öğretmenlerin günlerini de kutladık. Tüm öğretmenlere sevgiler.