Dünkü yazıda belediyelerin görevlerinden bahsediyorduk. Yasaya göre belediyelerin zorunlu görevler listesi şöyle:
. İmar, su, kanalizasyon, ulaşım gibi kentsel alt yapı,
. coğrafi ve kent bilgi sistemleri,
. çevre ve çevre sağlığı, temizlik ve katı atık,
. zabıta, itfaiye, acil yardım, kurtarma ve ambulans,
. şehir içi trafik,
. defin ve mezarlıklar,
. ağaçlandırma, park ve yeşil alanlar
. konut,
. kültür ve sanat, turizm ve tanıtım, gençlik ve spor
. sosyal hizmet ve yardım, nikah, meslek ve beceri kazandırma
. ekonomi ve ticaretin geliştirilmesi.
ŞEFFAF BİR ORTAM
Bunlar belediyelerin asli ve zorunlu görevleri. Bunları yapmadığınızda belediyecilik yapmamış olunuyor. Bunların bir kısmı da bugün sosyal belediyecilik altında anılan işler.
Okan Üniversitesi Meslek Yüksek Okulu Müdürü Prof. Dr. Ali Kahriman, sosyal belediyeciliğin, kimi belediyelerde, vatandaşa yardım etmek, aşevleri ve halkevleri açmak, kimi belediyelerde ise dernekler, STK'lar ile dayanışma halinde kentlilerin sorunlarına çözüm bulmak olarak algılandığını, söylüyor.
Aslında bu yaklaşımlar, belediyelerin katılımcılığa bakış açısının göstergesi. Kimi belediyeler, kent konseyleri, kadın meclisleri, Yerel Gündem 21, mahalle platformu gibi halkın katılımına daha çok olanak sağlayan mekanizmaları harekete geçiriyor.
Olması gereken de bu aslında. Sosyal belediyecilikte, halkın gönüllülük esasına dayalı katılımı,dayanışma ve demokratik şeffaf bir ortamın sağlanabilmesi esastır.
YOKSULLUK
Ali Kahriman, "Belediyeler sosyal belediyecilik adına daha fazla hastane, aşevi, kültür merkezleri açsın. Ama bunların da ötesinde, halkın katılımını geliştirici mekanizmaların işleyeceği bir model geliştirmeye de ihtiyaç var" diyerek şu noktanın altını çiziyor: "Özellikle büyük kentlerimiz, sosyal farklılıkların ve gelir dağılımındaki eşitsizliğin gösterge mekanları haline gelmiştir. Bu süreçte yoksulluk beraberinde eşitsizliği ve güvenlik sorunlarını da getirerek kentsel hayatı zorlaştıracaktır."
Kısacası sosyal belediyecilik, toplumun bütün kesimlerinin sorunlarına çözüm oluşturabilecek bir sistem yaklaşımını da gerekli kılar. Sosyal belediyecilik, sosyal sorumluluk bilinci içinde, farklılıklara, yerel önceliklere duyarlı, kalkınmada mümkün olduğu kadar eşitlikçi ve kapsayıcı olmalıdır.