Pazartesi akşamı gazetemiz Yeni Asır'ın 120. yılını kutladık. 100 yılı geride bırakmış kuruluş sayısının çok az olduğu ülkemizde 120 yıldır bir gazeteyi ayakta tutmayı başarmak o kadar önemli ki.
120 yıl öncesini düşünün. Ne internet var ne teknoloji. Televizyon yok, radyo da. Otomobil yok. Bugün hayatımızda olan birçok şey yokken bir gazete çıkıyor. İnsanları bilgilendirmek için.
Başta ilk sahipleri ve yöneticileri olmak üzere gazeteyi bugüne getiren ve emeği geçen herkesi kutluyor ve Türkiye'nin en eski gazetesinde yazıyor olmaktan dolayı da mutluluk duyuyorum. Ve yayın yönetmeninin kadın olduğu bir gazetenin mensubu olmak da benim için ayrı bir gurur.
Gazeteciliğe başladığım ilk derginin yayın yönetmeni de kadındı. Her zaman sevgiyle andığım rahmetli Duygu Asena ile çalıştım yıllarca. Çalıştığım kurumun önemli bölümlerinde de kadınlar vardı.
Ben kadınların önemine inanan bir kadınım ve yönetimlerde kadınların olmasının o kurum ve ülke için de çok önemli olduğunu her fırsatta dile getiriyorum.
ERKEK YÖNETMENLER
Erkeklerin yönettiği medyalarda kadınların iş bulup çalışabilmesi çok zor. Zannedilir ki eskiden zordu bu işler, mesela 100 yıl önce veya 50 yıl önce... Şimdi bir kadının televizyonda veya gazetede gazetecilik yapması kolay. Yetenekliyse ve çalışkansa her yerde iş bulabilir, aranan bir röportacı veya muhabir olabilir, köşe yazarlığı yapabilir. Televizyonda program hazırlayabilir, sunuculuk yapabilir.
Ama ne yazık ki öyle olmuyor. Günümüzde bir kadının bir gazetede, özellikle televizyonda iş bulabilmesi için öncelikle "güzel" olması gerekiyor. Yüzü, vücudu vs. Bir manken gibi olacak yani. Birçok başarılı kadın gazeteci sırf bu yüzden televizyonlarda iş bulamıyor. Yayın yönetmenleri saklamıyor da bunu, direkt yüzüne söylüyorlar iş görüşmesine gelen kadın gazetecinin: "Şişmansın, çirkinsin, sana program yaptıramayız."
ÜNLÜ VE GÜZEL
Veya "Biz celebrity isimlerle yani ünlü isimlerle çalışıyoruz" diyorlar. Bunu söyledikleri kişiler de yıllarını bu işe vermiş ve basın camiasının tanıdığı isimler. Ama "ünlü" olmadıkları daha doğrusu dedikodu ve magazin malzemesi olmadıkları için istenilen kriterlere uymuyorlar. İlle bir ünlü ile aşk dedikoduları çakması lazım veya bir dramın içine girmesi, başından olmadık olaylar geçmesi gerekiyor. Ama öncelikle aşk. Ve ünlü bir isimle bu aşkı yaşamalı. Terk edilmeli, terk etmeli. Biriyle ilişkisi varken diğeriyle aşk yaşamalı. O zaman kapılar ona açılır veya teklif üstüne teklifler almaya başlar. Ama soru sorabiliyor mu, konuğunu dinlemesini biliyor mu, onu dinlerken yeni soru sorabiliyor mu, konuya ne kadar hakim, konukla ilgili yeterli bilgiye sahip mi? Bu tür kriterler aranmıyor. Güzel ve ünlü ise biraz da işveli ve cilveli ise yeter de artar. Seyirci nasıl olsa izler.
Acaba öyle mi? İlerki günlerde erkek yayın yönetmenlerinin ne kadar başarılı olduğunu da sorgulayalım.