Ah güzel kız. Ah talihsiz yavrucak. Senin talihsizliğin kadınlarını yok sayan ve erkeklerini bir türlü terbiye edemeyen bir toplumda yaşıyor olman. Senin talihsizliğin vicdanlı insanların giderek azaldığı bir ülkede dünyaya gelmiş olman. Yoksa senin hiçbir suçun yok. Senin hiçbir günahın yok. Senin kaderin erkeklerini bir türlü terbiye edemeyen bu topluma bir ders vermendi belki de. Senin dünyaya gelmenin nedeni, kadın ve erkek ayrımcılığı yapan, kadınlarına başka, erkeklerine başka davranan ve giderek bu ayrımı artıran toplumun, bu "acı ve utanç verici" gerçeği tokat gibi yüzüne çarpmaktı belki de. Ah Özgecan... Son birkaç gündür bütün ülkenin vicdanlı insanları senin ardından gözyaşı döküyor. Yollara döküldüler, bağırdılar, çağırdılar, haykırdılar. Keşke geri getirebilseydik seni. Keşke ölmeseydin ama ne yazık ki yaşadığımız dünyada seni geri getirmemiz mümkün değil. Senin hayallerini gerçekleştirmemiz de. Ama senin adını yaşatacağız. Senin unutulmana izin vermeyeceğiz. Senin ölümün bir milat olacak. Bir türlü erkek olmayı beceremeyen erkeklerin kendilerine gelmelerine bir vesile olacak.
ERKEKLİK BU DEĞİL!
ERKEKLİK BU DEĞİL!
Erkekleri utandırdın Özgecan. Erkek olmaktan, erkekliklerinden. Utansınlar da. Erkek olmak, minibüse binip evine gitmekte olan bir kızı ormana götürüp tecavüze kalkışmak demek değildir. Erkek olmak, sapıklığının bedelini bir kadına ödetmek demek değildir. Yaptığı yanlışı başka insanlar duymasın ve rezil olmasın diye bir cana kastetmek demek değildir. Erkek olmak, caniliğini ortadan kaldırmak için daha canice işlere kalkışmak demek değildir. Erkek olmak, arkadaşın, oğlun bile olsa bir cana kast eden bir insana yardımcı olmak demek değildir. Onun suçuna iştirak etmek değildir. Erkek olmak, alçakça bir iş yapan bir erkeğe sahip çıkmak hiç değildir. Onu haklı çıkarmak için bahaneler üretmek, erkekleri sütten çıkmış ak kaşık ilan etmeye kalkışırken kadınları potansiyel suçlu ilan etmek ve her suçun sebebi gibi görmek hiç değildir.
UTANSIN ERKEKLER!
UTANSIN ERKEKLER!
Hala şiddetin, vahşetin, caniliğin nedenini kadınlara yükleyen, "gitmeseydi/giymeseydi/yapmasaydı/okumasaydı/yamasaydı" gibi alçakça gerekçeler bulmaya çalışan bütün erkeklerin utanması gerekir. Güya kadınların yanında, şiddet uygulayan erkeklerin arkasında gibi gözükmeye çalışırken çözümü "ayrımcılık" yapmakta bulanlar utanmalı. Erkeklerini terbiye etmek yerine kadınları eve kapamayı öneren erkekler utanmalı. Kendilerinde olmayan ve bir canlıyı içinde büyüten rahme sahip olduğu için kadınlardan ürken ve bu korkularını gizlemek için kadını küçümseyen erkekler utanmalı. Kadınların gücünden korktuğu için onun üzerinde egemenlik kurmaya kalkan erkekler utanmalı. Erkeklik organına sahip diye kendini üstün zanneden ve kadını malı gibi görmeye kalkan erkekler utanmalı. Utansınlar da. Bu utançtan kurtulmanın tek yolu var. Her canlıya değer vermek. Kadın-erkek ayrımı yapmamak. Bir cinsin üstün olduğunu belirterek diğer cins üzerinde diğerinin hakimiyet kurmasına izin vermemek. Vicdanlı olmak. Ve kadınları kapamak yerine erkekleri terbiye etmek.