Biliç; baş tacımdır...

Maç, ha başladı, ha başlayacak... Adam, Avrupa Ligi'nde çeyrek finale dayanmış olmasına rağmen, Beşiktaş'ın son zamanlardaki form düşüklüğünden dem vuruyor, benim gibi birkaç futbolcu eskisi! O tezgahtan, hiç o inişli-yokuşlu yollardan geçmemişler ve o zamanlarda kendilerine getirilen acımasız yorumları unutmuşcasına, sallıyorlar da sallıyorlar, hem de en üst perdeden(!) Şahsım adına; Beşiktaş'ın, en azından kaybetmemesi için, kendi totemlerimi kullanarak kuruldum maça... Konuk olduğun karşılaşmada, hele hele böylesi kalite kokan rakiplere karşı birinci ilke, 'gol yememek!' temel strateji olmalı... Nitekim, ilk başlarda takım kurgusu eleştirilen Biliç'de gördük ki, her saatini geçirdiği çocuklarla kurmuş, inandığı gerilla ordusunu... İlk korneri kullanan, Beşiktaş... Maçın ikinci kornerini ortalayan, yine Beşiktaş... Rakip alanda fazla tehlikeli gözükmese de, topu ikinci ve üçüncü bölgelerde oyalayan, yine de Beşiktaş'ı gözlüyoruz ilk yarı geçilirken... Kendi liginde yediği golün üç katını rakip filelere göndermiş, tek tehlikeli atak görmemiş ve lig lideri olan Brugge'yi böyle görünce ne yalan, mayam kabardıkça kabardı. Şimdi; Demba Ba'nın topla buluşamadığını söyleyecektir, uzman ağızlar... Geeeç! Gökhan'ın, fazla rol almadığı dillendirilecektir... Geeç anam, geç! O uzman yorumcuların beğenemedikleri Biliç (Ki, kendisine hayranımdır), 'kurabiye!' gördüğü Brugge'ye karşı vermiş ki coşkuyu soyunma odasında, Gökhan Töre ile geçtiler bir adım öne... Her nasılsa, yaptığı ikinci faulden dolayı, atılması gereken Sutter'den geldi, maalesef o gol! Ardından da, hakemin ikramı, meşhur penaltı(!) İki ayaklı bir oyununun başında skor tabelası 'kaybı!' gösteriyor ama, sergilenen futbolu genellediğimde Brugge 'mazlum!', Beşiktaş 'kahramandır!' bana göre... Haaa! Buram buram 'kıskançlık!' kokan yorumlara, kapak olsun şu onurlu mağlubiyet(!) Bana gelince; başta Biliç, tüm çocukların alınlarında öptüm... Bana yakışanı yaptın yani...