Hele hele bu yıl için çok iddialıyım ve de kalıbımı basarım... O 'top!' denen mereti, yeri geldiğinde okşayan...
Yeri geldiğinde, yanağına şaplağı yapıştıran! Zaman zaman, kendisiyle karşılıklı konuşmalar yapan... Onun ruhuna girerek, istediğinde adrese teslim köşelere bırakan... Anlayacağınız bugün, topa patronluk yapan en fazla 'top terbiyecisi!' ayaklara sahip, Türkiye'nin tek takımının 'Beşiktaş' olduğunu bilmem, söylemeye gerek var mı? Başında olduğu takımlardan çok, açıklamalarıyla kendini öne çıkaran... Şu maç öncesi tribünlere oynayan ve 'yeneceğiz!' söylemini dile getiren Hikmet Karaman gibilerini sevmedim, hiç sevmem de(!) Yaptı yapacağını, ilk yarı boyu gömdü Rizespor'u, kendi kale önüne(!) Quaresma ve Talisca, Cenk ile iletişimi sağlayamayınca, moraller yavaş yavaş bozulmaya başladı Beşiktaş'ta... Aslında topu gerilere çekerek, ileride geniş alanlar yaratsalar, çözülmesi son dakikalara kalmayacaktı Rizespor'un... Gücü az takımların dirençleri, bi yere kadar işte... Aha! İlk yarı sonuna gelinirken, solbek Adriano'nun ortasını, sağbek Gökhan Gönül'ün gole çevirmesi, liglerde belki ilktir ve belki de ilahi adalettir, bilemem! Ligin altında 'debelenen!' bir takımın direncini, saygıyla karşılıyorum ancak Şenol Hoca, anlayamadığım bir 'korku!' yaşıyor ve ben, o oyun alanında görev yapan futbolcularına yansıdığını, beden dillerinden anlıyorum!
Karşılaşmanın tümüne bakılırsa, rakip kaleye atılan şut kısırlığını...
Geliştirilmeye çalışılan, gol pozisyonların azlığını... Son saniyelerde Kuweike'nin kaçırmasını! Dahası;
Beşiktaş'ın 'güdük!' akınlarını, yere yatmayan bir Rize kalecisini, örnek olarak göstereyim ki Şenol Hoca kokaklığıyla, futbolcularını ne kadar etkilediğini görsün(!) Kurban olduğum Ata'm bile 'Korkma!' diyor.
Böyle oyuncuların varken, düşmeye yakın bir takımdan Hoca'm, niye korkarsın ki? Toparla..