Türkiye'de polisiye romanın gelişmemesinin en önemli nedeni suç ve suçlu profilinin çok düşük olmasıdır. Son zamanlar yaşanmış şöyle "akıl dolu" bir suç örneği verebilir misiniz? Yani bir polis dedektifini zorlayacak cinsten. Bilinen en komplike suçlarımız kuyumcunun yan duvarını balyozla delip, kasayı matkapla açıp altınları alıp kaçmak veya bir banka çalışanının zimmetine para geçirip ortadan kaybolmasıdır.
Bu topraklarda; Agatha Christie, Sir Arthur Conan Doyle, Georges Simenon, Maurice Leblanc, Mickey Spillane ve P.Souvert-M.Allain..... gibi büyük yazarlar çıkmamıştır. Doğal olarak bir ıÜüSherlock Holmes, Hercule Poirot, Miss Marple, Tommy ve Tuppence, Komiser Maigret, Saint, Mike Hammer, Malta Şahini, Vertigo, Les Diaboliques, Fantoma, Perry Mason, Arsen Lupen gibi kahramanlara rastlayamazsınız. Çocukluğumdan hatırladığım Peyami Safa'nın Cingöz Recai'si Ahmet Ümit'in Başkomiser Nevzat'ı ve Celil Oker'in Remzi Ünal'ı vardı sadece. Onların da esamesi bile okunmadı.
Amerikan veya İngiliz polisiye filmleri veya dizileri izlerken de "Acaba suçlu kim çıkacak" diye düşünürdük. Evin hizmetçisi mi, hanımı mı yoksa kahya mı? Oysa Türkiye'de işlenen suçlarda herşey kabak gibi ortada. On tane güvenlik kamasının olduğu yerde suç işleyecek gerizekalılar herhalde bir tek bu ülkede var.
Bu ülkede önemli olan suçluyu bulmak değil ki önemli olan yakalayabilmek.
Ülkemizde Allah'tan suçlular zeka ve plan yapma yeteneğinden yoksun da acar polislere ihtiyaç kalmıyor. Batıda emniyet birimleri kanıtlardan suçluya gider. Biz de ise tam tersi polis önce zanlıları toplar, onlardan kanıtlara gider. Diyelim bir cinayet işlendi olay yerine gelen polisin ilk söylediği söz "Toplayın bunları" Yani ne kadar ilgili ilgisiz adam varsa nezarete alınır günlerce sorgulanır sonra da birisi "Ben yaptım" der. "Bıçağı da şuraya attım" Polis gider bıçağı bulur. Kanıt tamam, dava kapandı.
Eee ilgilisi, ilgisizi günlerce nezarette kalmış kimin umrunda. Koca koca insanları aylarca hapiste tutup sonra da "Sende bişey yokmuş" deyip salıveriyorlar. Hak, hukuk hak getire...
KARA MİZAH
Neyse! Ülkemizin yapısı her ne kadar "polisiye roman" edebiyat dalını beslemeye elverişli değilse de "kara mizah" alanında büyük potansiyele sahibiz. Size Guiness Rekorlar kitabına geçmiş bir kaç örnek vereyim:
- Elektrik direğine yaslanıp ayakkabısındaki taşı çıkarmak için ayağını silkeleyen kişiyi elektrik çarptığını sanan bir başkasının akımdan kurtarmak amacıyla kafasına kürekle vurup öldürmesi. (Rize-Tunca Köyü)
- Midesine sinek kaçan bir kişinin sineği öldürmek için odaya sıkar gibi ağzına Sheltox isimli ilacı sıkması ve sinekten beter ölümü. (İstanbul - Sultanbeyli)
- Mühendisin kontrol için geminin buhar kazanına girdiği sırada bundan habersiz bir gemi personelinin kapağı kapatması ve geminin sefere çıkmasıyla mühendisin ölümü. (Kocaeli)
- Aynı işyerinde biri gündüz biri gece vardiyasında çalışan baba-oğulun motorsikletle eve giderken sert bir virajda karşılaşıp birbirlerine selam vermek isterken çarpışarak ölmeleri. (Konya)
- Karabük demir-çelik fabrikasında 600 tonluk pres makinasının arasından emekleyerek geçen işçinin 2450 santigratlık fırından sigarasını yakmaya çalışırken can vermesi. (Karabük)
- Tıraş olurken berberin rahatlatır diye boynu aniden sağa sola çevirme hareketi sonucu küt diye boynu kırılan müşterinin koltukta rahmetlik oluşu. (Erzurum)
- Bir lunaparkta kafadar iki gece bekçisinin uçan sandalyeyi çalıştırıp binmeleri ve durduracak kimse olmayınca inemeyip sabaha kadar kusarak hayatlarını kaybetmeleri. (Göztepe)
İyilikle kalın