Fırtınalı geçen yaşamı boyunca üç kez intihara teşebbüs etmişti. Hatta bazı söylentilere göre 23 kez... Duygularını 14 yaşında kağıda dökmeye başlamış 1984'de aramızdan ayrıldığında arkasında 50 eser bırakmıştı...
Ben onun duygu seline 1968'de kapıldım. İlkbahar gelmiş İzmir'in tarifsiz güzellikteki bahar kokusu içimi kaplamıştı. İzmir Radyosu'nda prodüktörlüğe başladığım dönemdi. Alsancak'taki evimden Kültürpark'taki radyo binasına yürüyerek giderdim. Yol boyunca içime dolan enerjiyle plaklarımı seçer, daktilomun başında program metinlerimi yazar, sevdiğim şarkıları dinleyicilerimle paylaşırdım...
İşte o günlerden birinde elime geçti Timur Selçuk'un 45'lik plağı. Harika bir beste, harika sözler ve harika bir düzenleme ile Türk popüler müziğinin bir baş yapıtını dinlediğimi hemen farketmiştim. Üzerinden 42 yıl geçti ama ve o plağın ön yüzünde yer alan o şarkının bir başyapıt olduğundan hiç şüphem olmadı...
"Yollarımız burada ayrılıyor, artık birbirimize iki yabancıyız. Ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa, her şeyi unutmalıyız..." diye başlıyordu şarkı. Timur'un bestelediği sözler Ümit Yaşar Oğuzcan imzasını taşıyordu. Ve işte ben şairin duygu seline "Ayrılanlar İçin" şarkısıyla o zaman kapıldım, o andan itibaren sürüklenmeye başladım...
BİRAZ KÜL BİRAZ DUMAN
Rahmetli Avni Anıl da keşfetmişti onu. "Biraz kül, biraz duman.. O, benim işte, Kerem misyanan.. O, benim işte. İnanma gözlerime; ben, ben değilim. Beni sevdiğin zaman.. O, benim işte!"
Timur Selçuk, 1969'da Ümit Yaşar'dan bir başyapıt daha çıkardı.
"Kararmış tahta masamızda bir şişe şarap. Gecelerden bir gece bezginiz. Üstelik adamakıllı sarhoşuz. Ellerin ellerimde".
'İspanyol Meyhanesi'de klasikler arasına yerleşti. Timur'un "Beyaz Güvercin"i de Ümit Yaşar'ındı.
1994'te ben de besteledim şairin bir şiirini. Aysun seslendirdi. 2006'da ki "Saygı" albümümde de Özcan Deniz.
"Perdeleri kapat, sevgime tanık istemem. Işığı söndür, gel otur yanıma konuş. Ergeç anlaşacağız başka çaremiz yok. Sonra sevişeceğiz, bu düzen böyle kurulmuş".
22 Ağustos Ümit Yaşar'ın doğum günüydü. 1926'da Tarsus'da dünyaya gelmişti ve ardında 33 şiir, 4 düzyazı kitabı, 13 antoloji ve biyografik eser bırakıp 4 Kasım 1984'de aramızdan ayrılmıştı.
O, 1973'de büyük oğlu Vedat'ın Galata Kulesi'nden atlayarak intihar etmesiyle en büyük acıyı da yaşadı. İşte Rüştü Şardağ tarafından bestelenmiş rubailerinden biri:
"Bu kadar yürekten çağırma beni, bir gece ansızın gelebilirim. Beni bekliyorsan uyumamışsan, sevinçten kapında ölebilirim."
Selda'da seslendirmişti bir şiirini:
"Bir gün gelir de unuturmuş insan en sevdiği hatıraları bile. Bari sen her gece yorgun sesiyle saat 12'yi vurduğu zaman beni unutma..."
Sen hiç bir zaman unutulmayacaksın büyük şair...