11 Ekim onun dokuzuncu ölüm yıldönümüydü. Yaşasaydı 89 yaşında olacaktı. Geçenlerde bir ankette en bilinir şiirleri sormuşlar. İlk on içinde onun "Ben Sana Mecburum" şiiri de yer almış... Hani:
"Ben sana mecburum bilemezsin/ Adını mıh gibi aklımda tutuyorum/ Büyüdükçe büyüyor gözlerin/ Ben sana mecburum bilemezsin/ İçimi seninle ısıtıyorum.
Ağaçlar sonbahara hazırlanıyor/ Bu şehir o eski İstanbul mudur/ Karanlıkta bulutlar parçalanıyor/ Sokak lambaları birden yanıyor/ Kaldırımlarda yağmur kokusu/ Ben sana mecburum sen yoksun." diye başlayıp devam eden...
***
Attila İlhan'ın bir şiirini bestelemek bana kısmet olmadı.,,
Oysa "Bak usta, dinle. Şiirini böyle müzikledim. Bana ne hissettiğini anlat dobra dobra" demeyi o kadar isterdim ki...
Çünkü dobra dobra anlatırdı. Beğense de, beğenmese de o müzik üzerine kimbilir ne yorumlar getirirdi.
***
İlk gençlik yıllarımda ezbere okuduğum şiirlerin sahibiyle kesişen yollarımız vardı. Ben de onun gibi İzmirli'ydim. Ben de onun gibi İzmir Atatürk Lisesi'nde okumuştum. Ama o, benim doğumumdan altı yıl önce Atatürk Lisesi birinci sınıfında okurken mektuplaştığı bir kıza yazdığı Nazım Hikmet şiirleri yüzünden 16 yaşında tutuklanarak okulundan uzaklaştırılmış, iki ay hapis yatmıştı.
***
Onunla tanışmamız 1982'ye rastlar. Rahmetli Ercan Arıklı sayesinde... Hıncal Uluç beni Erkekçe'nin yazı işleri müdürlüğüne getirmişti. Haftada bir gün akşamüstü saatlerinde Arıklı'nın organize ettiği sohbetlere katılmaya başladık... Mecidiyeköy'deki bir ofiste bir araya geliyorduk. Attila İlhan o sohbetlerin bir numaralı yıldızıydı. Anlatırken ağzından bal damlardıHepimiz ona odaklanır sohbetine doyamazdık. İki numaralı yıldızımız da Ünal Küpeli'ydi. Bizi gülmekten kırıp geçirirdi.
***
Aylar boyu Attila İlhan'ın doyumsuz sohbetleriyle beslendim. Ama şiirlerinden bir şarkı yaratamadım. Bundan sonra olur mu? Bilemem... Artık ona dinletme şansım olmadığına göre... Galiba besteleyemeyeceğim.
***
Ergüder Yoldaş muhteşem iki Attila İlhan bestesi yapmıştı o günlerde. Nur Yoldaş da harika yorumlamıştı.
"Şamdanları donanınca eski zaman sevdalarının/ Başlar ay doğarken saltanatı sultan-ı yegahın/ Tende nemli yumuşaklığı denizden gelen ahın/ Gizemli kanatları ruhta ölüm karanlığının/ Başlar ay doğarken saltanatı sultan-ı yegahın" dilimizden düşmezdi. Yoldaş bir de "Mahur"unu bestelemişti İlhan'ın.
"Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız/ O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız" diye başlardı o şarkı da...
Ergüder Yoldaş "Sultan-ı yegah" ı sultani yegah, "Mahur" u da mahur makamında bestelemişti. Bu şarkıların bulunduğu Nur Yoldaş 33'lük plağı yıllar sonra CD olarak da basıldı.
***
Attila İlhan'ın onlarca şiiri bestelendi ve şarkı oldu. Hümeyra'dan, Alpay'a, Ahmet Kaya'ya kadar kaç sanatçı seslendirdi.
"Gözlerin gözlerime değince, felaketim olurdu ağlardım" benim favorilerimdendi.
***
O haftalık sohbetlerde bazen İzmir'den söz ederdik.
"Gavur İzmir'in gavurluğu, sanıldığının aksine Rum değil İtalyan'dı bence" derdi. Akdeniz kıyılarındaki İtalyan şehirlerini gördükten sonra bu düşünceye kapılmıştı. Bitmek bilmeyen yaz akşamlarında sahildeki sandallardan gelen mandolin seslerini, Karşıyaka yalılarından yükselen Caruso aryalarını anlatırdı. İtalyan filmlerinin hem Türkçe hem de Fransızca altyazılarla oynatıldığını ondan duymuştum. İzmir'in seçkin banliyösü Karşıyaka sahillerinde 'hususi' banyolardan, mayoları askılı genç kız ve oğlanların nasıl denize girdiğini, koyda yapılan şarpi yarışlarını onun tatlı dilinden dinlemiştim...
***
Yakın çevresinin "Kaptan" diye seslendiği Attila İlhan, bir yazısında "Şairler ayakta ölür" demişti... Haklı çıktı ve ayakta öldü.