Gazeteci, yaşadığı toplumun gözü kulağıdır, hele yerel basında... Çünkü, genelde İstanbul basınında çalışan meslektaşlarının görmediği, göremediği ayrıntıları o bilir, yaşar, uyarır, haberini yapar, köşesine taşır.
Burada amaç, halkın yönetimle ol(a)mayan, kurulamayan diyaloga aracılık etmek, sorunları tüm gerçeğiyle iletmektir.
Bu nedenle, başkalarını bilmem ama yerel basında görev yapan gazeteciler, mesleğine ihanet etmez, edemez. Zira, hep göz önündedir, kapıdan çıktığında halkla baş başadır.
Yanlış yapmak ne mümkün, hele İzmirli'ye...
Bu sorumluluk, 118 yıllık gazetemde çalışan her bir arkadaşım için de bir onur meselesidir, geçmişi çok yeni bir basın kuruluşunda görev yapan meslektaşım için de...
İşte bunun için yerel basın güçlüdür, vazgeçilmezdir. Tıpkı 118 yıldır üç asra tanıklık etmiş, Atatürk çizgisinden sapmamış, demokrasiyi özümsemiş, iki yüzlülüğü hainlik olarak nitelemiş gazeteniz Yeni Asır gibi...
***
Her türlü karalamaya, her türlü önyargıya, her türlü düşmanlığa karşın halkın yanındadır Yeni Asır; Ege'nin gözü kulağıdır.
Sadece İzmir'de değil, Denizli'de Aydın'da, Manisa'da, Uşak'ta, Balıkesir'de, Muğla'da sıcacık bir ekmek gibidir Yeni Asır...
İstanbul'da, Ankara'da, Kars'ta, Washington'da, Paris'te yaşayan İzmirli'nin vazgeçemediği, her sabah internetten ulaştığı haber kaynağı Yeni Asır'dır.
Bu gerçek hiç değişmez.
Ben bu gazetede 23 yıldır çalışıyorum, çok başarılar, çok ihanetler gördüm. Geçip bitti. Herkes gitti, Yeni Asır dimdik ayaktaydı.
Ama son yıllarda, toplumda planlı bir şekilde gelişen "önyargı" gibisini hiç yaşamadım.
Bu düşmanlıktan öte bir şey...
***
Ben inanıyorum ki, bu da geçecek bir gün... Çünkü İzmirli, Egeli kül yutmaz, gerçekleri birilerinin "suya yazdığını", aldatıcı olduğunu iyi bilir.
Her zaman gazetesinin yanındadır, olacaktır. Zira özgürlüğünün yegane simgesi, gazetesidir.
Bu özgürlük, ne parayla ne de mevkiyle satın alınabilir. Bu yüzden İzmirli farklı bakar hayata, siyasete, geleceğine...
Satın alınamaz.
Çünkü onu bilinçli kılan en önemli unsur, 118 yıldır insanını dürüst haberciliğe alıştıran Yeni Asır'dır.
İzmirli toplumsal bilinç sahibi olmasını, bağımsız ruhunu, farkındalığını Yeni Asır'a borçludur.
Ey, İzmir'in, İzmirli'nin özgürlük bilincini yanlış tanıyan, hakkında atıp tutan, akıl tutulması yaşayan gazeteciler, yöneticiler, vatandaşlar...
Ne Yeni Asır okumadan İzmir'i ne de İzmir'i yaşamadan Yeni Asır'ı anlamanız mümkün...
Yüreğinizdeki önyargı, sizin günahınızdır. Gelin bu kente, Atatürk çağdaşlığını yaşayın, temizlenin.
***
Şimdi bu yazı da nereden çıktı, demeyin. Vardır benim de bir bildiğim, "Yaşadıkça" hissettiğim...
GÜNÜN SÖZÜ
Kişilikli olmak, kimse görmediği zaman da doğru olanı yapmaktır.
J.C. Watts
Bosna'nın acıları tüm gerçeğiyle...
Önceki gün bir kitap elime geçti, adı "Mezardaki Gözyaşı"... Yazarı Mugdim Galijaşeviç... Bosnalı bir gazeteci...
Ülkesinin yıllaca yaşadığı acıyı, bağımsızlık uğruna dökülen kanları, ihanetleri, cesur savaşçıları, toplumsal mücadeleyi, kahramanları, kısaca Bosna gerçeğini çok etkili bir yazarlık içgüdüsüyle "gönülden" yazmış...
Senaryo değil yazdıkları, birebir gerçek... Bir gazeteci duyarlılığında, Bosna'nın dünü ve bugününü, yaşanan zulmü, isim isim mahalle mahalle, sokak sokak yazmış...
Kitaptaki ayrıntı zenginliği müthiş sürükleyici... Öylesine saf ve temiz ki, insanın içinde olası geliyor, alıp götürüyor.
***
Bosna'da yaşanan insanlık dramı, bence en etkili dille bu kitapta anlatılmış...
Yazar, kitapta anlatılan olaylara bizzat tanıklık etmiş, acıyı hissetmiştir.
Hani o, dünya kamuoyunun dikkatinin üzerinde olduğu dönemde, pıtrak gibi çoğalan, yangından mal kaçıran yazarların yazdığı kitaplar gibi değil "Mezardaki Gözyaşı"...
Cesur, acı ama yürekli bir dram...
***
Böylesine nitelikli ve gerçekçi bir kitabı, okuyucuyla buluşturmayı başaran isim ise Kemal Baysak...
Bir dönem Karşıyaka'da belediye başkanlığı yapan başarılı işadamı, aynı zamanda Bosna Hersek Fahri Konsolosu...
Onun girişimleriyle Türk okuyucuyla buluşan kitap, savaşın acı yüzünü, kaybettiğimiz yürekli insanları, kararlı oyunca bir savaşın nasıl kazanılacağını anlatıyor satır satır...
Unutulmasın, özgürlüğe yüreklendirsin diye...
Sakın okumadan geçmeyin.