Rakamlar sihrini bir kez daha konuşturdu ve bizim mutlu bir toplum olduğumuz sonucunu çıkardı ortaya... İlginç değil mi? Bir taraftan gelir dağılımı bozuluyor, toplumun yüzde 80'i milli gelirin yarısıyla geçinmek zorunda kalıyor, genç ve üniversite mezunlarında işsizlik çok yüksek, çalışanların yarısı sosyal güvenlikten mahrum... Neyse saymayı bırakalım. Bu gerçekler ışığında böyle pembe tablo çıkıyor: Toplumun yüzde 61.2'si kendini mutlu hissediyor.
Çalışma gerek ekonomik gerekse sosyal açıdan temel yaşam alanlarındaki memnuniyeti ölçüyor. Katılımcıların mutluluk algılaması nedir, eğitim ve sağlık konularına bakışı, kişisel güvenlik ve adalet hizmetlerinden beklentileri neler, çalışma hayatı ve gelirden memnuniyeti ne düzeyde gibi soruların yanıtları derleniyor.
Tabi, memnuniyet ve mutluluktan ne anladığımız da önemli değil mi? Türkiye İstatistik Kurumu tanımları da yapmış. Mutluluk, "acı, keder ve ızdırabın yokluğu ve bunların yerine sevinç, neşe ve tatmin duygularının varlığı ile karakterize edilen durum, hayattan genel olarak memnun olma hali" olarak tanımlanmış.
Memnuniyetin tarifi ise şu şekilde yapılıyor TÜİK tarafından; "ihtiyaçların ve isteklerin karşılanmasından doğan tatmin duygusu."
GENÇLER DAHA MUTLU
Toplumun yarısından fazlası yukarıdaki tanımlar çerçevesine giriyor, mutlu ve memnun olduklarını beyan ediyorlar ankete göre. Eğitim düzeyi arttıkça mutluluk düzeyi de yükseliyor. Ayrıca, kadınlar erkeklere, gençler yaşlılara ve evliler de bekarlara göre daha mutlu ve memnunlarmış.
Genel tespitlere göre bireyler yaşamın sosyal alanını ön plana çıkarıyor ve ekonomik koşulları biraz göz ardı ederek mutluluk düzeylerini belirliyorlar. Oysa rakamlar öyle demiyor. 2003 yılından bugüne getirilen ankette 2003 yılında mutluluk düzeyi yüzde 59.6'dan 2007 yılında yüzde 60.2'ye yükselmiş.
Ancak, küresel krize denk gelen 2008 ve 2009 yıllarında sırasıyla yüzde 55.8 ve yüzde 54.3'e gerilemiş. Geçen sene, yani krizden çıkış yılında ise yeniden artarak yüzde 61.2 seviyesine tırmanmış. Dikkat ederseniz, küçülmenin yaşandığı 2008 ve 2009 yıllarında mutluların oranı düşüyor.
Bu arada yıllar itibariyle mutsuzlar da artmış mutlular gibi. Nasıl oluyor demeyin, bir de orta grup var. Mutlu olup olmadığının kararını verememişler... O gruptan aynı zamanda hem mutlulara hem de mutsuzlara kayma olmuş. Bu yüzden her iki grup bir arada yükselmiş.
GELECEKTEN UMUTLUYUZ
İleriye yönelik mutluluk düzeyi ile ilgili projeksiyona da yer veriliyor ankette. Bireylerin yüzde 72.8'i geleceklerinden umutlularmış. Cinsiyet dağılımına göre, kadınlar erkeklere göre ileriye daha umutla bakıyor.
Bu kadar mutluluk ve ileriye yönelik iyimserliğin ardından tebessüm ederek okuduğum bir veri de şu oldu, "bireyler daha ucuz ürün tüketmeye başladı."
3 bin 440 haneye ulaşılarak yapılan anket ne kadar gerçekleri yansıtıyor bilemeyiz. Ama anketin kendi içinde tutarsızlıkları olduğunu söyleyebiliriz. Bir insanı zorla güldürmek istersiniz, o da zorla tebessüm eder ya, sanki sonuçlar da böyle ortaya çıkmış gibi görünüyor.
Bir dikkat çeken tespitle bitirelim yazımızı... "Bireyleri en çok aileleri ve sağlıklı olmak" mutlu ediyormuş. Her sorun karşısında sağlık olsun diyoruz ya, demek ki yetkililer bunun gerçekten mutluluk ifade ettiğini sanmışlar. Ne diyelim sağlık olsun, varsın öyle sansınlar...