Fouche, Fransız ihtilalinin korkunç polisi ve siyasetçisi. Onun yöntemleri, onun tercihleri, onun insanlarla münasebeti tek kelimeyle kabul edilemez. Müptezelliğin dibinde olduğunu söylüyor çağdaşları. Stefan Zweig'in "Bir Politikacının Portresi" adlı kitabından bu korkunç karakteri tanımak mümkün. Aslında hayatımızda, etrafımızda çok fazla Fouche var, çok fazla Don Kişot olduğu gibi. Özellikle basın camiasında biri var ki, onu Fouche'ye benzetirim.
Bu Hürriyet'in eski Genel Yayın Yönetmeni Ertuğrul Özkök'tür. Açın bakın Türkiye'nin son 15 yıllık tarihini, her bir karesinde bu adamın bu ülkeye, bu ülkenin çocuklarına, bu ülkenin canına malına, maneviyatına verdiği zararları görürsünüz. Elimdeki doküman tomarı ve bizzat tarihe tanıklığım bana bunu söylüyor. Ve her zaman söylüyorum, Ertuğrul Özkök'ün hala Hürriyet'te yazı yazabiliyor olması Aydın Doğan'ın bırakın milleti, kendi çocuklarına ve torunlarına yaptığı ağır bir haksızlıktır. Eğer bu ülke kirden temizlenecekse yapılması gereken birinci iş Silivri'de mahkeme kurmak değil, Ertuğrul Özkök'leri, Zafer Mutlu'ları kimsesizler evrenine atmaktır.
***
Namuslu olan herkeste bu duygu oluşuyor. Ve benim hiç kabul edemediğim bir şey: Bu kişi hala yazabiliyor, bin bir illüzyon ile geçmişini unutturabileceğini sanıyor. Üstelik tam da kendisine uygun yöntemlerle. Bakın ne yapıyor? Fethullah Hoca'nın arkadaşlarıyla dostluk kurmaya, onların toplantılarına katılmaya çalışıyor. Bir tür meşruiyet arıyor kendisi için.
Ve insanlar gülüyorlar onun bu zavallı haline.
***
İşte, dünkü yazısı. Yazmayı bırakmış bir yazara laf atıyor aklı sıra. Okuyalım:
"O dönemde 'Devlet için kurşun atan şereflidir' sözünün mucidi de, sırt çantasındaki tarih bilinci ile, adaylık için AK Parti kapısına dayanmış.
O günlerde 'Öldürülecek Kürt işadamları listesi' hazırlanırken, dönemin muktedirlerine danışmanlık yapanları bugün ibretle izliyorum."
Hiç Ertuğrul'un attığı o rezil manşetlerden filan söz etmeyeceğim. Birlikte görev yaptığım arkadaşım Mümtazer Türköne'yi savunmak gibi de bir derdim yok. Ama bu medya Fouche'sinin yazdığı yalanı teşhir etmek için bir iki cümle yazmalıyım:
1- "Devlet için kurşun atan da yiyen de şereflidir" sözü Mümtazer Türköne'ye değil Sayın Tansu Çiller'e ait bir sözdür ve pek de güzel bir sözdür.
2- "Öldürülecek Kürt işadamları listesi"nin tarihi
1993'tür. Bizim Mümtazer'le Sayın Çiller'e danışmanlığa başladığımız tarih 28 Mayıs 1995.
3- Mümtazer Türköne ve ben danışmanlık yaptığımız dönemlerde 28 Şubatçılarla, darbecilerle mücadele ettik, hiç ama hiç iş takibi yapmadık, bu adam gazetesiyle birlikte 28 Şubatçılara kapıkulluğu ederken.
Son söz: Mümtazer kim sen kimsin?