Bazı eserler vardır hiç ölmez, her daim yaşar. Bazı kahramanlar vardır hiç unutulmaz, her devirde sevilir. Efsane "Yedi Kocalı Hürmüz" işte bu mertebeye ulaşanlardan. İşvesiyle, cilvesiyle, akıl almaz zekası ile yıllar yılı hem sevilir hem de takdir görür. Kendileri bir nevi öncü feministlerdendir. Bu aralar bizim "Hürmüz" beklemekten sıkılmış olmalı ki topladı yedi kocayı, yine yeni yeniden geldi sinema perdesine. Hem de "Nurgül Yeşilçay"ın şahane suretiyle.
EY TANRIM BANA ÜÇ TANE
İstanbul Taşkasap'ta yaşayan Hürmüz, değişik mesleklerden altı kişiyle hiçbir yasal yanı olmadan evlenmiştir. Her kocasını haftanın bir günü ağırlamakta, gönüllerini hoş etmekte, onlardan hediyeler almakta ve ekonomik sorunlarını çözmektedir. Ancak, onun gönlü berber eşinin dükkanında gördüğü doktordadır. Bir hastalık uyduran Hürmüz doktoru da evine getirtir. Doktor da ona aşık olur. Bu andan sonra doktor ve Hürmüz, kendilerini karmaşık ve komik olaylar içinde bulurlar.
Yönetmen Ezel Akay neredeyse, "Bir varmış, bir yokmuş..." diye filme başlıyor. Bildiğimiz, sevdiğimiz "Yedi Kocalı"dan bambaşka bir "Hürmüz" yaratıyor. Ünlü tiyatro yazarı "Sadık Şendil"in aynı adlı oyunundan yeniden yazılarak yaratılan "Hürmüz" bu kez daha bir cin akıllı, daha da bir kadın kadın. Hürmüz'ün bu yeni hali filmin bütün karelerine yansıyor. Her an, her yerde kadın iktidarı.
2009 Model "Hürmüz"ün bir diğer göze çarpan noktası da kadın argosu. Kendine özgü deyimleriyle belki de ilk kez kadınlar, bu dünyasını bize açıyor. "Bu damat da pek sokar sineğe benziyor" ya da "Bu da kabağı yağlamayacak, yarın sabah yolcu" gibi diyaloglar hem filmi daha eğlenceli hem de daha özgün kılıyor. Bu konuşmalar asla küfür değil.
Bunlar izole olmuş, kapalı yaşayan kadın cemaatinin dili. Ezel Akay kırk yıllık "Hürmüz"den politik bir komedi yaratıyor. Tam yedi ayrı adama "Kocacım, kocacım..." diyen Hürmüz, asla ve kata hafif meşrep bir kadın olarak algılanmıyor. Kocalar o kadar uçkur düşkünü ki, başlarına gelen her şeyi hak ediyorlar.
Ezel Akay içerik olarak farklı bir "Hürmüz" ile karşı karşıya bırakırken, biçim olarak da yepyeni bir filmle buluşturuyor seyirciyi. Daha epik, daha göstermeci. Türk geleneksel komedisine benzeyen tarzıyla eşsiz. Çok az Türk filminde görebileceğimiz muhteşem bir jenerikle film başlıyor. İlk artıyı da burada alıyor. "Tanrım"ın dışında tüm şarkılar yepyeni ve güncel. Retro bir Osmanlı modası ve de "Turhan Selçuk"un fırçasından çıkmışcasına yaratılan bir Osmanlı mahallesi. Hepsi muhteşem. Hatta, "Civan Doktor" hafiften "Abdülcambaz"dan izler taşıyor.
Konu "Hürmüz" olunca kuşkusuz oyuncuların da yeri bir başka önemli oluyor. Daha önce "Suna Pekuysal" ve "Türkan Şoray" ile sinemada, "Ayten Gökçer" ile tiyatro da hayat bulan "Hürmüz"ü bu kez Nurgül Yeşilçay canlandırıyor. Günümüz genç kadın oyuncuları için de "Hürmüz"e en yakışan oyuncu da hiç şüphesiz Nurgül. Ayrıca kimselerin unutmadığı performanslarla akıllarda olan böyle bir karakteri canlandırmakta doğrusu büyük cesaret.
Daha çok Türkan Şoray'ın yorumuna yaklaşan Yeşilçay'ın fazlasıyla rolünün hakkını veriyor. Diğer önemli kadın karakter olan "Safinaz"da bu kez Gülse Birsel'i izliyoruz. Rahmetli "Güzin Özipek" ve "Adile Naşit"ten sonra Gülse Birsel'in yorumuyla bambaşka bir "Safinaz" izliyoruz. Ve Hürmüz'ün kocaları... M.Ali Alabora'dan Erkan Can'a hepsi tam bir takım oyunculuğu ortaya koyuyorlar. Hallaç kocada "Öner Erkan"ın ve berber kocada "Cengiz Küçükayvaz"ın oyunculukları ise takdire şayan.
Önce bu projeyi yeniden yapmayı düşünenleri tebrik etmek istiyorum. Yıllar sonra "Hürmüz"ü bu kadar genç ve güncel izlemek gerçekten güzel bir şey. Doya doya gülmek isteyenlere kaçırmamalarını öneririm.
İyi seyirler.