Düşlerini minyatürlere sığdırdı

Tire'de, zihinsel engelli çocuklara yönelik eğitim veren devlet okulunda öğretmenlik yapan evli ve yetişkin 3 çocuk babası 51 yaşındaki Bülent Pıtıraklı, hayallerini yıllardır yaptığı minyatürlere sığdırıyor.
Okuldan arta kalan zamanını evde kurduğu mini atölyesinde sürdüren Pıtıraklı, su kabağı, ağaç ve deniz kabuğu gibi tamamen atıl ve doğal malzemelerden yarattığı birbirinden güzel minyatürlerle dikkat çekiyor.
Öğretmenlik mesleğinin özveri gerektirdiğini ve zihinsel engelli çocuklara eğitim vermenin güçlükleri olduğunu belirten Pıtıraklı, minyatürlerin başında geçirdiği zamanın kendisine tam bir terapi niteliğinde olduğunu belirtiyor.
Eli tuttuğu, gözü gördüğü sürece minyatür yapmaya devam edeceğini söyleyen tecrübeli öğretmen "Her şeye yıllar önce hayal etmekle başladım" diyor.
ÖNCE AĞAÇ EV YAPTI

Minyatüre nasıl başladınız?

- 20 yıllık öğretmenim. Benim içinde bulunduğum eğitim alanındaki öğrencilerimin hepsi özel öğrenciler. Onların yaratıcılıklarına ve yeteneklerine işe gittiğim hemen her gün şahit oluyorum. Kendi yeteneğimi ise ilk kez gençlik yılarında fark ettim. Her çocuğun düşünde 'ağaç ev' vardır. Benim çocukluğumda ağaç evim olmadı. Ancak, yıllar sonra hayalini kurduğum ağaç evin minyatür maketini yaptım. O gün kendimi çok mutlu hissetmiştim.

- Atölyeniz eviniz mi?

- Minyatür sanatı oldukça sabır isteyen bir uğraş. Bazen en küçük detay bir objeyi yaratmak için saatlerce uğraşıyorsunuz.
İnce ve küçük detaylarla uğraşmak beni mutlu ediyor.
Farklı dünyalara dalıyorum. Birkaç kere kendime ait atölyem olsun diye girişimlerde bulunmama rağmen ekonomik şartlar buna el vermedi. Evimin bir köşesini mini atölye haline getirdim. Öğretmenlikten arta kalan zamanlarda orada çalışıyorum. Eşim, son derece anlayışlı biri. Başka kadın olsa o dağınıklığa dayanamaz beni kapı dışarı ederdi. Ailemin desteğini her zaman arkamda hissettim.
Yaptığım minyatürlerde ailemin de fikirlerini dikkate alırım.

- Ne tür malzemelerden faydalanıyorsunuz?

- Kullandığım malzemelerin doğal olmasına özellikle dikkat ediyorum. Deniz kabukları, ahşap, kargı, su kabakları, yosun gibi doğal malzemelerin yanında bazen metal levhalar da kullandığım oluyor.
Günlük hayatta var olan her objenin minyatürünü yapıyorum. Bir yere gezmeye gittiysem gözüm hep yerlerde oluyor.
Bazılarının 'İşe yaramaz' diye attığı malzemeler benim kurtarıcım oluyor.
Örneğin, denize tatile gittiğimizde ailem eğlenirken ben plajda deniz kabukları ve yosun toplarım. Bir ağacın dalından ya da gövdesinden düşen kabuk bile benim için bulunmaz bir nimettir.
Bunun yanında para verip aldığım malzemeler de var. Aylık masrafım 250- 350 lira civarında. Küçük sanayi esnafından tanıdık ustalar ise atık malzemelerini benim için saklıyorlar.

ÖZEL BİR SANAT

- Minyatür sanatına gerekli değer veriliyor mu?

- Bakın, o konuda çok dertliyim.
İnsanlar yaptığım işi bazen anlamakta güçlük çekiyor. Oysa ben bir minyatürle uğraşırken en küçük bir objeye dahi saatlerce zaman ayırıyorum. Minyatürü tamamlamak bazen günler ya da haftalar alabiliyor.
Ama insanlar ne yazık ki kıymetini bilmiyor. Bilerek veya bilmeyerek minyatür sanatını küçümseyip, değersizleştiriyorlar. Hayal edip, tasarladığım bir eseri meydana getirmek zor bir iş. Tamamen el emeği göz nuru gerektiriyor. Bizim işimizin sırrı da detaylarda gizli.
Objelerin, minyatür boyutlarda bire bir aynısını yapmak oldukça zor ve yorucu. Tasarımlarını ise kendim yapıyorum.

- Minyatür sanatından para kazanıyor musunuz?

- Günlerce, haftalarca uğraş verdiğiniz bir eseri satmak, ondan ayrılmak kolay değil. Asıl amacım kesinlikle para kazanmak değil.
Sadece yeni projelerime kaynak yaratmak istiyorum. Eserlerimi görenler her fırsat çok beğendiklerini ifade ediyor. Sosyal medyada, "El yapımı düş sanatı" adlı sayfam var. İlgilenenlerle oradan iletişim kuruyorum. İnce ve küçük detayları insanlar algılamakta güçlük çektiği için çoğu kez eserlerime hakkı olan değeri veremiyorlar.

- Yeni projeleriniz var mı?

- Bugüne kadar 150- 200 arasında minyatür yaptım. Bazılarını çok sevdiğim insanlara ve yakın çevreme hediye ettim. Uzun zamandır, Çanakkale ve Kurtuluş Savaşı destanlarını anlatan maketler yapmayı düşünüyordum. Bu projeyi yakında hayata geçireceğim.
Ankara'da yaşadığım yıllarda, ilk meclis binası ile Nusrat mayın gemisinin minyatürlerini yapmıştım.
Onların gönlümde ayrı bir yeri var.
Yıllardır ailemle birlikte Tire'de yaşıyorum. Çocuklarım burada büyüdü. Tire'nin köklü tarihi beni her zaman derinden etkiledi.
İlçenin, yıllar içinde yok olan tarihi mekanlarının minyatür maketlerini yapmayı çok istiyorum. Yeni nesillere birilerinin tarihini anlatıp, göstermesi gerekiyor.

RÖPORTAJ: NADİR UYSAL