Sevgililer Günü’nde aşkın rengi

ITIR GÜL ARAYICI

Sevgi günüdür benim için 14 Şubat.
Her ne kadar böyle düşünsem de pek kutladığım söylenemez. Öte yandan tanıdığım bir çifte de bayılırım; sırf bu özel günleri kaçamak olarak gördükleri için. İlişkileri uzun soluklu olsa da hala o heyecanlarını kaybetmeyen ender çiftlerdendir.
Bütün özel günleri minik kaçamaklara dönüştürürler.
Hayat zaten çok zor. Bu zorlukta birlikte yaşamak, birlikte gülmek, birlikte olmaktan keyif almak, konuşmadan da anlaşmayı başarabilmek, anı yaşamak, hissetmek değil midir esasen çift olmak? Sevgisizliğin hüküm sürdüğü bu dünyada sevgiye sarılmaktan daha güzel bir şey ise düşünemiyorum.
İNSAN OLMANIN GÜZELLİĞİ
'365 gün sevgisiz yaşıyoruz bir gün de sevgimizi göstersek çok mu' diyen Zülfü Livaneli' ye katılmamak mümkün müdür sizce?İnsan olmanın en büyük güzelliği de sevgidir aslında. Kaynağı bizdedir, yerleşiktir ve dönüştürücüdür. Kendinizde 'eski ben, ben değilim' dediğiniz noktada sevilenlerin payı vardır mutlaka. Alain De Botton sevmek için 'gereksinimleri paylaştığının kanıtıdır' der. 'Kendimizde bir eksiklik duymasaydık sevmeyecektik belki' diye de ekler.
Sevgi içinde küstahlığı da barındırır. Tekil bir eylem olmadığından dolayı karşılıksız da seversin.
Arzularla...
Belki haksızca.
Küstahlık da bu haksızlıktan gelir zaten.
Sevilen sevmiyor diye kızılır, suçlanır.
Sorgusuz, sualsiz, bencilce...
Ama var ya aslında gerçek sevgi, karşılıksız olsa bile o sevgiyi yansıtabilmektir.
Bu yazıda sevgililer gününde şunu giyin, bunu giyin demedim sizlere.
Sadece içinden kırmızı geçen giysiler olsun üzerinizde.
Çünkü kırmızı aşkın, tutkunun rengidir.
Seçtiğim fotoğraflar ilham versin. Dipnot olarak da sevdiklerinizle beraber olduğunuz her dakika kendinizi şımartma hakkınız olduğunu da bilin.Ve sevdiklerinize, sevdiceğinize sımsıkı sarılın. Bence hepimizin buna ihtiyacı var.