Unutulmuş ne varsa sevgiden yarım kalan Avni hocam

KÜLTÜR VE SANATIN BAŞKENTİ İZMİR - GÜRKAN ERTAÇ

Dahi bestekar Avni Anıl için cennet İzmir'in çok ayrı bir yeri vardı. Bayram günü 1928'in 23 Nisan'ında İzmir'de doğdu. Sanat hayatının önemli bölümünü İzmir'de geçirdi, Üçkuyular'daki evinde ebediyete göçtü. Sanat abidesi bir ailenin babasıydı. Kızkardeşi Berhayat Anıl konservatuvar mezunuydu, radyodan emekli oldu. Oğlu Ezgi Anıl keman virtüözüydü. 1952 yılında babasının karasarılık hastalığına yakalanmasından sonra aile bütçesine katkıda bulunmak için polislik sınavlarına girdi, birincilikle kazandı ve görev yeri İzmir Fuarı oldu.
İzmirli gazetecilerle çok yakındı, onların röportaj ve çalışma isteklerine hep yardımcı olurdu.
Müzik aşkı ağır bastığı için polislik mesleğini bırakarak İstanbul Radyosu 'nda çalışmaya başladı.
HAYATI KOLAY GEÇMEDİ
Müziğin ilk öğelerini Üsküdar Halkevi'nde öğrendi ama hayat kazanmak o devirlerde kolay değildi. Cumartesipazar günleri müzik öğretmeni Kemal Bey'le Çamlıca Kısıklı'daki aile çay bahçesinde program yapıyorlardı. Öğretmeni akordeon, Anıl ise bateri çalıyordu. 1950 yılında Üsküdar Musiki Cemiyeti'nde Emin Ongan'la tanıştı ve ders almaya başladı. Orada 7 yıl süreyle Türk müziğinin ne olduğunu. beste, şarkı formu, günün şarkılarını meşk yoluyla öğrendi.
Yakın dostu ses sanatçısı-bestekar Arif Sami Toker, beğendiği notalarını Emin Ongan'a götürdü. Emin Ongan notaları inceledikten sonra "Aman Avni, bunlar ne güzel şeyler" dedi.
RADYO MÜDÜRÜ CEMİL 'E BASKI
O zamanlar TRT kurumu yoktu. Adana'da polislik yaptığı dönemde Nevzat Atlığ, İstanbul Radyosu'na çağırdı. Ankara, İstanbul, İzmir Radyoları vardı. İstanbul Radyosu'nun Müdürü Mesut Cemil'di ve Nevzat Atlığ da onun muaviniydi.
Üsküdar Musiki Cemiyeti'ndeki arkadaşlarından Arif Sami Toker, ney ustadı Niyazi Sayın, kemençe üstadı Cüneyd Orhon radyoya girdiler.
Mesud Cemil'e giderek, "Adam doğuştan bestekar. Ne işi var onun emniyette" diye söylemişler ve radyoya girişini sağlamışlar.
İZMİR RADYOSU'NDA ÖNEMLİ İZLER BIRAKTI
1972 yılında İzmir Radyosu 'nda 10 yıl süre ile müzik yayın şefliği yaptı. 1982 yılında İzmir Radyosu'ndan emekliye ayrıldı.
1990'da Kültür Bakanlığı Güzel Sanatlar Genel Müdürlüğü, Devlet Türk Sanat Musikisi topluluklarının sınavlarını yapmak için uzman sanatçı kadrosu ile yeniden memurluğa başladı. 1993 yılına kadar Elazığ, Diyarbakır, Samsun, Konya ve Bursa'da koroların kurulması çalışmalarında bulundu. 1967 yılında tek tip nota yayımlamaya başladı.
Popüler şarkıların notalarını piyasaya yayınlayıp satmaya başladı. 1969 yılında "Musiki ve Nota" adlı dergiyi çıkardı.
36 sayı ve üç cilt olarak yayımlandı.
ALSANCAK'I MÜZİK MERKEZİ YAPTI
Avni Anıl emekli olduktan sonra, 1983 yılında Alsancak'ta 'Avni Anıl Yayınevi'ni kurdu. Önceki yıllarda yayımlanan "Musiki ve Nota" dergisini bu defa Yeni Dizi Sayı 1 diyerek yeniden çıkarmaya başladı. Ayrıca "Anılar ve Belgelerle Musikimiz", "Bestecilerimizden Ezgiler" adlı nota fasikülleri kitaplarını yayınladı.
Musikimizden Portreler isimli belgeseli ile televizyona başladı. Radyolara da "Sazdan Söze" ve "Dizelerden Ezgi Bahçesine " isimli programlara imza attı. 1998 yılında Kültür Bakanlığı'nca Devlet Sanatçısı unvanı verildi. İzmir Karşıyaka Belediyesi, Avni Anıl'ı bir parka ismini vererek ödüllendirdi.
Büyük bestekar, 14 Haziran 2008 yılında İzmir'deki evinde, 80 yaşında vefat etti.
BİRBİRİNDEN GÜZEL ŞARKILAR
Avni Anıl yaşamı boyunca önemli eserlere imza attı. Eserlerini repertuvarlarına almak için başta Zeki Müren, Türk Sanat Musikisi'nin devleri adeta yarış ederlerdi.
İşte dillerden düşmeyen şarkılarından bir demet:
"Unutulmuş ne varsa sevgiden yarım kalan"
"Ağla gitar, çal gitar"
"Bir ateşim, yanarım, külüm yok dumanım yok",
"Biraz kül, biraz duman, o benim işte"
"Dil şad olacak diye kaç yıl avuttu felek"
"Rüya gibi uçan yıllar"
"Kader, kime şikayet edeyim seni bilemem",
"Gözlerin kömür, bakışın ömür senin"
"Bu akşam bütün meyhanelerini dolaştım İstanbul'un"
"Öyle dudak büküp hor gözle bakma"
"Akşamın olduğu yerde bekle diyor, gelmiyorsun",
"Sevmiyorum seni artık, gözlerimi geri ver",
"Ayrılık ümitlerin ötesinde bir şehir"
"Sevmek acı bir arzu derler, sevilmiyor sevenler",
"Aşk nedir. nasıldır, bilen var mı?"
"Gitmiş ne yazık, bekleme, dün gelmeyecek, "
"Unutamıyorum, unutamıyorum, gecem yok, gündüzüm yok"
"Ne yeşili, ne siyahı, gözümde hep gözlerin var",
"Yalan yıllar" "Aşk bu değil, yapma güzel"
"Gözlerin bir aşk bilmecesi sorar gibi"
"Bir kerre bakanlar unutur derdi günahı",
"Mihrabım diyerek sana yüz vurdum"
"Kaderimde hep güzeli aradım"
"Şarkılar yazdım sana. sazlar seni kıskandı"

YARIN: ELÇİN SANGU, VAHİDE GÖRDÜM, SADİ HOŞSES