Doktor ne ister, ne istemez

İyi günde kötü günde insan yaşamında hep güvenilir bir el, güvenilir bir dost, sığınacak bir liman ister, yemek ister, iş ister, zenginlik hatta katlar yatlar ister. Azimli ve de imkanı olan bu varlıklara sahip olabilir. İsteyip de elde edemediğimiz, satın alamadığımız tek şey sağlıktır. İnsan anne karnında oluşmaya başladığı an sıfırlar da sıralanır. Dünyaya geldiği ilk gün söylenen tek şey 'önce sağlık' bir numaradır. Sonrası eğitimli yıllar. Birin yanına bir sıfır ilave. Derken iş hayatı ve evlilik. Birin önünde sıfırlar çoğalır. Yani birler, onlar, yüzler, binler. Lakin baştaki biri atın bakın geriye ne kalıyor, bütün sıfırlar boş. İşte baştaki bir numara yani sağlık hayatımızda olmazsa olmazımız. Peki bir sağlık problemimiz olduğunda ilk aklımıza gelen nedir, tabiki Doktorlarımız.

HER GÜN MİNNETTARIZ
Hani günde yüzlerce hastayı emanet etiğimiz, en zor ameliyatlarda, ölümcül kalp krizlerinde, trafik kazalarında, eşimizin doğumunda kapısında beklediğimiz o insanlar. Hani kızdığımızda öfkemizi aldığımız, hiç acımadan kafasını, gözünü morarttığımız, yerlerde sürüklediğimiz, o vefakar, cefakar insanlar. Sağlık çalışanlarımız var ya işte o insanların bizlere verdiği sağlık için sadece 14 Mart'ta değil her gün minnettarız. İyiki varsınız. İşte bu insanların bizlerden haklı olarak önce saygı ve de hak ettiklerini isteme haklarının olduğuna inancım tam. Bir hekim ve sağlık çalışanı hakaret yerine mesleğine ve de yaptığı işe her şeyden önce saygı ister. Tabi ki her meslekte olduğu gibi sağlık çalışanları arasında da bir takım istenmeyen yanlışlıklar, hatalar olur. Tük hekimleri ve sağlık çalışanlarını yakınen takip eden, sağlık haber ve çalışmalarını yıllardır yazılı medyada gündemde tutan biri olarak yüzlerce hekim tanıdım. Bir çoğunun ne denli özverili çalıştıklarına şahitlik ettim. Gerçekten bu insanların hakkı ödenmez. Son yaşadığım bir olayı sizlerle paylaşmak isterim. 50'li yaşlarda biri kalp krizi geçiriyor. En yakın hastaneye giderken ambulansta kalbi duruyor. Tüm müdahalelere rağmen hayata döndürülemeyen kişiye hastane kapısında ilk müdahale ile nabzı atmaya başlıyor. Hasta hemen ilk muayene, ardından anjiyo ve ameliyata alınıyor. Saatler sonra ailesine hekimi tarafından müjdeli haber veriliyor, "Eşiniz yaşıyor". İşte hayat bir nefesten ibaret. Siz ne yaparsanız yapın bir hekimin müdahalesi ve özverili çalışması ile hasta hayata tutunuyor. Bunun bedeli ve karşılığı doktora bir teşekkür ve tebessüm. Doktorlar başka ne ister ki. Sizlere bir öneri, gelin bir gününüzü ayırın. Doktor Behçet Uz Hastanesini şöyle bir dolaşın. Hadi birde Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne gidelim. Göreceksiniz oradaki doktorlar ve sağlık çalışanları nasıl mücadele ediyor. Günde kaç hasta ve kimlerle mücadele ediyor. Yaşadığımız pandemi dönemi var ki inanın hastanelere gittiğimde hekimlerin ve sağlık çalışanlarının yoğun bakım servislerindeki mücadeleleri insanı şoke ediyor. Sıradan bir meslek değil gerçekten maddiyatla ölçülmeyecek kadar önemli.

HEKİMLERE MEKTUP
14 Mart Tıp Bayramı nedeniyle Sağlık Bakanı Fahrattin Koca doktorlara tek tek mektup göndererek kişisel mail adresini paylaştı. Bakan Koca hekimlere, 'Siz de bana doğrudan isteklerinizi yazın' dedi. Birkaç gündür hekimlerimizin iş bırakma eylemleri vardı umarım en kısa zamanda orta yol bulunur. Sağlık Bakanımız da bir hekim olarak meslektaşlarının ve sağlık çalışanlarının sorunlarını çözüme kavuşturur.