Yeni Asır'ın kapısından içeri girdiğinde 1986 yılıydı, 13 yaşındaydı.. "Ben gazeteci olmak istiyorum. Bunu her gece rüyamda görüyorum. Ne olur bu fırsatı tanıyın bana" dediğini anlatmıştı bana.
Yaşı küçük olduğu için, "Şimdilik eğitimine devam et ancak bizlere ara sıra uğra. Sana yardımcı olur, yol gösteririz" demişler ona...
Ben 1989'da Yeni Asır'a başladığımda tanıştım onunla... Sıradan haberlere gidiyordu.
O yıllarda ona gazetemizin eğitim köşesini hazırlayan rahmetli Ünal Türkeş destek verdi, sahip çıktı, birçok şeyi öğretti. Gazete gibi sert mizaçlı ve mücadele yüklü bir kurumda ayakta kalmasının püf noktalarını öğretti.
***
"Çocuk Gazetesi" ekimiz vardı o zaman... Ünal Türkeş yönetirdi, en önemli muhabiri ise o...
Girişken, zeki, "hayır"ı lügatından silmiş bir gençti. Bu kimliğini iyi kullandı, kısa sürede Yeni Asır'ın vazgeçilmez isimlerinden biri oldu.
Hem iyi bir haberciydi hem de mükemmel bir foto muhabiri...
Güleç yüzü, empati yapma yeteneği, insan sevgisi, merakı, vefası ve mükemmelciliğe tutkusu, onu hep başarılı kıldı.
Birçok yayın yönetmeniyle, yazı işleri müdürüyle, editörle çalıştı; hepsi de dün neyse bugün de aynı sözü söyler onun için; "Zehir gibi çocuk..."
***
İsmail Gökmen'den söz ediyorum, İzmir'in fırtına gazetecisi... Okul haberlerinden başlayıp magazine, politikaya ve savaş muhabirliğine kadar uzanan o derin gazetecilik sürecinde, her kademede verilen görevi başarıyla yaptı İsmail...
Mesleğinin gelişimini çok iyi takip etti, dünyayla yakın temastaydı. Her teknolojik atakta, İsmail danışmanız gibiydi. En son model ve en iyi fotoğraf makinesi ondaydı örneğin...
Mesleğinin doruğunda, bağımsız çalışmak istedi, Yeni Asır'dan ayrıldı ama hep içimizdeydi. Yeni Asır'la bağını hiç koparmadı.
***
Kendi ayakları üzerinde durma konusunda da hiç zorluk çekmedi İsmail... İzmir'de, Ege'de uzun süre tek başına gazete çıkardı, günlük, haftalık, aylık... Hepsi de iş yaptı. Küçük Yeni Asır'cının patron hali, hepimizi mutlu etmişti.
Daha sonra İzmir ona dar gelmeye başladı, dünyaya açılmak istiyordu. Bir gün aniden Avusturya'nın başkenti Viyana'ya gitti.
Bağımsız gazeteci kimliğiyle, kenti tanıma dönemi hariç, başarılı işler yaptı, yapıyor.
"Yok yahu" denilecek sürede Almanca'yı öğrendi, İngilizce'yi, Fransızca'yı konuşacak düzeye geldi.
Örneğin biz gazeteciler için her zaman bir Viyana rehberidir... O taraflara yolumuz düşerse, mutlaka ondan destek bekleriz. yol yordam göstermesini, bizlere rehberlik etmesini isteriz.
Ve o, hep buna hazırdır. Bir kez olsun "Olmaz, işim var" dediğini duymadım İsmail'in...
Bizim gönüllü elçimizdir o... Hem Türkiye'yi özellikle İzmir'i çok iyi temsil ediyor hem de bizlere gurur veren işlere imza atıyor.
Viyana parlamento üyeleri de tanır İsmail'i, belediye çalışanları da...
***
Bunun son örneği, dünyaca ünlü oyuncu Tom Cruise... Amerikalı yıldızın son filminin galası için Viyana'ya geleceği haberini alan İsmail, havaalanında kamp kurmuş neredeyse...
Tüm yabancı gazetecileri atlatan İsmail, Cruise daha VİP salonuna girer girmez yanında bitmiş...
Hem sevimli tarzı hem de yabancı dil faktörüyle, kısa sürede oyuncunun güvenini kazanmış...
İsmail'in, onunla ilgili yaptığı haberler, çektiği fotoğraflar da, dünya basınına anında yansıdı..
Birçok ünlü gazete ve haber kanalı İsmail'le temasa geçti, haberler onun imzasıyla yayınlandı...
Bu çok özel bir başarıdır hem İsmail hem de Yeni Asır için... Çünkü Yeni Asır okulu, bir öğrencisini daha emekleme döneminde, zirveye çıkaracak altyapıyı hazırlamış ve yetiştiğine inandığında ise özgürlüğe salıvermişti.
***
Bugün 9 Eylül, İzmir'in kurtuluşu... Hep aynı şeyleri yazmaktansa bir İzmirli'nin başarı öyküsünü anlatmak istedim size...
Atatürk'ün çizdiği yolda ilerleyen, başaran bir İzmirliyi...
İsmail Gökmen her zaman gurur kaynamızdır bizim...
GÜNÜN SÖZÜ
Çeşitli görüş noktalarından çok değerli olan İzmir, elbette düşmanların elinde bırakılamazdı ve nitekim bırakılmadı.
Mustafa Kemal ATATÜRK