Mekke yakınlarındaki Sevr mağarası bu bölgenin kutsal mekanlarından biridir. Hicret sırasında o korkulu demlerde Peygamber Efendimiz ve arkadaşı Hz. Ebu Bekir bu mağarada üç gün saklanmışlardı. Arif Nihad Asya meşhur "Na't" şiirinde burayı şöyle anlatır:
Şu tekbir getiren mağara, Örümceklerin değil;
Peygamberlerindir, meleklerindir.
Örümcek ne havada, Ne suda, ne yerdeydi.
Hakkı göremeyen Gözlerdeydi!
Olayın tarihi yönünü Ahmet Özel'in Yeni Siyer kitabından alıntılarla görelim. Hz. Peygamber ve Ebu Bekir Medine'ye gitmek üzere bir gece Mekke'den çıkıp sessizce yol alarak Sevr mağarasına ulaştılar. İşin farkına varan Mekkeliler bunları takibe başladı. Müşriklerden bir grup iyi bir iz sürücü vasıtasıyla Sevr Dağındaki mağaranın önüne kadar geldi. İzlerin orada bittiğini gören rehber, buradan sağa mı, sola mı gittiklerini, yoksa daha yukarı mı çıktıklarını bilemeyeceğini söyledi.
ÜZÜLME, ALLAH BİZİMLEDİR
İçeridekiler, takip edenlerin konuşmalarını duyuyor ve ayaklarını görüyorlardı. Hz. Peygamber'in hayatından dolayı endişeye kapılan Hz. Ebubekir "Eğilip baksalar bizi görecekler!" dedi. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz "Üzülme, korkma Allah bizimle beraberdir, üçüncüleri Allah olan ikimizi sen ne sanıyorsun!" diye teselli etti. Bu durum Kur'an'da şöyle ifade bulur: "İyi bilin ki, Allah ona vaktiyle yardım ettiği gibi yine edecektir: Hani kafirler onu Mekke'den çıkardıklarında, ikinin ikincisi olarak mağarada iken arkadaşına: 'Üzülme, Allah bizimle beraberdir!' diyordu. İşte o zaman Allah ona yardım etti, üzerine huzur veren emniyet ve rahmetini indirdi, onu göremediğiniz ordularla destekledi." Peygamber Efendimiz bu tehlikeli yolculuğa ilişkin gerekli bütün tedbirleri almıştı. Ancak şu da bir gerçek ki, başından beri Allah'ın koruması altında bulundukları şüphesizdi. Aksi halde mağaranın önüne kadar gelen müşriklerin neden bir adım daha atarak içeriyi kontrol etmeden dönüp gitmelerini açıklamak zordur. Bazılarının mağaraya girmek istedikleri, kapısın önünde eski bir örümcek ağı olduğundan vazgeçtikleri kaydedilir. Klasik siyer kaynaklarında örümcek ağından başka mağaranın ağzına iki güvercinin yuva yaptığına dair rivayetler yer alır. Bazı alimler bu rivayetleri sahih kabul ederken bazıları zayıf saymış, modern dönemde her iki yaklaşım yönünde de görüşler dile getirilmiş, birçok araştırmacı bunların asılsız olduğunu ileri sürmüştür.
İKİ KUŞAKLI
Sevr mağarasında kaldıkları üç gün boyunca Hz. Ebu Bekir'in oğlu Abdullah uygun vakitlerde gelip Mekkelilerin durumu hakkında bilgiler verdi ve ihtiyaç maddelerini alıp geldi. Ebu Bekir'in çobanı da sabahları sürüyü mağaranın önünden geçirirken onlara süt verdi. Üç gün tamamlanıp müşriklerin takibi artık gevşeyince yol rehberleri, önceden kendisine emanet edilen develeri getirdi. Hz. Ebubekir'in kızı Esma da evde hazırladıkları erzakı getirmişti. Ancak azık çıkınını deveye bağlamak için ip bulamayınca belindeki kuşağı ikiye bölerek yarısıyla azığı bağladı, diğer yarısını da yine beline doladı. Bu çözümden çok hoşlanan Hz. Peygamberin, "Allah bu kuşağının karşılığında cennette sana iki kuşak versin!" diye iltifat etti. Bunun üzerine Esma "Zatü'n- nitakayn" (iki kuşaklı) lakabını aldı.
