Bir mağazaya girip aldığınız giysilerin ya da ürünlerin etiketini okur musunuz?
Öyle kullanım kılavuzunu söylemiyorum. Nerede üretildiklerine bakar mısınız? Bir bakın, hayli şaşıracaksınız.
Geçtiğimiz günlerde Alsancak'ta "ünlü bir marka"nın mağazasından küçük bir mutfak aleti aldım. Eve gidince ne göreyim, Çin malı!
Çin malı tercih etsem, bizim semt pazarında sürüsüyle alırdım. Hem de yarı fiyatından da ucuza.
Peki o halde güvenilir bir markanın ürününü satın aldığımı zannederek, niye Çin malı kullanıyorum?
Tabii ki ürünü geri verdim.
"Niye Çin malı satıyorsunuz?" dediğimde, mağaza çalışanları boş gözlerle baktılar bana.
Sessizlik yemini eden Çinli budistler gibiydiler!
***
Tamam adamların dev bir ekonomisi var. Kabul. Ama "imaj zayıf!" Yapacak bir şey yok!
Hadi o ev eşyasıydı.
Yine Alsancak. Yine ünlü bir kadın giyim mağazası. Bu kez bluz aldım.
Ve vallahi sağlam para verdim.
Ama bu da Çin malı çıktı iyi mi!
Kaliteli olduğunu sanıp bir ton para verdiğim ürün şimdi gözüme hiç hoş gelmiyor.
Evde gardrobun içine çekik gözlü bir Çinli koymuşum gibi geliyor.
Bluz sanki dile gelip "çan çin çon" diyor! Giymek istemiyorum.
***
Şimdi, adamın biri gelse ve Alsancak'ta Gül sokağın ortasında Çin malı ürünler satsa, hem de yüksek rakamlara.. Kim alır? Cevap: Hiç kimse!
Ama işte, "marka" satın aldığımızı zannedip, Çin malına tonla para ödüyoruz.
İşin ilginci Ege Bölgesi'nde tekstil sektörünün temsilcileri resmen büyük bir yarış içinde.
Uluslararası fuarlardan fuarlara koşuyor, ihracat kapılarını bırakın aralamaya çalışmayı, bayağı bir omuz atıp kırıp geçiyorlar.
Ama bizim dört bir yanımızda yabancı marka mağazalar ve onların sattığı Çin'den Pakistan'dan gelen ürünler var işte.
Ya bu tercihi yaptığımız için suçlu biz tüketicileriz ya da Türk malı ürünleri iyi pazarlayamayanlar!
Komşu, Kordon'u unutmamış!
Yazılarımdan birinde sormuştum: "Komşu konsolosluk binasını ne yapacaksın" diye...
Komşu, Kordon'u unutmamış!
Yazılarımdan birinde sormuştum: "Komşu konsolosluk binasını ne yapacaksın" diye...
Sormuştum ama restorasyonun başlaması gibi bir karar beklemiyordum.
Ekonomik kriz ile savaşan Yunanistan, işi gücü bırakıp İzmir Kordon'daki konsolosluk binasıyla mı ilgilenecekti.
Belki, bu değerli gayrimenkulu satışa çıkarırlardı.
Nitekim 2002 yılında satışı gündeme gelmişti.
Bina boşaltılınca da bu iddia güçlenmişti.
Satış kararı verilir, bizim de bakanlığımız ya da kültür sanat sevdalısı bir işadamımız (Mesela Lucien Arkas) binayı bir şekilde satın alır ve kente kazandırırdı.
Fakat Yunanistan Başbakanı Aleksis Çipras, bizi ters köşeye yatırdı!
Binayı satmak yerine, ekonominin devlerine kafa tuttuğu dönemde bütçesinden restorasyon için ödenek çıkardı.
Yunanistan'ın yeni hükümeti, o kadar borç arasında çırpınırken Kordon'daki tarihi konsolosluk binasının restorasyonunu başlattı.
Bizler, cumbalı evlerimizi, kentin geçmişini yansıtan binaları kaderine terk ederken Komşu, tarihin güzelliğine sahip çıktı.
19. yüzyıldan kalan bina, Kordon'da yeniden eski ihtişamına kavuşacak.
Ne diyelim...
"Efharisto" (teşekkürler) Komşu!