Dün, bu düşüncelerimin, nasıl bir fahiş hataya dönüştüğünü, Karşıyakalı futbolcular çıkardı ortaya! Bizim 'meşhurların!' ismini, kartvizitlerini yazmama gerek yok zaten. Bi çoğunun si-vi-si, ay-yıldızlarla dolu! Karşı Malatya'ya baktığımda, penaltıyı gole çeviren İrfan'ından başlayayım, Hüseyin'i, Musa'sı, kaptan Ramazan'ı ve o kritik golleri kurtaran Vedat'ı, İzmir'in ekmeğini-suyunu içmiş çocuklar...
Tee Malatyalı'nın gördüğünü, burnunun dibinde olmasına rağmen, nasıl göremediler, seçici vatandaşlar?
Gelişme: Karşıyakalı muhabir kardeşlerim, maç öncesi delirmiş vaziyetteler(!) 'Ön lberoluğuyla kanıtlanmış ve cezası biten Tugay ile Kemal Hoca, nasıl oyuna başlamaz? Ve o Duriç'ten, değil ön libero, bir baltaya bile sap olamıyacağı söylemlerine, maçın ilerleyen zamanlarında, elli kere katılıyorum(!) Kemal Hoca, bilsin! Sonuç: Yıllardır, o kadar, etkinlikler...
Takdire şayan, bir ilçenin kendi adıyla kendisini tanıtması...
Hep Karşıyaka çatısı altında, türlü derneklerin faaliyetleri...
En önemlisi; Atatürk gibi bir devin, göğsüne ay-yıldızı armağan etmesini duyduk, ezberledik ve gururlandık yıllarca....
Ya, şimdi? Ya, gelinen durum? Ya, yürümekten aciz bu kadar küflenmiş kaşarları, deli paralara formayı giydiren(!) Güzelim değerleri yerlerde süründüren(!) Yeri gelince gözüken, yeri gelince kaybolan(!) Ya, böylesi tarihe sahip kulübü, zamanında sadece balık yerken tanıyan bir Zat'a teslim eden, şakşakçı zihniyet! Farkında mısınız? Abbas, yolcu(!)
