Milano'ya varır varmaz günde birkaç kez yapılan Floransa tren saatlerine baktık, sabah en uygun olanına biletimizi aldık. Yoksa "Hadi yarın gideriz" diye yine atlanacaktı. Trenler gidilen istikamete göre birkaç çeşit. Hızlısını tercih ettik. Dakikası dakikasına vardı, ki şu günlerde bizde de çok düzenli bu tarz yolculuklar. Güle eğlene vardık bu güzel eski eserlerle, yapılar ve harika manzaralarla bezenmiş şehre. CADDELER MUHTEŞEM
Daha önce İtalya'da yaşayan arkadaşlardan öğrendiğimiz şekilde tren garının hemen karşısında olan tur otobüslerinin durağına geçtik. 2 tip tur var, biri uzun diğeri orta. Biz akşam döneceğimiz için orta uzunluktakini seçtik, daha evvel de öğrendiğimize göre en mühim yerleri görebiliyormuşsunuz zaten bu tur ile. Gözüme ilk çarpan tipik eski İtalyan mimarisinin örneği caddeler... Bu kadar mı etkili olur. Onların meşhur bejleri, açık kahveleri. Bildiğiniz gibi hoşunuza giden durakta inebiliyor, dolaşıyor ya ileriki duraklardan birinde ya da aynı durakta gezinize devam edebiliyorsunuz.
PANAROMİK ESPRESSO KEYFİ
Biz Michelangelo heykelinin bulunduğu meydanı seçtik. Size de tavsiye ederim. Burada harika panoramaya karşı espresso muhteşem oluyor. Bol bol resim çekerken benimle dünyayı dolaşan minik fotoğraf makinem elimizden kayıyor ve asıl koşturma o anda başliyor. Suzinin kendi resimleri çekiliyor foto çip'i çıkarılıyor. Benimki takılıyor, benim resimler bitiyor Suzi'ninkiler başlıyor. Bu da artık size bunları sunmak için ne kadar büyük bir hazla çalıştığımın simgesidir. Sayenizde bir yeni mesleğim oluşuyor.
AŞK KİLİDİ İLE ROMANTİK BÜYÜ!
Gelelim Floransa'ya... Büyülü bir görünüm içinde eskileri sevenler için en güzel yerlerden biri burası. Michelangiolo'da ferforje'ye asılmış kilitler dikkatimi çekti. Ne olduklarını öğrendim tabii ki. Aşıkların bir daha bu kente aşk ile dönmeleri ve de ayrılmamaları içinmiş.
eski binalar modern markalar
Başladığımız noktaya dönene kadar inanılmaz eski ve görkemli konakların, evlerin önünden geçtik. Bu kadar yeşilliği bir arada az gördüğümü düşündüm. Şehir merkezi epey ama epey kalabalık. Tüm markaların olduğu cadde fazla şık. O eski binalar o modern markalarla süsleninde ölçüdışı bir görünüm çıkıyor ortaya. Buralarda 'Turcı' adında bir dükkan görünce hemen daldım. Kuyumcu imiş. Herkes de Türk sanıyor ve içeri giriyormuş. Sahibi bundan da pek memnun. Soyadı imiş Turci.
Her yer sanatçı
Diğer büyük kentlerdeki gibi burada da Duomo kilisesi ve meydanı var. Bu kentteki her şey gibi bu kilise de hepsinin içinde en çok oyması olan en antika görünümlüsü. Tüm gezilerim arasında gördüğüm en kalabalık yer diyebilirim. Burada da binaları birleştiren köprüler dışında atlı arabalar, çok şık bistrolar, rengarenk hediyelik eşya (kı buradakiler daha kaliteli gibi duruyor), inanılmaz bir kalabalık haricinde her yerde sanatını icra eden dünyanın dört bir yanından her türlü sanatçıya rastlamak çok doğal. Yerlerde bile harika tablolar yapanlar mesela...
Türk dönerciler de burada!
İçinde gizli tünellerle bağlanan sarayı mutlaka gezin. Şansımıza meşhur kuyumcu Damien'in sırf pırlantadan yarattığı kuru kafanın sergilendiği bölüm vardı. Hele hele gezimizde uzaktan görebildiğimiz meşhur köprüyü gezmek bir ayrıcalık. Dizi dizi kuyumcular sıralanmış, yollarda ressamlar, antikacılar ve yine renkli bir insanseli. Gezerken tabii ki Türk dönercilerine raslamak çok olağan bir şey. Birkan'ın Döner Evi gibi.
Dondurma keyfi
Duomo'nun yan tarafındaki sokaklardaki bistroların önlerinde yazan menülere göre birini seçtik , iyi ki de seçmişiz. Mükemmeldi. Servis de, yemek de. Hepsi şahane değilse de onu bulup çıkarmayı da öğrenmişiz galiba. Akşam trenimize binip dönmemiz ve de istasyonun hemen yanındaki dondurmacıdan İtalya'nın en iyi dondurmalarından birini yiyip sabah gideceğim meşhur gölün hayali ile eve geçtim.
GELECEK SALI: Laco Maggiore