İnsanlık son döneminde çok içine kapandı.
Ufuğa bakmaz olduk. Uzaya bakmaz olduk.
Cem Yılmaz'ın dalgasını geçtiği Hintli çakma bilgeler gibi, her şeyi 'içimizde' arar hale geldik.
İnternet devrimi ile daha çok içimize kapandık, bilgiyi, hayatı, duygu ve düşünceleri sadece kendi içimizde aradık.
Ufuğa bakmayı ihmal ettiğimizden beri büyük ihtiraslardan da vazgeçtik. Uzay araştırmaları, dünya dışı canlılarla iletişim beklentileri ya rafa kaldırıldı ya da yavaşlatıldı.
Yalnızca devlet kurumlarının ve akademisyenlerin 'ilgileri' ile sınırlandı.
Bilimkurgu gündemden kalktı.
Onun yerini 'kişisel gelişim' saçmalığı ve çakma ezoterik doktrinler aldı.
Kimse bu düzenbazların karşısına geçip, 'koskoca dünya, milyonlarca insan, hayvan bitki, gezegenler, güneş sistemleri, evren, alem, Ellah Teala varken' senin fındık kabuğu kadar içinde ne olabilir ki, sorusunu sormaya cesaret edemedi.
Düzenbazlar, tasavvuf'un 'insan bir mikrokozmos' modelini, modernleştirip, suiistimal edip, gözleri görmez kıldılar.
Oysa tasavvuf o 'mikrokozmos' modelini kendi içimize hapsolmayalım, diye kurmuştu.
Her neyse, lafı uzatmayayım.
NASA'nın Kepler Uzay Teleskobu, üzerinde yaşadığımız Mavi Gezegen'den 500 ışık yılı, yani 10 trilyon kilometre ötede Kepler-186f isminin verildiği yeni bir gezegen keşfetti.
Dünyaya benzeyen bu gezegenin fiziki yapısının da üzerinde dünya türü bir yaşam olmasına bire bir elverişli olduğu tespit edildi.
Zihinlerimizi biraz provoke edecek, tembellikten kurtaracak yeni bir keşif.
Umarım artık insanoğlu içine sürüklendiği 'entelektüel bencillik'ten kurtulacak ve alemlerin rabbi olan Ellah Teala'nın başka mahlukatı ile iletişim kanallarını aramaya başlayacak bir zihinsel zemine geçebilir.
Her şeyin küçücük bedeninin ve fındıkiçi kadar zihnin içinde olduğunu zanneden hem modernist, hem de yobaz filozof bozuntularının inşa ettiği zihinsel hapishanelerden kurtulmanın zamanı geldi sanki.