Şu yüzde 42'lik "hayır" oylarının hepsi CHP'nin değil.
Bu yüzde 42'nin içinde MHP var, DP var, BDP var ve bir de AK Parti küskünleri...
Bu oylar bir "genel seçime tahvil edilirse" sonuç ne olur?
Hemen belirtelim, CHP açısından ortaya çıkacak tablonun altında şunlar yazılır:
"Yandı gülüm keten helva..."
* * *
Ve, "siyasal komedi literatürüne geçecek" bir gerçek...
CHP Genel Başkanı bir unutkanlık yüzünden İstanbul'da oy kullanamadı.
Üstelik, o CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, o İstanbul'un belediye başkanlığına talip olmuştu.
Peki bu CHP Genel Başkanı'nın, yardımcısı, sekreteri veya danışmanı yok muydu?
Ve bu tablonun alt yazısı da:
"Vay anasını sayın seyirciler" olur.
* * *
Ve şimdi deneyim konuşuyor...
Çok partili hayata geçtiğimizden bu yana, cezalandırılmış muhalefet yüzünden Türkiye çok ilginç seçim sonuçlarını yaşadı.
1960 öncesinde Demokrat Parti başta CHP olmak üzere tüm muhalefeti ezip geçmişti.
O günlerin Millet Meclisi'nde CHP ve diğer partiler komik denilecek ölçüde temsil edilmiş ve meydan Demokrat Partililere kalmıştı.
Dengesiz siyasi yapının olumsuzluklarına milletçe alışık değildik.
Müthiş denilecek bir ekseriyetle iktidara çıkanlar da bu iktidarın sarhoşluğunu kaldıracak yapıda mıydı?
Sonuca bakalım, ders çıkaralım.
* * *
Önceki gece Başbakan Tayyip Erdoğan'i izledik ve dinledik.
Ciddi bir sandık zaferi kazanmıştı.
Sakindi ve miting meydanlarının heyecanından uzaktı.
"Bu akşam, 'evet' diyenler de 'hayır' diyenler de kazandı."
"İsteseler de istemeseler de vesayetçi anlayış, darbeci anlayış kaybetmiştir."
"Bu anayasa değişikliği bir AK Parti projesi değildir. Çıkan sonuç da, herhangi bir partiye verilmiş bir destek veya güvenoyu değildir."
"Bu süreçte şahsıma, partime yönelik ağır ithamlara karşı hakkımı helal ediyorum. Ben de birilerini incittiysem, özür diliyorum."
Doğrusu istenirse, Başbakan'ın bu sözleri yarınlar için ders ve ümit verici biçimdedir.
Peki, muhalefet cephesinde ne var?
Aradık, bu topraklar üstünde muhalefet diye bir şey bulamadık.
Hepsi toz olmuştu...
hayattan
Makedonya'ya Ümran Baradan imzası
Ümran Baradan sadece İzmir'in değil, Türkiye'nin
ciddi bir imzası...
"Sanatla yoğrulmuş Baradan ailesinin" resim, seramik ve moda dünyasındaki harikulade temsilcisi.
Baba Ali Ulvi Baradan eli öpülecek bir fotoğraf sanatçısı ve aynı zamanda bir bestekar.
Kuzen Hüseyin Baradan, Türk beyaz perdesine imzayı basmış bir sanatçı.
* * *
Ve, keyif verici bir haber.
Gelecek hafta Makedonya'dan devlet adına bir ekip, Ümran Baradan'ın yaptığı bir avize için İzmir'e geliyorlar.
Avize, Yahya Kemal Beyatlı'nın babasının, Üsküp belediye başkanıyken yaptırdığı Murat Paşa Camii'ne asılacak.
Bu tarihi caminin restorasyonu yeni bitti.
29 Ekim'de tüm devlet erkanı da, Üsküp'te bu olay için buluşacak.
tarihten
Geçmiş olsun...
Atatürk, yurdumuzu ziyaret etmekte olan Yugoslav Kralı ile İstanbul Dolmabahçe Sarayı'nda konuşurken konuk Kral şöyle demişti:
"Ekselans, biz Türkleri çok severiz. O kadar çok ki... Vaktiyle, Birinci Cihan Harbi sonunda Lyod George, Batı Anadolu'yu Yunanistan'a teklif etmeden önce bize önerdiler. Türkleri çok sevdiğimiz için Lyod George'un bu teklifini kabul edip Anadolu seferine çıkmadık."
Atatürk, Kral'ın bu sözlerine şu cevabı verdi:
"Haşmetmeap, evvela bize karşı olan sevginize teşekkür ederiz. Sonra da büyük geçmiş olsun, derim..."
küpe
Bedenimizi hasta eden, ruhumuzun baskılarıdır.
Freud
fıkra
Sırayla
Hastabakıcı, doğumhanenin kapısında bekleyen birine müjde verdi:
"Gözünüz aydın, gözünüz aydın! Güzel bir oğlunuz oldu."
Tam o sırada öteki baba adaylarından biri yerinden fırlayıp bağırmaya başladı.
"Bu da ne demek oluyor? Ben buraya o beyden önce geldim."