1940'lı-50'li yıllarda sadece Rasim Palas ve Karabina otellerinden ibaret, daha turizm kelimesini ağzına almayan Çeşme, bugün 200'ü aşkın oteli, moteli ve yüzlerce pansiyonu ile sadece Türkiye'nin değil, dünyanın dört bir yanından gelen turistleri göğsünü gere gere ağırlıyor.
***
1940'lı yıllarda Çeşme'ye ulaşmak gerçekten büyük sorundu. Ya kendi aracınız olacak ya da onca yolu hayvan sırtında aşacaktınız.
1945 yılında iki cesur müteşebbis aile, bu olumsuzluğu ortadan kaldıracak hareketi başlattılar ve Çeşme ile İzmir arasında otobüs çalıştırmaya karar verdiler. Bu aileler Sürücü ve Yoğurtçu'lardan başkası değildi. Sabahın erken saatlerinde Çeşme Belediyesi altındaki yazıhanenin önünden kalkan iki otobüsten biri, Çeşme'den yolcularını aldıktan sonra Ilıca'ya, oradan da Alaçatı'ya uğrayıp İzmir yolculuğuna başlardı. Diğer otobüs ise ikindi saatlerinde İzmir'in Leblebici Hanı'ndan kalkar, Çeşme'ye doğru yol alırdı.
* * *
Çeşme'den kalkan otobüs, bir saatlik yolculuktan sonra, motoru ısındığı için önce Tatar Çeşmesi'nde mola verir, otobüsün motoru soğumaya bırakılırken; yolcular da ihtiyaçlarını giderirlerdi..Şoför, otobüsün motorunu kontrol edip tekrar İzmir yolculuğuna başlardı. Urla'ya gelince yine mola verilirdi. Burada da otobüsün motorunun soğutulması için zaman kazanılırken; yolcular inip çevrede hem ihtiyaçlarını giderir, hem de alışveriş ederlerdi. Urla'dan kalkan Çeşme'nin ilk yolcu otobüsü, uzun ve yorucu yolculuktan sonra İzmir'in Leblebici Hanı'na 3-4 saatte varırdı.
Sonraki yıllarda, özellikle Demokrat Parti döneminde, eski Çeşme Yolu'nun yapılması ve yeni otobüs firmalarının devreye girmesi ile yolculuk daha keyifli hale gelmeye başladı. Çeşme Seyahat kuruldu. Kemal-Kenan Akın, Kemal-Tahir-Mehmet Uluşan, Sami Karaaslan, Mustafa Karabulut, Mehmet Karabulut gibi girişimciler, modern otobüsleri devreye sokarak Çeşme turizmine büyük katkı yaptılar.
Bugün bu yolculuk, bir saatte, klimalı, konforlu otobüslerle yapılıyor.
küpe
Güçlükler, başarının değerini artıran süslerdir.
Moliere
fıkra
Affetmiş
Bayan Brawn mutfağa girdi ve eski aşçısının yemek hazırladığını görünce bağırdı:
"Bana baksana seni bu sabah kovmamış mıydım?"
"Evet, kovdunuz hanım efendi."
"Peki o halde burada ne yapıyorsun?"
"Sizi affettiğim için tekrar yemeği hazırlıyorum."
laflama
* Güzele bakmak sevaptır sözü kanımca yanlış. Güzellik görecedir. Bence özele bakmak sevaptır asıl!...
* Ceddin deden neslin baban, değildi ki klavye kahramanı.
* Leyleğin ömrü bile artık hakem hatalarını konuşmakla geçiyor usta!
* Kadınlar "Bahar temizliği yapıyorum" derken, diğer mevsimler temizlik yapmadıklarını mı itiraf ediyorlar acaba?
* Maydanoz yiyen aşka geliyormuş. Her şeye maydanoz olan da sopa yemeye mi geliyor acaba!
* Talihin elinde hep oyuncak oluyordum. Bu kez oyuncakçı dükkanı oldum şeytanın bacağını kırdım!...
* Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin? Bana biraz koltuk çıkarsan mutlu olacağım örneğin!
İbrahim Ormancı'dan