Tuhaf bir ülkede yaşadığımız kesin. Kuvvetler ayrılığı düzeninin içinde, yasama organında, bir yasa maddesinin milletvekillerinin hür iradesiyle reddedilmesi düşmana karşı kazanılmış bir zafer aşkıyla kutlanıyor. CHP milletvekilleri Şahin Mengü ve Nur Serter sevinçten ağlamışlar. Bu bir patolojik durumdur. Aynı patolojiyi iktidar partisinin bakanı Hayati Yazıcı'da sergiliyor. Siyasi partilerin kapatılmasını düzenleyen maddenin reddini büyük bir ihanet gibi görüyor.
Oysa bu olan bitenlere olumlu veya olumsuz duygusal tepkiler koymak ne kadar anlamsız. Ortada basit bir gerçek var: Bu ülkede demokrasi ve parlamenter düzen işliyor. Meclisten beklenenin aksine bir karar çıkabiliyor. Bu karara herkes saygılı olmalıdır. TBMM'nden çıkan karar mahkeme kararlarından daha saygıdeğerdir, zira orası milli iradenin tecelligahıdır. Durum aslında bu kadar basit. Meclisteki oylama sonucu etrafında sergilenen sevinç ve hüzün gösterilerinden kimsenin aklına bu gelişmenin yürümekte olan sürece hangi aşamada ne gibi etkiler yapacak? sorusunu sormak gelmiyor. Allah'tan Başbakan yine yüksek liderlik gradosunu devreye soktu da tarafları girdikleri o tuhaf ruh halinden biraz olsun çıkardı.
***
Şimdi benden okuyucularıma acizane bir analiz:
1- Siyasette bazen kötü gibi görünen gelişmeler aslında içinde faydalı dinamikler barındırır. Bana göre, söz konusu maddenin düşmesi böyle bir faydalı dinamiği hareket geçirecek. O şudur: Bu maddenin düşmesiyle muhalefetin Anayasa Mahkemesi'ne gitmesine neden olan bir gerekçe de düşmüştür. Muhalefet siyasi partilerin kapatılması ile ilgili düzenlemenin kuvvetler ayrılığı ilkesine aykırı olduğunu iddia ediyordu. Şimdi bu kozu hem muhalefet hem de Anayasa Değişikliği Paketi'ni iptal yönünde oy kullanmaya meyilli mahkeme üyeleri kullanamayacak.
2- En çok tartışılan ve krize neden olan 3 maddenin biri TBMM tarafından reddedilmiş ve meclis iradesi bir bakıma siyasi krizi çözmüştür. Bu satırların yazıldığı saatte HSYK ve Anayasa Mahkemesi üye sayısının artırılmasını öngören oylamalar yapılacak. Benim kişisel kanaatim diğer iki madde meclisten geçecek. Bu durum Anayasa Mahkemesi üzerinde bir baskı oluşturacaktır. Denecektir ki, "TBMM özgürce çalıştı, iradesini ortaya koydu, artık işleyen sistemin içine elinizi sokmayın. Yasamanın önüne set çekmek yeni tartışmaları beraberinde getirecektir. Referandumun önünü tıkamak sadece yasamanın değil halkın önünü tıkamaktır ki buradan yeni bir kriz çıkar." Bu argümanlar Anayasa Mahkemesi'ni baskı altına alacak tutarlılığa ve derinliğe sahiptir.
3- Reddedilen madde muhalefetin işbirliği sonucu reddedilmiştir. Her ne kadar AK Parti fire verse de, bu madde CHP, MHP ve BDP gibi birbirine benzemezlerin ortak çabasıyla reddedilmiştir. CHP'yi geçiyorum, zira CHP bir fırkadır ve neye hizmet ettiği zaten bellidir ama MHP ve BDP'nin amaç birliği herhalde halk tarafından sorgulanacaktır. Bu sorgulamada kim karlı çıkacak o da ayrı bir değerlendirme konusu.
4- Bu maddenin reddi konusunda Kürt partisinin tutumu hem tabanında hem de Kürt elitlerinde önümüzdeki günlerde bir bölünme yaratabilir. Çünkü kendi ayağına kurşun sıkan, demokrasiden yana tavır almayan ve İmralı'daki şeflerinin ağzına bakan iradesiz ve karaktersiz bir topluluk oldukları ortaya çıkmıştır.
5- Ayrıca bazı natıkası kıt gazeteci arkadaşlar Anayasa Değişikliği Paketi'nin ruhunun siyasi partilerin kapatılmasını düzenleyen madde olduğunu söyleyip duruyorlar, yanlıştır. Paketin ruhu ne reddedilen maddedir ne HSYK ne de AYM üye sayısını artıran maddelerdir. Bu değişiklik paketinin ruhu da ortaya çıkma sebebi de madde 145'dir. Yani, darbe yapmaya hevesli üniformalı şahsı sivil mahkemeye çıkarabilmeyi mümkün kılan madde. Gerisi bana göre teferruattır.
Dolayısıyla, kimse ne sevinsin ne de üzülsün, durum hiç kimse için göründüğü gibi değil.