Son yıllarda hayretler içerisinde izlemekteyim MHP'yi. Bu parti Türkiye'nin hala yaşayan en köklü iki partisinden birisi. Türk siyasi tarihinde kökleri derinlere giden CHP'den sonra ikinci parti MHP. Milliyetçi Hareket sadece bir siyasi parti de değil üstelik. Arkasında neredeyse 150 senelik bir fikri birikim var. Celalettin Paşa'dan tutun da, Ömer Seyfettin'e, Ziya Gökalp'e, Yusuf Akçura'ya, Nihal Atsız'a kadar dev bir Türkoloji birikimi bu partinin geri beslemesi.
Bu fikri hareketin siyasi teşkilatını kuran ise, tüm bu fikri birikimin temel çizgilerini iyi bilen Alparslan Türkeş. Merhum Türkeş'in seveni vardır sevmeyeni vardır; ancak siyasi tarihimizin tartışmasız en önemli kişiliklerinden biridir. Sıfırdan başladığı mücadele ortaya Türkiye'nin en dinamik partilerinden birini çıkarmıştır. İnönü'nün, "Bu askerler içerisinden siyasetçi bir sen bir de ben çıktım" diye iltifat ettiği kişi, yine merhum Türkeş'tir.
Türk halkı Türkeş'e geneli itibariyle hep saygı duydu; ancak ona iktidar yollarını hiçbir vakit açmadı. Nedeni de çok basitti: Çünkü, Türkeş 27 Mayıs darbecisi idi. Bir kere kendisini "ülkücü" diye isimlendiren koskoca bir dava gençliği vardır MHP'nin. Bu partiyle çekirdek seçmeni arasındaki sadakat ilişkisi hiçbir partide görülmez. Türkeş yaşadığı dönemde hiç yüzde 10 barajını geçemedi; ancak siyasi stratejisinde de hiçbir zaman hata yapmadı.
***
Araştırmaya değer ilginç bir konudur; Türkeş öldükten sonraki ilk seçimde Türk halkı MHP'yi ülkenin ikinci büyük partisi yaptı. Yüzde 18 oy almıştı. DYP ve ANAP gibi sağ partiler yüzde 13'er, Ecevit'in DSP'si ise yüzde 23 gibi bir oy almıştı. Bu tablo Devlet Bahçeli'nin başkanlığında bir sağ koalisyonu mümkün kılıyordu. Ama hayır, Bahçeli, "DYP biraz dinlensin" diyerek, Milliyetçi Hareket'in başbakanlığının önünü kapattı. Mümtaz'er Türköne ve ben, Çiller'in elçisi olarak Bahçeli'ye onun başbakanlığında bir sağ koalisyon önerisini götürdüğümüz vakit gördüğümüz şuydu:
Devlet Bahçeli kendisine özgüveni olmayan biriydi ve tek istediği Ecevit'in kanatları altına girip oradan bir meşruiyet üretmekti. Bana göre bugüne kadar süren siyasetsizlik süreci o günlerde başlamıştı. Ondan sonraki ilk seçimde baraj altına giden MHP, şimdilerde de baraj altı partilerinden sayılmaya başlandı.
Peki, MHP'nin baraj altına inmesi iyi bir şey midir? Asla, Türkiye'nin başına gelebilecek felaketlerden biridir bence. Bunun niye böyle olduğunu ayrıca yazarız. Ancak, MHP'yi barajla birlikte anılır hale getiren MHP yönetiminin izlediği akıldışı siyaset. O siyaset de şu: MHP, Ak Parti'ye adeta bir "düşman tanımlaması"yla ateş ediyor. Bahçeli'nin kullandığı her iki kelimeden birisi "vatan hainliği" suçlaması. Bu söylem, Oğuz coğrafyasının muhafazakar MHP'li seçmenini MHP'den soğutmuştur. Bir başka sonucu daha olmuştur bu siyasetin: CHP ile MHP'yi ortak düşmana karşı birlikte hareket eden güçler haline sokmuştur. Referandum sürecinde aklın alamayacağı siyaset yanlışları yaptı MHP. Oysa CHP ile MHP paradikmal ayrılıkları olan partilerdir. Bir noktadan sonra potansiyel muhalif seçmen Ak Parti karşısındaki benzer güçlerden birini güçlendirmek istemiş ve CHP'yi tercih etmiştir. Bugün MHP'deki krizin sebebi budur. Oysa çok iyi bir kurmay subay olan Alparslan Türkeş yaşasaydı, asla böyle bir strateji hatası yapmazdı.
***
Biraz argo olacak ama MHP'de şimdi jeton düşmüş görünüyor. Devlet Bahçeli'nin CHP'ye dönük sert açıklamalar yapması yaptıkları strateji hatasını gördüklerini gösteriyor. CHP ile MHP arasına bir mesafe sokmanın kendisi için ne kadar hayati önemi olduğunu anlamış olması tabii iyi bir şey; ancak korkarım ki işleri toparlamak için biraz vakit geçti. Bu kez de MHP'yi şöyle bir tehlike bekliyor: Hem Ak Parti'ye hem de CHP'ye yüklenen, hem de kırıcı ifadelerle bunu yapan bir MHP, halk nazarında çok sevimsiz bir profil çizebilir.