Yılmaz Özdil'le zaman zaman birbirimize kabalık düzeyinde sataşsak da, saklamaya hiç gerek yok, kendisini insan olarak severim. Zekasını yazılarına bir yazar sorumluluğu ile yansıttığı vakit zevkle okunur. Ama bazen ilkel bir öfke ve nefret krizi yaşıyor olmalı ki, o "büyük yazar" gidiyor, komik bir yazar avdet ediyor köşesine.
"Two size" rezaleti, "bidon kafa" densizliği, "yumruk kutsama" aşırılığı bunlardan bazıları. İşte bu türden "içi boş" yazılarından birini 1 Ocak 2011 tarihinde yazdı Özdil. 1958'den 2011 yılına kadar tarihleri alt alta yazarak güya Avrupa Birliği'ne girme çabamızın boş bir çaba olduğunu anlatmaya çalışmış. Ben kendisine biraz yardımcı olacağım bugün. Onun "boş" bıraktığı bazı tarihlerin karşısına AB'ye bizi niçin almadıklarını yazacağım.
***
1 Ocak 1958, AB kuruldu.
1959, Türkiye başvurdu.
1960, 27 Mayıs askeri darbesi oldu!
1961, ilk seçilmiş Başbakanı astılar; Maliye Bakanı'nı astılar; AB'ye müracaat eden Dışişleri Bakanı Fatin Rüştü Zorlu'yu astılar!..
1962, Talat Aydemir iki darbe teşebbüsünde bulundu...
1971, 12 Mart askeri darbesi oldu!
1977, Namık Kemal Ersun olayında darbenin kıyısından dönüldü...
1980, 12 Eylül askeri darbesi oldu!
1997, 28 Şubat post-modern askeri müdahalesi oldu!
2002, Balyoz darbe hazırlığı...
2003, Eldiven darbe hazırlığı...
2004, Sarıkız darbe hazırlığı...
2005, Ay Işığı darbe hazırlığı...
2006, Yakomoz darbe hazırlığı...
2007, 27 Nisan Elekronik darbe!
2009, Ak Parti'yi Bitirme Planı!
1 Ocak 2011...
***
Hadi biz "Bidon kafa"yız, yedik; iyi de, Avrupalı bu kadar sicili bozuk bir ülkeyi niye içine alsın ki.
Yeni Asır'dan yetişmiş bir gazeteciye bu kadar "boşluk" hiç yakışmadı.