Bazen anlı şanlı yazarların kendilerini düşürdükleri komik durumlara bakıp hayret ediyorum. Kör muhalefet duygusu onları tam bir "bidon kafa" durumuna düşürüyor. İşte size bir örnek: Bizim Yeni Asır mektebinden yetişme Yılmaz Özdil, Hürriyet'teki dünkü köşesinde Libya'yı yazmış. Arkadaş muhalif ya, sıralamış gazete manşetlerini: "Türkiye farkı, İşte bu kadar, Dünya bize hayran..." Bunları yazdıktan sonra bir yıldız atmış ve altına hükmünü koymuş: "Nedir bu? Yandaş medya manşetleri."
Sanırım "büyük yazar"lar da körleşme de büyük oluyor. Bunları yazan arkadaşın yazdığı gazetenin aynı günkü manşeti tam bir "yandaş medya" manşetiydi. Neydi 25 Şubat 2011 tarihli Hürriyet'in manşeti? "TÜRKLER KADAR OLAMADIK." Alt başlık devam ediyor: "Dünya Türkiye'nin yürüttüğü başarılı tahliye operasyonunu konuşuyor." Gazete, kelimeleri bizim "büyük yazar" gibi öyle eğip-büküp ucube haline getirmiyor, doğrudan dünyada Türkiye ile ilgili oluşan kanaati manşetine yansıtıyor. 5. sayfadaki arkadaş da yandaş avında. Ben Enis Berberoğlu'nun yerinde olsam, Hürriyet'e hakaret eden "büyük yazar"ın kulağını çekerdim.
***
Hayret ettiğim bir şey daha: Bu memleketin ekmeğini yiyip suyunu içenler, bu ülke iyi bir şey başardığı vakit neden mutlu olmazlar? Yılmaz Özdil'i okuyorum, adam Türkiye'nin, vatandaşlarını burunları kanamadan, kaosun içinden çekip almasından ve ülkeye getirmesinden rahatsız. Bu, bırakın muhalif olmayı filan, sağlıklı bir davranış değil. Belli ki, bu arkadaşı şöyle bir tablo mutlu edecekti: Kaddafi'nin adamları 50 Türk'ü öldüreceklerdi, oraya giden gemiler ateşe verilecekti, uçaklarımız boş dönecekti ve operasyon fiyaskoyla sonuçlanacaktı. Siz o zaman bizim "büyük yazar"ın kan damlayan kalemini görecektiniz. O kalem, Tayip Erdoğan'ın ve Hükümetin kafasına nasıl satır gibi defalarca inecekti. Öyle olmadı, arkadaş üzüldü.
***
Bu yazıyı yazma nedenim şu: Bir yazar, toplumun yaşadığı olayları not eden, evreleri ölçen, mukayese eden bir vakanüvistir. Kendi gazetesinin manşetinden habersiz, kendi ülkesini kolayca harcayan bu arkadaş, acaba Marmara depremini unutmuş olabilir mi? Deprem bölgesine devletin iki gün sonra ulaşabildiğini, aslında çürük bir devlete sahip olduğumuzun ortaya çıktığını hatırlamıyor olabilir mi? Sanmam, arkadaşta hafıza kavi. Ben yine de hatırlatayım, Marmara depreminin olduğu gün ben Londra'ydım. Akşam gazeteleri ve ertesi günkü İngiliz gazeteleri neler yazdılar biliyor musunuz? Şunu: "Türkiye'de bir devlet yokmuş." Daha neler yazıldı neler. Arkadaşım Firdevs'le ben utandık, yerin dibine geçtik. Aradan 12 yıllık bir süre geçti. Bu ülke 8 yıldır Ak Parti Hükümeti tarafından yönetiliyor. Bir sorun yaşanıyor Libya'da. Türk vatandaşlarının can güvenliği tehlikede. 12 sene önce iki saat mesafedeki deprem bölgesine iki günde gidemeyen devlet, bir Afrika ülkesine operasyon düzenliyor ve iki günde binlerce vatandaşını, tekinin bile burnu kanamadan, tahliye ediyor.
Ve Hürriyet Gazetesi, İngiliz ve ABD gazetelerinin Türkiye'yi öven haberlerine yer veriyor.
Aynı gazetenin "büyük yazar" namlı allamesi arkadaş ise, bu durumdan rahatsız!...