Siyasete ilgi duyanlar, siyaset yapmayı bir tutku haline getirenler ve siyasetin içinde yer almak isteyenler için seçim hayatlarının en önemli anıdır. Hele bir de aday adayı olmuşsa. Bu aday adaylığı psikolojisi benim her vakit çok ilgimi çekiyor. Hem ilgimi çekiyor doğrusu hem de biraz eğlendiriyor. Çünkü gündelik hayattan tanıdığımız o mütevazı, sakin, efendi insan tipi aday adayı olunca önüne geçilemez bir hırs, dizginlenemez bir talep ve yıkıcı bir kibre dönüşüyor. Bir kere "aday" olarak listelerde yer almayı bir hak olarak görüyor. Çünkü kendisi buna layıktır ve listeye konmaması büyük haksızlık olacaktır. Bu duyguyu anlatmak çok zordur ama bu duygu adaylarda aynen bu şekilde teşekkül ediyor. Listeler açıklandığında şayet aday değilse yine önüne geçilemez bir burukluk hakim oluyor aday adayında. O anda aday olanlar onun gözünde kendisine haksızlık yapmış insanlar olarak görünebiliyor. Bu duygu veya duygusallık belki çok uzun sürmüyor, bir süre sonra aday adayı yine eski mütevazı ve normal hayatına geri dönüyor. Yıllardır gözlerim, aday adayı psikolojisi çok ilginçtir.
***
Aslında insanların siyasete böylesine tutkulu bir biçimde asılmasının nedenleri var tabii. Mesela Batı'da görmüyoruz bu aşırı ilgiyi. Bizde neden var? Belki şundan: Bizde "siyaset hala gücün ve kaynakların en büyük sahibinin devlet" şeklinde bir algı var. İnsanlar siyaset yoluyla güce erişmek istiyor olabilirler. Belki, köylülüğün, atalarından dinlediği ezilmişlik hikayelerinin insan ruhunda oluşan rövanşist duygulardan dolayıdır siyasete bu denli ilginin sebebi. Belki de insanlara, topluma ve inandığı değerlere siyaset yoluyla hizmet etme idealizmi. Bilemiyorum, belki de hepsi bir arada. Gerçi ben siyasetin iyi kalpli bir insan için her zaman en fazla insana hizmet, topluma fayda sağlayacak bir çalışma alanı olduğunu düşünenlerdenim. Nitekim ulvi amaçlar için siyaset yapan pek çok insan var tanıdığım. Ancak siyaset yapma isteğinin altında pek çok psikolojik, tarihsel, sosyolojik sebebin olduğunu bilmekte fayda var.
***
Bugün yeni bir dönem başlıyor. Partilerin adayları belli oluyor. Siyasetçi şimdi vatandaşın, yani esas patronun önüne çıkacak ve kendini beğendirecek. Demokrasinin çok güzel bir yanıdır bu. Açık, şeffaf bir süreç işleyecek. Aynı zamanda yüz yüze interaktif bir süreç. Sıradan insanlar dünün bakanlarından, paşalarından, bürokratlarından hem hesap soracak hem de onların yeni dönem için neler düşündüklerini sorgulayacak. İçine sinmeyenin üzerine bir çizik çekecek. Ve adaylar, siyasetçiler, dünün egemenleri iki ay boyunca milletin egemenliği önünde iki büklüm olacaklar.
Tüm adaylara millet önündeki sınavlarında başarılar dileriz.