Samimiyet ve sorumluluk

Daha önce olması gerekenler oluyor. Ülkenin her yerinden tepkiler çığ gibi büyüyor. En önemlisi erkekler "Erkek olmaktan utanıyoruz" diyerek seslerini çıkarıyorlar. Her ne kadar karşı sesler de aradan sıyrılmaya çalışsa da bu kez tepki çok büyük ve bu kez onlarınki cılız kalıyor. Güzel gelişmeler bunlar. Umut verici.

Kadın-erkek birlikte olursak şiddetin önüne geçebiliriz. Ve erkeklerin samimi olarak ve kesin olarak "üstünlük" taslamayı bırakmaları gerekiyor. Yani kınamak yetmez, utanmak da yetmez, eşitliğe inanmak gerek, üstünlük taslamayı bırakmak gerek.

Kadın da erkekle aynı şekilde dünyaya geliyor. İkisi de iki göze, iki kulağa, aynı iç organlara sahip. İkisi de ağlıyor, ikisi de gülüyor, ikisi de acıkıyor, ikisi de hastalanıyor. Sadece cinsel organları farklı. Ve onları yöneten hormonları.

ARADAKİ FARK

Aradaki fark da türün devamı için olması gereken bir fark. Her canlının ürümeyi tamamlaması için dişisi ve erkeği var. Bu fark iyi ki de var. Olması da gerekir. Ama bu fark bir tarafın diğer tarafa üstünlük taslamasına neden değil. Olamaz da. Olmamalı.

Erkeklerin bunu anlaması ve kabul etmesi gerekiyor. Erkek cinsel organına sahip olmak onları kadınlardan daha üstün kılmıyor. Kadın cinsel organına sahip olmak da kadınları daha üstün yapmıyor. İki tarafın da kendine has özellikleri var.

Ayrıca ne oluyor erkek üstün olunca? Başları göğe mi eriyor? Kimin ermiş ki? Sonuçta onlar da kadınlar gibi ölmüyor mu? Aynı şekilde mezara girmiyorlar mı?

Özgecan cinayetine tepki gösteren ve ayaklanan tüm erkeklerin bu gerçeği idrak etmeleri ve bütün kadın katliamlarına da aynı tepkiyi göstermelerini bekliyoruz. Öldürülen kim olursa olsun. İster boğazlı kazak giysin, ister yakası açık gömlek, ister öğrenci olsun, ister konsomatris, ister tanımadığı biri tarafından öldürülsün, ister sevgilisi. Her can kıymetlidir, her can değerlidir. Sokak hayvanı da, sokaktaki ağaç ta...

YASALAR UYGULANSIN

Ve idam tartışmaları. Son derece yanlış ve tehlikeli bir tartışma. Bizdeki cinayetlerin, ölümlerin sebebi hep ihmallerden veya yasaları uygulamamaktan kaynaklanıyor. Yeni yasalar yapılsın elbette, eksiklikler tamamlanmasın ama öncelikle var olan yasalar uygulansın. Kağıtta kalmasın.

Örneğin eğer Özgecan'ı katleden kişi, eşine ve ailesinin diğer fertlerine şiddet uyguladığında önlem alınmış olsaydı, Özgecan hayatta olurdu. Minibüsler Odası kendilerine bağlı hatlarda çalışan şoförleri denetlese ve şiddete meyilli olan birini çalıştırmasa, Özgecan yine hayatta olurdu. Tecavüz ve darp suçluları iyi hal indirimi almasa ve en ağır cezalar alsa, iki-üç sene sonra salıverilmeseler, birçok kadın ölmemiş olurdu.

Yasalar var ama uygulama yok. Öncelikle bu konunun üzerinde durması gerekiyor yetkililerin. Oturdukları koltukların hakkını vermeli ve gereken icraatları yapmaları gerekiyor. Sorumluluklarını yerine getirmelerini istiyoruz sadece.