Geçtiğimiz cumartesi günü, Yeni Asır'da yayınladığımız İzmir anketi geniş yankı yarattı. ORC Araştırma Şirketi'nin 6 -25 Kasım tarihleri arasında 30 ilçede gerçekleştirdiği anket sonuçlarına göre AK Parti, 8 ilçede CHP'nin önünde. 22 ilçede ise CHP oyları AK Parti'nin önünde. Araştırma yayınlandıktan sonra İzmir'de yaşayan siyaset bilimci Devrim Barış Çelik'ten bir e-mail aldım. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi'nde siyasal davranış alanında çalışan ve doktorasını İzmir'deki seçmen davranışı üzerinde yoğunlaştıran Çelik, anket sonuçlarını halen Cumhurbaşkanı Abdullah Gül'den onay bekleyen Büyükşehir Yasası'na göre analiz etmiş. Malum, bu yasayla beraber İzmir'deki metropol ilçelerinin dışında kalan ilçe, belde ve köyler de büyükşehir için oy kullanacak. İşte Devrim Barış Çelik de, yaptığı analizde "Yasa çıkmasaydı bu sonuçlara göre İzmir'deki siyasi tablo nasıl olurdu?" sorusuna yanıt aramış. ORC araştırmasına göre kararsızlar partilere orantılı olarak dağıtıldığında, Büyükşehir Yasası öncesinde CHP'nin oyu yüzde 43.75. AK Parti'nin oyu ise yüzde 38.35. İki parti arasındaki fark sadece 5 puan. MHP ise bu sistemde İzmir'den yüzde 14.6 oy alıyor. Araştırma sonuçları Büyükşehir Yasası'na göre analiz edildiğinde ise ortaya bambaşka bir tablo çıkıyor. Metropol dışından gelen oylarla CHP yüzde 50.70'e çıkarken, AK Parti'nin oyu yüzde 36.03'e düşüyor. MHP ise yüzde 9.70'te kalıyor. Siyaset bilimci Çelik, çarpıcı analizinde 2009 yılındaki yerel seçim sonuçlarını da Büyükşehir Yasası'na göre irdelemiş. Büyükşehir Belediyesi'ni 2009'da yüzde 55.2 oyla kazanan CHP'nin oyları o seçimde Büyükşehir Yasası uygulanmış olsaydı, yüzde 52.69 olacaktı. AK Parti yüzde 30.84, MHP ise yüzde 7.99 oy alacaktı. Bu sonuçlar da gösteriyor ki, 2014 yerel seçimlerine kadar seçmen tercihinde bir değişiklik olmazsa Büyükşehir Yasası, İzmir'de CHP'ye yarayacak. Analizden çıkan ve siyasi partilerin seçim stratejilerinde belirleyici olması gereken bir diğer sonuç ise taşranın önemi. İzmir'i almanın yolu önce taşradan, sonra MHP'nin yüzer- gezer nitelikteki oylarını toplamaktan geçiyor.
1671 liralık caydırıcılık!
Dün, 3 Aralık Dünya Engelliler Günü'ydü. Klasik olacak ama engellileri yılın sadece bir günü, o da şeklen hatırlıyoruz. Sonra balık hafızalı bir toplum olmanın verdiği rahatlıkla onlar sağ, biz selamet kendi rutinimizde yuvarlanıp gidiyoruz. Bir sonraki yılın 3 Aralık gününe kadar kimsenin aklına "Biz engellilere ne sözler vermiştik, hangilerini yerine getirdik" diye sormak gelmiyor. Aslında engellilerin çok basit ve makul iki temel talebi var. Birincisi yerel yönetimlerin şehirleri kendileri için ulaşılabilir, yani yaşanabilir bir şekilde düzenlemesi. 2005 yılından beri bunu başaramadı bizim anlı şanlı belediyelerimiz. İkinci talepleri ise bir türlü çözüm bulunamayan istihdam meselesi. Yasal zorunluluğa rağmen ne özel sektör ne de kamu, engelli çalıştırmaya yanaşmıyor. Türkiye'de özel sektörün yüzde 3, kamunun ise yüzde 4 engelli çalıştırma zorunluluğu var. Ama kağıt üzerinde, kimsenin yasayı taktığı yok. MHP'nin çalışkan vekili Erkan Akçay, geçtiğimiz günlerde Plan ve Bütçe Komisyonu'nda bu konuyu gündeme getirdi. Yasaya göre kamuda 44 bin engelli memur çalıştırılması gerekirken bu sayının 20 bin 829'da kaldığına dikkat çekti. Akçay'ın verdiği bilgiye göre, şu anda kamuda 23 bin 360 engelli kadrosu boş. Özel sektörde durum daha da kötü. 50 ve daha fazla kişi çalıştıran ve yasaya aykırı olarak engelli istihdam etmeyen firmalara ayda 1671 lira para cezası uygulanıyor. Onlar da 'Neyse cezası öderim' diyor ve engelli çalıştırmıyor. Oysa bu cezalar caydırıcı hale getirilse belki bazılarının kafasındaki engeller daha çabuk ortadan kalkacak.