Oyun alanındaki yerime oturduğumda, her daim içimde beslediğim o inanılmaz adaletin sorgucusu, ard arda sıralıyor sorularını... Buca'daki oyun alanının, 'patates tarlası!'na benzemesinden başlıyor, yeni kurulmuş, yaşları epeyce ilerlemiş KSK'nin, ne denli başarılı olabileceğinden dem vurarak, son zamanlarda kulüp başkanı ile mevcut sponsor Erdal Acar arasında doğan sıkıntılarının, peş peşe nerelere vardığını hiç üşenmeden sıralıyor da, sıralıyor ısrarla(!) Şehitlere saygı bağlamında, öten o borazanın tiz sesinde, hafiften de gözlerimi silerekten, saf, cahil-cüheyla halimle, sorulara yanıt vermek adına koyuluyorum maça... Şimdi; böylesine 'rezil!' bir tarlada, istediğin kadar yeteneklere sahip olsan da, istediğin yaratıcılığı yapamıyorsun arkadaş... Adam, ayağına geleceğini hesap ederken bakıyor, top göğsünde! Önündeki kuma çarpan topun sekeceğini, nasıl hesaplamalı yahut, hesaplamaladır bir kaleci? Böylesi bir dururmda, ayak içi pasın bile şüpheli gözlerle gönderildiği bir karşılaşmada oyun kalitesinden bahsetmek, abesle iştigal oluyor, bana göre... Yaşlı bir takım Karşıyaka... Hal böyle olunca da, erken forma girmeleri gecikeceği ve zamana ihtiyaçları olacağından, şu karşılaşmaya ilişkin dileğim, şansın yanlarında olmasından yanaydı şu maçta... Fall'ın, şansına direkten dönen topu... İlk yarı, Necati'nin karşı karşıya kaldığı ve yetersiz vuruşu dışında ilk yarı için, dişe-tırnağa değecek bir pozisyon yoktu maalesef! Karşılaşmanın elli sekizinci dakikaları... Necati'nin indirdiğini Tayfun, kötü saha koşulları gereği, filelerle buluşturamamasını eleştirirken, girmesinin geciktiğini düşündüğümüz anda, oyuna dahil olan Gökhan ile geldi, üç puan... Sonucu her ne olursa olsun, zerre zevksiz bir karşılaşma izledik dün akşam! Deli paralar harcayan yatırımcı(Erdal Acar) bunca nefere paralar döküp, galibiyet adına mutlu olurken, İzmir'in 'fakir!' durumdaki stad konusunu hesaba katmadığı için, sanırım bin pişman(!)